Column: Politieke Borrelpraat #430

“Heren, alvast een toast op een vreedzaam en schietincidentenvrij Sranan.”
“Toast maar totdat een fayabloschot dwars door de bar gaat.”
“Wat een ophef, wat een oproer om een schot dat door een onhandige militair is gelost.”
“Ik vind die bar’bari daaromheen goed; dit soort vreemde incidenten moet met veel misbaar afgestraft worden.”
“Maar mijn grootste vraag wordt door al die ophef niet beantwoord.”
“En wat is jouw grootste vraag dan, beste borrelbroeder?”
“Waarom bewaken militairen met geladen schiettuig dat door muren kan schieten, een eettent? Is dat een militair object? Of een vrolijke schiettent?”
“En wie geeft toestemming voor zo een bewaking? Want dan wil ik die ook voor mijn winkel aanvragen.”
“Op die vraag heeft die onderzoek commandant wijselijk geen antwoord gegeven.”
“En die militaire bewaking is round the clock. Want het schot ging af bij wisseling van de wacht, want betrokkene is teruggeroepen.”
“Hebben ze hem toen een blaastest afgenomen? Want, hoe denk je zullen militairen hun tijd zeker doden als ze ‘op wacht’ zijn in een eet- en drink establishment? Ja! Ze gaan troef call spelen en vooral thee met melk drinken.”
“En als ze vol thee met melk en wie-weet-wat-nog-meer zijn, gaan ze bij de aflossing even gericht spelen met hun schiettuig om die lastige buren eventjes wat schrik aan te jagen.”
“Dat weet jij, want jij stond er zeker bij.”
“In ieder geval spelen ze door deze stommiteit die buren mooi in de kaart, want die zijn wel groen, maar moeten niets van legergroen hebben en zie daar: die buren krijgen en omarmen met beide armen en benen en tenen een gouden kans om terecht een flink kabaal tegen dat gehate legergroen te maken.”
“Ze haalden zelfs, groen van ergernis, hun verbrande vlaggenmast uit de ijskast.”
“En wat een adhesiebetuigingen! Hartverwarmend.”
“Zoals van Pappie Law.”
“En zelfs een eenzame leeuw neemt z’n kans waar om even tandeloos te brullen.”
“Geen wonder; zeker zijn z’n tanden net als die jaguartanden voor grof geld aan tjainamangs verkocht.”
“Maar ik wil ook weten waaruit duidelijk blijkt dat hier sprake is geweest van opzet. Ik bedoel, zijn er getuigen, misschien stille getuigen?”
“Nou, als je zo een kaliber geweer dwars houdt en eraan gaat peuteren en een schot gaat per ongeluk af, vliegt dat ding door de terugstoot uit je hand en gaat die kogel echt wel verdwaald.”
“Dus wat wil je met deze suggestie zeggen?”
“Dat die spuit geschouderd is en toen… vuurpeloton.”
“Je weet toch, net als vroeger, wij bezopen pubers onderling: ‘Yu wan sjie tak m’e swaar a brandende sigaret disi? Tak Njèh!”
“Njeh!”
“Whoeps, gloeps, hgrr, uchuche.”
“Tjeesis Sjaak, je hoefde het niet echt te doen, gunst mang! Laat’em z’n aangebrand verhemelte met wat ijs afkoelen. Zie wat teveel alcohol doet?”
“Sjaak, je bent echt geschikt om je ergens als vrijwilliger te gaan aanmelden, dan kan je ook uitgaanstenten gaan bewaken en zonder kuren gaan vuren op muren van buren, dat zal duren en je bezuren.”
“Jullie zeuren, ook politieagenten verdienen wat bij als uitsmijters en bewakers bij ‘tenties’ en andere ‘holten’. Hoewel, daar staan ze dan niet in uniform.”
“Ja, maar in beslag genomen drugs toe eigenen bij een verkeerscontrole is helemaal fout. Hoewel, wel heeeeel toevallig dat de hoofdverdachte agent in die kwestie dood valt toen die in het cellenhuis zou gaan baden. Heeeeel vreemd. Maakte hij soms deel uit van een grotere geüniformeerde orga en was dit: einde spoor, begin van de zoveelste blinde muur?”
“Sectie zal wel zoiets als: acute hartstilstand uitwijzen, maar waarschijnlijk niet waardoor die stilstand was veroorzaakt.”
“Bijklussen doen vele leerkrachten ook, sommigen geven overdag zo slecht les, dat leerlingen die dat kunnen betalen ’s middags op bijles komen en dan opeens wel goed les krijgen en de leerstof begrijpen.”
“Doen douaniers ook dingen vanuit hun beroep buiten diensttijd? En cipiers? En verpleegsters?”
“Wattebout brandweerlieden? Blussen die ook tegen betaling branden in hun vrije tijd?”
“Heren, we dwalen weer eens af. Wat vinden jullie van die libakrutu die uitmondde in een grankrutu, een massameeting, met zelfs een Jamaicaanse bonuman als genodigde?”
“Goeie zaak. Als je niet opkomt voor je tori, loopt men over je heen.”
