Column: Politieke Borrelpraat #439
16 Dec 2018, 22:54
foto


“Zo heren, de beruchte en beroemde maand december, vol met ‘eet, schiet, drink en rij bezopen anderen te pletter’ is uitgebroken.”
“Overal donaties, goede gebaren, christelijke voornemens, ooow, wat hou ik van deze maand.”
“Omdat jij met je winkel in één maand meer omzetten haalt dan in een half jaar.”
“Nou, dat valt dit jaar zwaar tegen en ik merk ook dat vele bedrijven de tering naar de nering zetten; dat spreekwoord ken je toch, jonge broeder in ons midden, of heb je les gehad in de vervalperiode van ons onderwijs?”
“Nee, ik ken dit spreekwoord: je past je uitgaven aan je inkomsten aan, ja toch?”
“Goed zo, een borrel voor jou.”
“Ik ga als jarenlange verzekerde naar mijn verzekeringsmaatschappij voor mijn kalenders, die met die hokjes waar je mooi kleine aantekeningen in kan maken. Tot vorig jaar kreeg ik er drie, nu maar eentje.”
“En de tijd lijkt voorbij dat we van overal kerstgeschenken kregen zodat we op een gegeven moment met vijf tot zes kerstbroden zaten, vijf flessen wijn en champagne, drie flessen whisky, pakken vol zoetigheden en andere moeilijk verkoopbare wazige supermarktrommel in blik.”
“Eigenlijk ben ik blij met deze tering naar de nering, want overdaad schaadt; ik heb één kerstbrood gehad en één fles wijn. Dat blokje kaas ben ik zelf gaan kopen.”
“Mijn vrouw heeft bonnen gehad, te besteden bij die en die en die supermarket of restaurant.”
“En ik heb een nieuw uitgekomen Surinaams boek gehad, dat heeft blijvende waarde en komt er morgen niet als ontlasting uit.”
“En ik heb een teeweekaa bij m’n overheidspensioen gehad. Dat compenseert alle ‘duurten’ een beetje.”
“Ik vind dat de weeskinderen, verwaarloosde oudjes, gehandicapten en de daklozen moeten worden bedacht. Hoeveel grootgeldverdienende personen en bedrijven doen dat?”
“Nou, er zijn er genoeg, maar er zijn er ook genoeg die het niet doen.”
“Hebben jullie die Soerkhan of Bierdjan of in ieder geval die LVV-babu in DNA gezien? Hij sprak danig zenuwachtig, maakte zinnen niet af, herhaalde maar raak en keek steeds schichtig rond. Arme jongen, hij wilde toch zo graag minister worden? Wel, enjoy it now. Ga nu de rommel van je voorganger goedpraten.”
“Hij heeft niets goedgepraat; hij heeft juist gezegd dat die twee hektrawlers afgekeurd zijn, te zwaar motorvermogen, en dat z’n juridische adviseur hem moet adviseren wat de volgende stap is.”
“De rest ook afkeuren, want ze lijken allemaal op elkaar, dus waarschijnlijk hetzelfde motorvermogen.”
“Maar zijn voorganger heeft toestemmingsbriefjes doen voorbereiden en laten tekenen door z’n werkarmen die nu opeens niet meer tot de armen behoren; er zijn nieuwe auto’s gekocht en er is een nieuw huis gebouwd.”
“Is een toestemmingsbriefje gelijk aan een officiële vergunning? Want tussen al dat gebabbel door heeft de overheid dat nergens goed uitgelegd”
“Echt niet! Die twee dingen verschillen hemelsbreed. En die naam ‘toestemmingsbriefje’ is goed misleidend. Het is net zo een verschil tussen een verloving en een huwelijk of tussen een Bereidverklaring en een Toewijzingsbeschikking als je een stuk domeingrond hebt aangevraagd.”
“He? Wat bedoelt u?”
“No kaar mi ‘u’ aan de borreltafel, jonge vriend. Die Bereidverklaring is een verklaring van de overheid dat die bereid is de door jou aangevraagde grond aan jou toe te wijzen. Maar dan moet je binnen zoveel tijd aan enkele voorwaarden voldoen, je moet aanvaarden heet dat, en dan je stukken weer indienen en dan krijg je je Toewijzingsbeschikking. Pas dan kan je die grond gaan inschrijven, in onze tijd deed je dat bij het Hypotheekkantoor en dan kon je er een lening op gaan aanvragen, dus met een hypotheek bezwaren.”
“Maar vele mensen denken nog steeds dat die Bereidverklaring al die Grondbeschikking is.”
“Omdat die koppige overheid het verschil maar niet duidelijk wil laten zien. Print of druk die Bereidverklaring op een blauw papier en de toewijzing op een wit papier. Maar nee, beide zien er bijna hetzelfde uit, alsof men die verwarring in stand wil houden.”
