Ingezonden: Garantiebrief

In Suriname is het een lijdensweg om steeds aan een verlenging van een garantiebrief te komen. Dit voor de continuering van de behandeling door de specialist van je geliefde familielid.

Ik zal deze stelling met een voorbeeld onderbouwen.
Een oude mevrouw is 2 jaar geleden overleden aan de zeldzame ziekte MDS.
(Myelodysplastisch syndroom is een groep van beenmergziektes waarbij de aanmaak van bloedcellen is verstoord. MDS kan vrij rustig verlopen, maar kan zich ook ontwikkelen tot een ernstige ziekte die intensief behandeld moet worden)
Gezien de leeftijd van deze mevrouw en de staat van de ziekte, was de voorspelling dat ze nog 6 maanden te leven had . Bij hoge uitzondering zou dat 12 maanden kunnen zijn.

Deze ziekte was niet meer te behandelen, maar kon palliatief aangepakt worden.
Het was een komen van en gaan naar het ziekenhuis. Het meest bizarre was dat ze om de 2 weken een garantiebrief van haar huisarts moest overleggen, wilde de behandeling van de specialist doorgaan.
Hierbij moest een familielid eerst naar de polikliniek van de specialist om een verklaring te halen waarin stond dat de behandeling door zou gaan. Hier was je dan een dagdeel mee bezig.

De brief van de specialist moest vervolgens naar de huisarts. Ter info: zij was patiënte van een arts te Nieuwe Charlesburg (Ik hoef u niet te vertellen hoe druk het bij hem op de polikliniek is). Deze brief moet dan aan het loket van de polikliniek van de huisarts afgegeven worden en moet je wachten totdat de brief ondertekend is (Je bent wederom een dagdeel kwijt). Daarna moet de garantiebrief naar de polikliniek van de specialist gebracht worden (En weer ben je een dagdeel kwijt!). Dus 3 dagdelen ben je bezig met een verwijs c.q. garantiebrief.
Deze “bezigheid” is zenuwslopend voor de familie, terwijl die tijd veel beter in de vorm van aandacht voor en zorg van je geliefde familielid, die ziek is, gebruikt kan worden.

Ga na wat voor een ongerief het allemaal met zich meebrengt voor de familieleden. Nog erger voor hen die ver weg wonen.
Waarom moeten er zoveel dagen voorbij gaan voor iets dat snel geregeld kan worden??
Bij zo’n ziekte van een ouder zijn de familieleden zwaar emotioneel betrokken. Maak het dan niet nog lastiger voor hen.

In deze moderne tijd van internet, vind ik dat het via dit medium geregeld kan worden.
De meest voor de hand liggende oplossing is:
De specialist stuurt de brief digitaal naar de huisarts op, die op zijn beurt de garantiebrief ingevuld digitaal terugstuurt naar de specialist. Binnen 5 minuten is dit geregeld (elke arts en specialist beschikt over een computer met internet).
Hoop dat een van de beleidsmakers van het ministerie van Volksgezondheid dit leest en het hem raakt, zodat hij dit meeneemt in zijn beleidsplan, tenminste, zover hiervan sprake is.
Hoogachtend,

Hemantkumar Biere