China opent 's werelds langste brug over zee

China heeft vandaag 's werelds langste brug over zee en tunnel geopend. De brug koppelt het financiële centrum van Hongkong, de gok hub van Macau en de westelijke uithoeken van de Pearl River Delta in het hart van de economische boom van Zuid-China. De bouw heeft negen jaren geduurd en heeft ongeveer US$ 16 miljard gekost.

De brug Hongkong-Zhuhai-Macau bestaat uit bijna 35 km brug- en wegvakken en een 6,7 km lange tunnel tussen twee kunstmatige eilanden om de scheepvaart ongehinderd te laten passeren. President Xi Jinping heeft in de vroege uren vandaag de inauguratie geleid. Hij heeft weinig gezegd behalve dat hij de brug officieel openstelde waarna het vuurwerk dat uitbarstte op een scherm achter hem werd geprojecteerd.

Vicepremier Han Zheng zei dat de brug zou helpen China's strategische blauwdruk voor een groter baai gebied rond de Pearl River Delta te versterken, naar het voorbeeld van andere mondiale economische drijvende krachten zoals San Francisco Bay en Tokyo Bay.

“Bij dit nieuwe historische startpunt, zijn we ervan overtuigd dat de opening van de brug het speciale voordeel van Hongkong en Macau verder zal ontwikkelen," zei Han tijdens een toespraak tijdens de ceremonie.

De brug, die slingert over de Pearl River Delta van het eiland Lantau in Hongkong en langs de blitse casino's van Macau passeert, zal woensdag, morgen, beginnen met werkzaamheden wanneer een paar busdiensten beginnen. Vrachtwagens en privévoertuigen hebben een speciale vergunning nodig om de brug te gebruiken.

Volgens Chinese media zullen autoriteiten gezichtsherkenningssystemen gebruiken om geeuwende bestuurders op de brug - als een veiligheidsmaatregel - te detecteren. Als een bestuurder drie keer gaapt, gaat een alarm af, meldt de media.

De autoriteiten in Hongkong hebben het prijskaartje van US$ 15,31 miljard van de brug verdedigd. Ze zeiden dat het de positie van Hongkong als regionale hub voor luchtvaart en logistiek zou verstevigen.

Sommige critici zien de brug echter als een deel van de veelzijdige pogingen van China om meer controle uit te oefenen over Hongkong. In 1997 kwam Hongkong na de Britse overheersing terug in de boezem van China. Bij de overgang beloofde Beijing om niet alleen de hoge mate van autonomie van de stad, maar ook de individuele vrijheden – die het vasteland van China niet kent- te behouden.

Aanvankelijk zou de brug in 2016 worden geopend. Tijdens de constructie, waarbij veiligheidskwesties veel kritiek hebben gehad, zijn minstens 18 arbeiders overleden. Meer dan honderd anderen raakten gewond. De brug is gebouwd uit 400.000 ton staal – genoeg voor de bouw van 60 Eiffeltorens (Parijs, Frankrijk). Het is ontworpen om aardbevingen en tyfoons te weerstaan.

Het voorstel tot de brug werd voor het eerst gedaan aan het eind van de jaren tachtig, maar werd in die tijd tegengewerkt door de Britse koloniale regering van Hongkong, die op haar hoede was voor ontwikkeling die de stad dichter bij het communistische China zou kunnen brengen.

De opening van de brug komt op een uitdagende moment voor China. Het land wordt geconfronteerd met toenemende druk van een handelsoorlog met de Verenigde Staten, volatiele financiële markten, toenemende overheidsschuld en een vertragende economie.

Het bezoek van president Xi aan de zuidelijke economische grootmacht Guangdong was gehuld in geheimhouding, waarbij de staatsmedia weinig melding maakten van zijn reisschema voordat hij opdook voor de opening van de brug. Sommige commentatoren in de media hebben Xi's reis naar Guangdong gezien als een kans voor Beijing om opnieuw te bevestigen dat het zich inzet voor economische liberalisering.

Sommigen wijzen op de schijnbare symboliek van zijn bezoek aan Guangdong op de veertigste verjaardag van de lancering van zijn hervormingen, toen het begon aan een transformatie van een centraal geplande naar een marktgestuurde economie met Chinese kenmerken.

Xi ligt onder vuur bij sommige zakenlui en analisten door zijn op de staat gerichte aanpak van het economisch beleid en zijn focus op stabiliteit, in plaats van proactief de marktliberalisering te bevorderen. De Chinese president zei vorige maand echter dat China nog steeds vastbesloten was om te hervormen en met alle partijen wilde samenwerken om een open wereldeconomie te bouwen.