Column: Politieke Borrelpraat 413

“He Kries, waarom loop je met al die kranten?”
“Ik ga meer lezen en over het gelezene praten.”
“Sinds het staatsbezoek van bhai Ram Nath?”
“Nee mang, sinds ik Don Walther Donner bij de prijsuitreiking van een schrijfwedstrijd heb horen zeggen dat de wereldgeschiedenis aantoont dat vooral volkeren die veel hebben gelezen en geschreven vooruit zijn gegaan.”
“Ik lees die stukken van die Don Walther niet; ik delete ze. Hij beledigt links en rechts.”
“Ik lees ze juist wel. Inderdaad schrijft hij soms scherp over z’n stokpaardjes, maar ik leer veel uit zijn feitenkennis en vaak heeft hij gelijk. Zeker ook op het vlak van onze sterk ontwikkelde babbelcultuur, maar onze povere schrijf- en leescultuur.”
“Ai, in dat interview zei hij dat we in discussies het gebabbel van anderen nababbelen; zo praten we steeds over ‘Bouta taki, Vene taki’ enzo en dan maken we maar ruzie met elkaar. Daarom heb ik wat kranten van ''
de afgelopen twee dagen meegenomen, Kijken of we wat zinnigs kunnen zeggen over de artikelen die opvallen.”
“Ha, ha, met ons als zuipclub? Wishful thinking.”
“Drink jij maar rustig door en communiceer maar met de inhoud van je glas.”
“Goed, in de krant van vrijdag zie ik staan: ‘Muzikaal afscheid’, met een mooie foto. De ceremoniële president van India wordt door onze politieke president op de rode loper uitgeleide gedaan.”
“Waarom gaat hij naar Cuba?”
“Weet je niet dat ten tijde van de Koude Oorlog India via de Sovjet Unie Cuba steunde in zijn strijd tegen dat Amerikaans imperialisme.”
“Oh ja, en de Sovjet Unie leverde India de kernbommen-technologie, terwijl rivaal-buurland Pakistan die van de Amerikanen kreeg.”
“Weten jullie dat er tot de dag van vandaag een flink aantal goedkope Indiase gastarbeiders in Cuba werken? Toen we daar onlangs met vakantie waren, stuitten we op een zondag op een hele groep; ze probeerden internetverbinding met hun familieleden in India te krijgen.”
“Volgende bericht: ‘Politie kan deel beelden KFC-moord niet leveren.”
“Ach zo. Op het moment dat je dit soort blinde muur-achtige zaken bij een politioneel onderzoek tegenkomt, dan weet je dat er bepaalde belangen achter de schermen spelen.”
“Maar zeggen jullie mij wat er met deze zin bedoeld wordt: ‘Eerder vertelde de advocaat dat het niet uitgesloten is dat de verdachten niet de daders zijn.”
“Wat een frommelig taalgebruik. Tja, maar dat heet vakjargon en daarmee verdient de advocaat z’n brood met advocaat.”
“Heren, hier zie ik een artikel waarin ons weledel staatshoofd ons als samenleving complimenteert met het staatsbezoek van bhai Ram Nath Kovind. Er staat: ‘We hebben het weer geflikt.’ Wat hebben we weer geflikt?”
“Volgens mij, om met een zeer gastvrij onthaal en tentoonstelling van een stukje geconserveerde Indiase cultuur, aardig wat geld los te pingelen.”
“Je mag er afgunstig op zijn dat dit die Bouta weer eens is gelukt, zelfs door met een yoga-sessie mee te doen.”
“Maar ik hoorde iemand via de radio zeggen dat het er wel op leek alsof Bouta hier op staatsbezoek is gekomen.”
“Ha, ha, da’s een goeie. En dan had hij zeker z’n vriend uit India meegenomen.”
“Ik proef hieruit eerder een stukje dorpsjaloezie.”
“En ook dat hij via de etnische band de grote oppositionele topper, de VHP, meekreeg bij dit bezoek.”
“Ja, maar je ziet ook hoe er vanuit een bepaalde religieuze hoek nog steeds heel smal, heel eng, heel heftig en heel eenzijdig wordt geredeneerd: men ziet yoga als iets Hindoeïstisch en dat ziet men als iets heidens, dus yoga is heidens. Klaar. Wij alleen, met onze wittemansreligie, zijn goed. Wij zijn de uitverkorenen, de gezalfden, de goddelijke zuiverheid zelve.”
“Maar ik vraag me af of die religieuze adviseur met dat leuke salaris, Baas zal hebben geadviseerd om met die yoga-oefening mee te doen.”
“Ik zal je als een advocaat antwoorden: ‘ik ontken niet dat het tot de mogelijke onmogelijkheden zou kunnen behoren, dat die adviseur niet onwelwillend of zelfs willens en wetens welwillend heeft gestaan tegen het niet adviseren van….”