“Maar de regeringsdelegatie uit de stad kreeg op het laatste moment geen groen licht om daarheen af te reizen.
“Terecht, toen bleek dat het een politieke manifestatie was die het gezag van de president openlijk aantastte.”
“Koekje van eigen deeg: zij die eens openlijk het gezag aantastten en zelfs omverwierpen, worden nu zelf aangetast. Zij die toen ‘padvinders’ werden genoemd, noemen anderen nu een meute lawaaischoppers en oproerkraaiers.”
“Yeah, marrons aller bossen, verenigt u, bundel u, “laat uw onderlinge stamgrenzen wegvallen, zodat wij, uw leiders met al die hout, goud, koud, loud en stoutconcessies en niet te vergeten met al die skalians weer regeermacht kunnen krijgen om in jullie naam onze zakken weer te gaan vullen.”
“Luister, men brengt een massa niet zo geschoolde mensen daar bij elkaar, zodat wat oude mannetjes onder de noemer van ‘het traditioneel gezag’ een pakket met achttien ferme eisen kunnen ondertekenen, zoals de eis om ATM’s in hun gebied, zodat ze hun dignitarissenvergoeding daar kunnen pinnen.”
“Maar niemand houdt zich bezig met de vraag wie die machines moet aanvullen, servicen en bewaken.”
“Dan wattebout al die andere punten? De regering moet geen verdeeldheid zaaien, moet internationale vonnissen uitvoeren, moet meteen starten met een ontwikkelingsprogramma, moet onderwijs, gezondheidszorg en elektra in alle dorpen brengen, nu, nu, nu!”
“We kunnen in de kuststreek nauwelijks ons huidige zorgstelsel financieren, dan moeten we nog dat van 50.000 zielen bijnemen, die allemaal zoooow arm zijn dat ze geen premie kunnen betalen en alles van die schatrijke gran lanti gratis willen krijgen.”
“Is wij hebben dit al die eeuwen gekweekt, winti wai, lanti pai. Ik neem het de mensen daar eigenlijk niet kwalijk, als oeverloze babbelaars hier 45% van hun tienduizenden srd salaris aan vervoerstoelage krijgen.”
“Maar ze blijven volhouden dat de president heeft bemoeid in interne aangelegenheden en verdeeldheid zaait onder hun gelederen door Dieslimmejongen als grootopperhoofd te benoemen in plaats van die andere, Die Mina.”
“Maar mijn goeie hemelse genade, na jaren ‘gekroetoe’ kwamen ze er maar niet uit en hebben zijzelf de president ten einde raad gevraagd een keuze te maken. En dan doet bigi basi die keuze en de hel breekt onder een deel los. Dan wat had hij moeten doen? Allebei kiezen?”
“Nee, hij had ook geen keuze moeten doen en hun gewoon moeten zeggen: zolang jullie niet met één kandidaat komen, kan ik die niet officieel benoemen. Klaar! Vecht het maar onderling maar nog eens een paar jaren uit.”
“Werkelijk! Nu krijgt hij van de ene, niet benoemde kant allerlei onterechte verwijten, en de benoemde kant voelt zich begrijpelijk als een onvervalste inlandse vorst; die begint met gunsten te strooien en benoemt dc’s tot dignitarissen, mijn hemel, die hele zaak draait als een dol geworden carrousel: staatsgezag, ‘traditionele gezaggen’, politieke slimmeriken met verkiezingskoorts, opgejutte etnische massa, jeetje.”
“Hoe gaan we dat managen als we niet eens een vuilnisbelt kunnen beheren en beheersen, want er is geen geld om de boel steeds met een metersdikke laag zand te dempen. Natuurlijk is er met deze droge hitte maar één dwaze raper nodig en de belt vliegt in de fik.”
“En op de koop toe gaat men met water blussen, dan ga je nu een nog mooiere rookontwikkeling zien. De hele stad lag vanochtend onder de giftige smog.”
“Maar er is geld vrijgemaakt voor de aankoop van opvulzand voor de vuilnisbelt. Want dat alleen helpt.”
“D’a p’a santi de? Naar politieke vriendjes om bijvoorbeeld hun verkavelingsprojecten op te hogen?”
“Tak zomaar sani.”
“Da waar is dat zand voor de belt, die nog erbij vlakbij een kreek ligt, midden in een bewoonde omgeving?”
“Helaas, we hebben meer tijd om te vechten om de macht en eigenbelang, en verzaken het werk, waarvoor we geroepen zijn, namelijk deze samenleving richtig te leiden en niet te misleiden, verleiden, af te leiden en te ontleiden.”
“Vandaag happen we giftige rook, morgen vervuild water, overmorgen slecht gekeurd voedsel, waar gaan we naartoe? Moeten wij ook een liba krutu of een grangran krutu organiseren?”
“Organiseer liever een gran liba-cookout met veel doksah, bami, petat met bout en veel spoeling, je weet toch: thee met melk.”
“En laat de zaak scherp door groene jongens met scherp bewaken. Dat geeft toch weer dat veilig gevoel dat we met open deuren en ramen kunnen slapen.”
“Proost en troost.”

Rappa