Armoede, voornaamste oorzaak kinderarbeid

Armoede is een van de oorzaken van kinderarbeid in Suriname. Dit vinden verschillende Assembleeleden. “Sommige gezinnen zijn zo arm, dat zij nauwelijks kunnen leven van het inkomen dat de ouders verdienen. De kinderen moeten dan meewerken om elke dag weer wat te eten te hebben”. Dit heeft Patrick Kensenhuis (NDP), voorzitter van de commissie van rapporteurs, donderdag gezegd tijdens de behandeling van de 'Wet Arbeid Kinderen en Jeugdige Personen'.

Kensenhuis wil van de regering weten hoe zij de kinderen die al aan kinderarbeid doen, tegemoet zal komen en of er speciale voorwaarden voor hen worden geregeld. Mahinder Jogi (VHP) legt ook het verband tussen de heersende armoede en kinderarbeid. “Wanneer ouders door de situatie in het land niet in staat zijn om hun kinderen op de juiste wijze te voeden en op te voeden. Ze zijn niet in staat de kinderen de aandacht te geven die zij moeten krijgen, omdat ouders meerdere banen hebben. Hierdoor ontbreken mogelijkheden om de kinderen op een gepaste wijze voor te bereiden op de toekomst met het gevolg dat kinderen gaan waar wij ze niet willen hebben”, zegt Jogi.

Daartegenover benadrukt de politicus dat kinderen moeten leren dat zij moeten werken. “We willen onze kinderen beschermen voor alles wat niet goed is voor hun ontwikkeling, maar ze moeten leren dat zij een bijdrage moeten leveren aan hun omgeving. We zijn er niet tegen dat kinderen lichte arbeid verrichten, maar meedoen in het gezin is ook een stukje opvoeding om inderdaad in de toekomst een verantwoordelijkheid aan te kunnen”. Het Assembleelid wil dat duidelijk het verschil tussen kinderarbeid en kinderwerk, zoals in elke huishouding, wordt aangegeven in de wet.

“Kinderen moeten te allen tijden beschermd worden. Ten eerste door ouders en verzorgers alsook op school”, beklemtoont Ruchsana Ilahibaks (NDP). Het is volgens haar makkelijk om een wet tegen kinderarbeid aan te nemen en om te zeggen dat kinderarbeid wordt verboden, maar zij wil van de regering weten hoe zij dit zal aanpakken. “De Staat zal ervoor moeten zorgen dat elk kind onderwijs geniet en dat ouders banen hebben”, zegt Ilahibaks.

Carl Breeveld (DOE) merkt op dat de beschikbaarheid van fatsoenlijk werk voor volwassenen eveneens van belang is, zodat men in staat is beter te kunnen inspelen op de behoeften van het gezin. “Ik pleit voor programma’s om gezinnen te ondersteunen. Ik zie graag dat er meer gezinscoaches worden aangesteld om ouders te begeleiden. Zeker die gezinnen waar men worstelt om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen”, laat Breeveld optekenen. Hij wil verder van de regering weten wat de rol is van de ministeries van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en Justitie en Politie met betrekking tot kinderarbeid.

De minister van Arbeid, Soewarto Moestadja, gaat kort in op de vragen. Hij beaamt dat samenwerking met andere ministeries noodzakelijk is voor de uitvoering van deze wet. “Het is belangrijk dat wij expliciet en nadrukkelijk in de wet verwoorden dat een aantal departementen noodzakelijk is voor een succesvolle uitvoering. Dat is een tekortkoming die wij moeten verhelpen”, zegt de minister. “Het is de intentie van de regering om de principale wet en regelgeving, die in Suriname bestaat op het gebied van kinderarbeid, aan te pakken en te moderniseren, zodat het voldoet aan de wensen van onze Grondwet en de meest fundamentele internationale standaarden op het gebied van mensenrechten”. Moestadja zal bij de volgende vergadering dieper op de gestelde vragen ingaan.

Yvanka Ozir-Awailame