Column: Politieke Borrelpraat 415

“Oh, ik huil, ik huil! Geen enkel Zuid-Amerikaans land meer in de race om de wereldcup.”
“Tja, dan moet je die groene vlag die je zo mooi, zo spang-spang op je motorkap gespannen had, weghalen.”
“Nu kunnen twee buurlanden Frankrijk en België het gaan uitvechten.”
“Die Belgen hebben die arrogante Hollanders laten zien dat ze ook weten te voetballen. Rode duivels zijn dat, echt geen kaaskoppen.”
“Ik zag een fotomontage waarop Manneke Pis de vorige tegenstander van de Belgen onderpieste. Steengoede satire, maar niet zo leuk voor de verliezer.”
“Hoe zullen de Belgen tegen Frankrijk kraken? Vooral de Walloniërs met hun Franstalige achtergrond? Zullen die voor hun land België of voor Frankrijk kraken?”
“Ik dacht dat je huilde om de allesbehalve rooskleurige krantenkoppen van gisteren, zoals ‘Dienstverlening ziekenhuizen dreigt in elkaar te storten.”
“Tja, dat is niet fraai, maar is dat iets van vandaag de dag?”
“Dit krijg je als men maar weigert de juiste beslissing te nemen omdat die politiek gevoelig ligt. Tja, dan is het steeds geld lenen, laplapu doen, brandjes blussen, tot de volgende eind van de maand.”
“Al die vakbonden bij de grote ziekenhuizen, zelfs die van LPI, gaan de gelederen sluiten.”
“He, he, eindelijk beginnen ze in te zien dat al die pikipiki-vakbonden gewoon verdeeldheid binnen de vakbeweging brengen.”
“Komt ervan als iedereen voorzittertje wilt spelen en met acties wilt wijzen hoe geweldig hij is. Dat heet dan onze voorzitterscultuur.”
“Hetzelfde in de politiek; zie al die partijtjes met al die voorzitters, daarom kunnen ze geen sterke vuist maken, bijvoorbeeld tegen Baas Paars. Eindstand: hij lacht ze vierkant uit, brengt water in Hollandse kamp, stroom in Duitse kamp, zonnecellen in Indiase kamp en verkiezingswinst in Paarse kamp.”
“Maar wat is dan die juiste beslissing die de regering in deze ziekenhuiskwestie volgens jou moet nemen?”
“Helemaal niet zo moeilijk in te zien. Dat is de beslissing die alle voorgaande regeringen maar voor zich uit hebben geschoven, namelijk: de premies voor de ziektekostenverzekering moeten fors omhoog.”
“Premies fors omhoog? Da w’o dede now.”
“Ja, maar de efficiëntie bij sommige ziekenhuizen is al jaren zoek; ook fungeert hun administratie in vele gevallen als een bananenwinkel, zodat het ziekenhuis de overheid niet precies vertellen waarvoor al die tientallen miljoenen srd’s subsidie elke maand worden gebruikt. Het enige wat ze uitkraaien is: het geld is niet genoeg!”
“Je hebt makkelijk praten. Is die overheidsadministratie dan zo up to date?”
“Maar niemand weet hoeveel de specialisten precies verdienen en waarvoor en hoeveel belasting ze afdragen.”
“Toen die ene kuliman daar bij dat ene particuliere ziekenhuis deze nyanpatu wilde ordenen, transparant wilde maken, moest hij toch koet-ke-koet weg?”
“En die medicijnenklapper is intussen een klappertje geworden waarop straks alleen nog maar aspirine, calpol en vitamine B-complex zullen staan.”
“Daarom zeg ik: laat de boel dan maar in elkaar donderen, net zoals laatst het plafond van de oogpoli; dan zullen we misschien gedwongen worden de juiste maatregelen te treffen.”
“Of nog beter: zonder plafond verder te gaan. Dan weet je als publiek dat dát tenminste niet meer op je hoofd kan donderen.”
“Maar als de ziekenzorg in elkaar stort, dan lopen we de kans dat er mensen zullen sterven, want er is dan een tijdje geen zorg, of de patiënten zullen die uit eigen zak dienen te betalen.”
“Helaas, dan zal dat dan maar moeten gebeuren. We willen toch alles goedkoop en gratis hebben zonder daarvoor in voldoende mate bij te dragen? Zie dan nu de uiteindelijke gevolgen daarvan. Da now y’o pai te’y zestig.”
“Of sturen bepaalde machten achter de schermen het bewust in deze richting, alleen maar om Baas Paars, net terug uit Jamaica, en z’n politieke club een vies lesje te leren, zo van: en nu hebben we jullie de Zwarte Piet in handen gespeeld, nu gaan jullie die impopulaire maatregelen moeten nemen en nu gaan jullie je aanhang verliezen.”
“Dat zou best kunnen; zo smerig is politiek nou eenmaal.”
“En dan zie ik hier dat onze ‘master enfant terrible’ zijne hoogheid Wilgo Koffer, met ontevreden IOL-docenten de ingang van de universiteit heeft geblokkeerd.”
“Maar zeg eerlijk, de beslissing van minister Iron Lady om al per 1 oktober geen nieuwe inschrijvingen op het IOL toe te laten, is ook bij mij als een verrassing overgekomen.”