“Misschien trekken bepaalde figuren daar hun voordeel uit. Je weet toch: ’Moesje of babu of pae, luku a gronpapira dya. Na unu partij regel dati gi yu.’ En die arme mensen denken dat ze een Toewijzingsbeschikking in handen hebben, terwijl het een Bereidverklaring is.”
“En dat toestemmingsbriefje voor die Chinese hektrawlers dan?”
“Dat is een verklaring dat je als alhier ingeschreven bedrijf toestemming hebt om met zus en zoveel boten de Surinaamse wateren binnen te komen, niet om meteen te vissen, ben je belazerd, maar om je boten ter keuring aan onze autoriteiten aan te bieden.”
“Kunnen we natrekken wat die nog niet gekeurde boten daar ver weg in onze zeewateren nu aan het doen zijn? We hebben niet eens een goede zee- en luchtcontrole om dit na te gaan.”
“Maar hoe dan? Volgens mij is dat wat je zegt over die toestemmingsbriefjes is onzin. Ze hebben al een vergunning.”
“Echt niet. Waarom moeten ze dan alhier gekeurd worden? En nu blijken die twee eersten te zijn afgekeurd vanwege een te hoog motorvermogen.”
“Maar wat is er fout aan dat hoge motorvermogen?”
“Dat betekent dat ze veel meer kracht, power kunnen ontwikkelen om een bijvoorbeeld een honderd meter lang sleepnet in de vorm van een trechter met kleine mazen achter zich aan te slepen en uit de zee te trekken. Daar heb je echt een paar duizend pk aan vermogen voor nodig. En al die duizenden kilo’s aan vis, waaronder ook vele kleine zeeschildpadden en alles worden aan boord geselecteerd en verwerkt, verpakt en ingevroren en overgeladen op een groot moederschip.”
”Mijn hemelse genade, dus in feite stropen ze de hele zee leeg en vernietigen de visgronden.”
“Nou ja, ‘hele’ is een beetje te sterk gezegd, maar als ze zo naast elkaar varen stropen ze inderdaad een brede strook zee leeg. En met GPS en andere apparatuur kunnen ze de scholen met vis lokaliseren.
“Maar waarom is er een advocatenkantoor in de arm genomen om de consequenties voor onze overheid te bestuderen als die vergunning van die twee afgekeurde boten wordt ingetrokken?”
“Mang, ben je doof? Er is geen vergunning verstrekt, anders hoefden die boten toch niet gekeurd te worden?”
“Dan waarom die paniek daar bij LVV?”
“Mi no sabi. Waarschijnlijk hebben mensen daar die ondernemer toen de indruk gegeven dat met dat toestemmingsbriefje de zaak al bijna rond was, alleen nog een kleine controle en toen kregen ze waarschijnlijk een flinke hap lekkers om te verdelen.”
“Die hebzuchtige ‘floeders’ hebben niet alleen gehapt, maar meteen ook doorgeslikt. Als de zaak nu niet doorgaat, moeten die hun hapsel terugbetalen en dat gaat moeilijk efu yu swari a ‘hapsel’. Now yo’kisi klapsel, bapsel, drapsel en sapsel en braaksel.”
“Is die vorige minister misschien daarom gereshuffeld?”
“Wie zal het weten! Feit is dat er daar al sinds jaar en dag flink gesjoemeld wordt met visvergunningen, net als er ook jaar en dag op Grondzaken flink ‘geregeld’ wordt. Ga bij GLIS kijken hoeveel politieke vriendjes in de afgelopen periode flink wat gronden hebben verkregen.”
“Hoe stuit je zoiets?”
“Heel simpel, maar heren ik moet weg, een kerstdiner.”
“Dus zo verkwanselen onze eigen landskinderen samen met buitenlandse magnaten de rijkdommen van dit land voor een zak met zilverlingen, wat lekkers, een tjuku, wat steekpenningen.”
“De kwaal van zovele derdewereldlanden.”
“We hebben toch gezien hoe dat de verrader in het Nieuwe Testament is bekomen? Heeft die zak met zilveren munten hem zegen gebracht?”
“Eerlijkheid duurt het langst.”
“De kruik gaat te water tot die barst.”
“Aan elk touw komt eens een eind.”
“Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.”
“Nee, jonge vriend, die van jou slaat als een tang op een varken. Maar je komt er aardig in. Misschien lukt het jou om in 2020 binnen te komen.”
“Proost daarop.”

Rappa
Advertenties

Tuesday 19 March
Monday 18 March
Sunday 17 March