VHP geeft donatie aan getroffen vissersgezinnen

Drie jongetjes nemen een envelop van VHP voorzitter Chan Santokhi in ontvangst. Dan geven ze hem elk een stevige handdruk. De oranje partij heeft aan elf nabestaanden en overlevenden van de visserstragedie op zee, SRD 1000 en US$ 100 dollar gedoneerd. De families stellen het gebaar op prijs maar hebben graag meer actie van de overheid; ze willen dat de moordenaars hard boeten. De VHP heeft voor deze geste ondersteuning gekregen van lokale bedrijven en structuren in New York.

De VHP is de eerste politieke partij die het Visserscollectief te hulp is geschoten met materiaal en morele steun. De partij heeft zich gedeeltelijk teruggetrokken,“zodat lanti kan du en wroko,” geeft Santokhi aan. De regering heeft veiligheid op zee gegarandeerd. Documenten van de vaak illegale vissers van Guyanese afkomst, worden in orde gemaakt. De criminelen verantwoordelijk voor de gruwelijke dood van meer dan 10 vissers zijn opgepakt, in Guyana en Suriname. Het is weer veilig vissen op zee, deelt de voorzitter van het Visserscollectief, Willem Mohamedhoessein mee. “Maar de emoties zijn er nog, de mensen zijn hard getroffen. Het gaat lang duren voordat men zich weer goed zal kunnen voelen.”

“De regering had meer kunnen doen, men had eerder maatregelen kunnen treffen, ze had nazorg werk kunnen aanbieden, ze had een dag van nationale rouw kunnen afkondigen zodat de getroffenen samen konden komen,” merkt Santokhi op. De nabestaanden zuchten instemmend. “Er zijn doden gevallen, er zijn gewonden, van anderen weten we niets.” De VHP voorzitter merkt op dat de geste geen pijn zal kunnen wegnemen. Maar het gebaar is ook een teken van respect voor de Guyanese vissers geeft hij aan.

Andrew Murray, die namens de getroffenen een dankwoord uitbracht, wordt emotioneel wanneer hij over zijn thuissituatie praat. Zijn zoon is een van de vermoorde vissers. Zijn gemis ontwricht de familie, de trauma manifesteert zich op vervelende wijze. Terwijl hij spreekt barsten enkele vrouwen in tranen uit. Ze herkennen de situatie. “Kijk mijn vrouw daar, het gaat niet goed met ons. Ze heeft een foto van onze zoon op haar telefoon. Als je haar contact komt de foto op. Het maakt haar gek maar ze kan het niet wegdoen…” verzucht hij.

Murray rekent op de steun van Santokhi. “Ze hebben de mannen vermoord, de hele opzet is om ze niet terug te vinden. Ze zijn verbrand, gekapt, en overboord gegooid met gewichten. Laat de regering dit meenemen. Laat dit wegen wanneer ze veroordeeld worden. Ik weet meneer Santokhi dat u iets voor ons zal doen.” De Guyanese ambassade heeft recent een rouwdienst voor de getroffenen gehouden. In Guyana is een nationale rouwdag afgekondigd. De voorzitter van het Visserscollectief hoopt dat de regering het voorbeeld opvolgt. “Ik hoop dat het komt, ik vertrouw op mijn regering want we zijn op goede ‘speaking terms’. Ik hoop dat een nationale rouwdag komt, want het is nog niet te laat.”

René Gompers