“Maar deze kwestie speelt al jaren en gaat nog jaren spelen als nu de knoop niet doorgehakt wordt.”
“Vooral als we met iedereen moeten gaan praten en praten en praten, vooral met de gesprekskoning Wilgo K. die zo graag gekend, erkend, bekend, ontkend, verkend, maar niet miskend wil worden, komen we er toch nooit?”
“Met praten stellen we in dit land meestal diepgaande beslissingen tot oneindig uit, omdat er anders wat kliekjesbelangen zullen moeten wijken voor het algemene belang.”
“Daarom ga je op een gegeven moment beleidsvoerders krijgen die zeggen: ik praat met niemand meer en neem die beslissing. Dan zullen we bij de uitvoering kijken waar de zaak echt wringt, en dan gaan we dat al doende aanpakken.”
“Dus precies zoals sabiman numru wan, masra Eerst Berteling zegt: ‘er wordt van achter naar voren gewerkt.”
“Klopt helemaal, maar heeft meneer Berteling niet door dat dit soms noodgedwongen de manier van beleidsuitvoering in dit land is?”
“Daarom heten we ook: kondre Ondersteboven-Bovensteachter-Afuskoinsi. Bijvoorbeeld: we bouwen een internationale luchthaven met een prachtige parkeerplaats, maar passagiers moeten in de stromende regen lopen naar het stationsgebouw omdat er geen *&%$ bus ter beschikking is, om dan nog kletsnat uren te staan wachten op hun koffers, zoals laatst op Zanderij gebeurde.”
“Boodschap: neem een opklapparaplu of regenjas in je handbagage mee.”
“Maar minister L.I.L oftewel Lilian Iron Lady, heeft gewoon gelijk op de punten die ze aanhaalt waarom het IOL een universitaire opleiding moet worden.”
“Jawel, jawel, maar dan zal ook ADEK daarvoor eerst in orde gemaakt moeten worden, want die weten nog van niets. En het is ook daar een warwinkel met die stakende wetenschappelijke medewerkers”
“O ja, de actievoerders zijn boos op de minister, want ze heeft zich beledigend uitgelaten over de docenten, door openbaarlijk te verkondigen dat er docenten met een m.o.-A op het IOL lesgeven.”
“Maar zijn die docenten boos omdat de minister jokt, of omdat zij juist gelijk heeft?”
“Maar wie gaan er dan lesgeven aan de studenten van het straks in te voeren IOL-schakeljaar?”
“Weet je hoeveel docenten een m.o.-akte hebben gehaald door alles maar klakkeloos uit het hoofd te leren en na hertentamens met de hakken over de sloot te slagen?”
“En het zijn dan vaak deze docenten die geweldig gaan spelen als juf of meneer op een vwo-school en die leerlingen gaan leren om ook alles uit hun hoofd te leren.”
“Zie het gedoe met het examenwerk Eco-2. Een groep leerlingen heeft merendeels oude examenwerkjes geoefend en nu er iets wat wel is uitgelegd, maar lang niet is opgevraagd, wel wordt opgevraagd, vallen ze in een diepe put en eisen herexamen in dat vak.”
“Maar naast dit gewriemel, zijn er goede ontwikkelingen: de eerste Made in SU elektrische scooters zijn aan de politie geschonken.”
“Een betere manier om die scooters te propageren, is er niet. Iedereen zal ze zien, vooral als ze je achterna zitten.”
“En dit is ook de beste manier om hun stevigheid te testen; laten we zien hoe ze er over vijf maanden uit zien.”
“Wil je dat ze er goed uitzien? Zeg dan: ‘beambte Drade, deze scooter komt op jouw naam te staan; jij bent er verantwoordelijk voor, jij mag er alleen op rijden. En als het na anderhalf jaar nog ronde wielen heeft, een stuur dat nog kan draaien en een batterij die er nog inzit en functioneert, dan mag je hem met een soepele aflossing voor een zachte prijs kopen.”
“Dan ga je zien dat beambten Brade, Grade, Krade, Trade, Sellings, Wellings, Tjellings en Kellings zuinig zullen zijn op hun dienstscooter.”
“Ik zeg je dat deze scooter hier en in de regio grote kans van slagen heeft: goedkoop, milieuvriendelijk, hier in elkaar gezet, plus: ala onderdeel de, en ze brengen je door files heen.”
“Plus je moet een verplichte bromfietscursus volgen. Dus een particulier krijgt gedaan wat elkaar tegenwerkende krachten binnen de overheid nog steeds niet kunnen doorvoeren, namelijk een bromfietscertificaat.”
“Kan een ander bedrijf niet die elektrische autootjes hier in elkaar zetten voor het stadsvervoer, zoals die die tijdens het bezoek van de million srd-man, Babu Ram Nath, waren ingevlogen om de hoge gasten rond het plein te vervoeren?”
“En tenslotte: een heildronk op de eerste vier jongens die uit dat ondergelopen grottencomplex zijn gered. Een wereldvoorbeeld hoe internationale eenheid levens redt.”
“Ja, proost daarop.”

Rappa