“Hou toch op met dat gebazel, mang! Maar ik vind de Indiase steun bij die zonne-energieprojecten in het binnenland zeer goed.”
“Ja, maar een deel van de dorpen kan hiermee echt geholpen worden, niet allemaal.”
“Ondankbaar nest. Ik geeft je al een bed; moet ik je ook nog een vrouw geven?”
“Nee, maar dan zullen het merendeels LaB-d’s zijn die geholpen zullen worden.”
“Wat zijn LaB-d’s?”
“Dat zijn ‘Loyaal aan Baas-dorpen. Vroeger ging men met zinkplaten en buitenboordmotoren om stemmen te trekken; nu worden het zonnepanelen. Niets nieuws onder de zon.”
“Hé boi, in de krant van zaterdag zie ik dat de Groene Partij een ‘Commissie voor Herstel en Wederopbouw’ heeft opgericht die moet adviseren hoe uit de crisis te komen.”
“Ja, en masra Vene, de kampioen van de nuloptie die werd doorgevoerd om de lening van het IMF te omzeilen en die dit land een ongekende crisis bracht, is toegevoegd aan de commissie.”
“Ik vind dit een heel goed ding; laat een stel wijze mannen met regeerervaring, ons vertellen wat onze schuldenpositie is en vooral welke maatregelen de volgende regering zal moeten nemen om uit deze crisis te geraken.”
“Dat ‘no-skatje-mi’ van de Next Generation kwam heel sterk uit de bus toen ze in het Kringengesprek op radio BeeCeeAa zei dat ze hoopt dat deze wijze commissie ons eerlijk zal vertellen welke harde en impopulaire maatregelen hierbij nodig zullen zijn.”
“Ha, ha, dat zal averechts kunnen werken. Als die bevolking hoort en leest welke impopulaire maatregelen zullen moeten worden genomen, stemmen ze geheid weer op Bouta, want die zal met zijn kampioen-leenman Wafwoefdraad de wereld weer afstropen om leningen te sluiten of staatshoofden uit te nodigen om onze kinderhand weer snel met wat snoepjes te vullen en ons zodoende weer in slaap te sussen.”
“Zullen onze populistische politici in staat zijn het volk de waarheid voor te houden? Ze hebben sinds de eerste algemene verkiezingen beginjaren vijftig van de vorige eeuw de kiezers in dit land steeds voor de gek gehouden met vage beloften, opjutgeschreeuw en vlaggengewapper.”
“Da wattebout dit bericht: ‘Plafond AZP-oogpoli vanwege ouderdom ingestort.’ Boi, de Voorzienigheid heeft ons behoed voor een ramp. Als dit tijdens de ochtend was gebeurd, waren er in die altijd propvolle wachtkamer van de oogpoli zeker doden gevallen.”
“Maar waarom is het daar, en ook op andere poli’s, altijd zo propvol?”
“Omdat gemakzuchtigen iedereen op een bepaald uur, bijvoorbeeld 8 uur ’s morgens laten komen voor een nummer, en dan wacht je maar tot je tegen één uur of zo geholpen wordt. Klaar. Connecties worden wel eerder geholpen.”
“Zomaar jè tak sani; je hebt geen oog voor deze dingen.”
“Maar als je leest wat er verder in dit bericht staat, val je beslist met glas en al van je barkruk. Er staat: ‘Van andere gebouwen is het plafond volgens een topper niet geïnspecteerd, omdat ze niet even oud zijn.”
“Maar mijn goede genade, dus pas als die plafonds bijna even oud of ouder zijn dan deze die instortte, zullen ze geïnspecteerd worden???”
“Dit land heeft zoveel mogelijkheden om vooruit te komen, om een economische macht in het Caribisch Gebied te worden, dat zag en zei bhai Ram Nath ook, maar als we ons simpel huiswerk steeds niet maken, schieten al deze kansen aan onze neus voorbij en blijven wij het Land der Gemiste Kansen.”
“En maar klagen en schelden: Bouta taki, Vene taki, benzine wordt steeds duurder, klaag, klaag, klaag. Alsof dat gehuil die benzine goedkoper gaat maken.”
“A no a yongu omu-minister taki, hoe heet hij weer, Tsjeng of Tsjang….”
“Tsang Kai Cheque?”
“No tak dong sani; in ieder geval a minister taki: laat die mensen gaan klagen bij de OPEC of in Dubai of zoiets. Zeer terecht gezegd. En ga liever minder rijden!”
“Of moet bhai Ram Nath de volgende keer met een tanker vol gratis benzine komen?”
“Nou, proost daarop. Wie brengt ons de volgende ronde geschenken? Dan hebben we het weer eens geflikt.”

Rappa