Luchtverkeersleiders zetten alarm op oranje
18 Apr 2018, 14:46
foto


De luchtverkeersleiders zijn binnenkort niet meer in staat om de veiligheid van het vliegverkeer te garanderen. Bij de luchtvaartdienst zou er van alles mis zijn, van defect apparatuur voor vluchtgegevens, ontbreken van windsensoren, kapotte microfoons tot uitvallende frequenties. De luchtverkeersleiders, verenigd in de Suriname Air Traffic Controllers Association (Satca), zijn de situatie beu en hebben een spoed ledenvergadering uitgeschreven.

Ze wijzen erop dat al jaar en dag rapportages van de mankementen worden verstuurd naar het waarnemend hoofd van de Luchtvaartdienst, Faizel Baarn. “In de praktijk blijkt dat er een beleid van brandjes blussen wordt gevoerd.” Er wordt niet gewerkt aan duurzame herstel van het apparatuur waarmee de luchtverkeersleiders moeten werken.

Zo valt het AMHS-systeem op de Johan Adolf Pengel Internationale Luchthaven een aantal keren per dag uit. Hiervan is nog voor het laatst schriftelijk melding gemaakt op maandag 16 april. Het regelmatig uitvallen van het AMHS-systeem zorgt niet alleen voor irritatie en frustratie op de werkvloer, maar creëert ook een zeer gevaarlijke situatie voor het luchtruim van Suriname. “Het vliegverkeer wordt direct in ernstig gevaar gebracht, zegt Satca-voorzitter Genaro Alpin in een persbericht. Enige actie om het systeem duurzaam te repareren of in ieder geval ervoor te zorgen dat het niet uitvalt, is uitgebleven. En aan geld kan het niet liggen, stelt hij. “Op jaarbasis genereert de dienst miljoenen US dollars voor overflights, aankomend en vertrekkend vliegverkeer.”

Via het AMHS-systeem komen de flightplans binnen. In zo’n vliegplan staat de route die een vliegtuig zal afleggen en vanuit welk gebied het toestel het Surinaams luchtruim zal betreden en verlaten. In het plan staan de vluchtgegevens, om welke vliegmaatschappij het gaat, het type toestel, de snelheid en de hoogte van de kist. Op basis van de vliegplannen verwerken de luchtverkeersleiders de vluchten op strips en in strip holders. Valt het AMHS-systeem uit, dan komen de flightplans niet binnen en kan het personeel zich niet voorbereiden op toestellen die het Surinaams luchtruim zullen binnenkomen. De coördinatie met de buurlanden verloopt dan ook stroef tot slecht.

Als de luchtverkeersleiders de vluchtgegevens niet hebben, dan worden de collega’s van de buurlanden gebeld om deze informatie van het toestel telefonisch door te geven. Voor één vlucht gaat dat nog, maar als er 5 of 10 estimates (tijden waarop een vliegtuig het Surinaams luchtruim zal betreden) worden doorgegeven, dan is de functionaris zeker langer dan een uur alleen bezig met het noteren en verwerken van de vluchtgegevens op een strip. Dan moet het ook nog gaan om kisten die komen van een buurland waar ze de Engelse taal niet machtig zijn, maar ze het moet spreken omdat dat vereist is, omschrijft Alpin de problemen die ze ondervinden als luchtverkeersleiders.

Naast het noteren van estimates moet de luchtverkeersleiders ook nog andere binnenkomende vluchten coördineren met buurlanden, bellen naar de meteorologische dienst voor het weer (weer informatie dat ook via het AMHS- systeem binnenkomt), communiceren met piloten en nog veel meer. De praktijk heeft bewezen dat het uitvallen van systemen kunnen zorgen voor ernstige botsingen van vliegtuigen in het luchtruim.

Dagelijks zijn er meer dan honderd vliegbewegingen waarvan het gros in de nachtdienst, waar er duizenden levens afhangen van de prestaties van de luchtverkeersleiders. Het Johan Adolf Pengel Luchthaven beschikt ook niet over windsensoren. Kapotte microfoons en het uitvallen van frequenties maken dat er geen communicatie met de piloten is. “De luchtverkeersleiders worden steeds gestremd in het uitoefenen van hun beroep door een gebrek aan goed beleid,” uit Alpin de frustraties van zijn leden. “Zij worden stiefmoederlijk behandeld omdat ze steeds zeggen wat er misgaat. En dit wordt als daad van vijandschap gezien.”

De maat is vol als in aanmerking wordt genomen dat de werkomstandigheden verre van ideaal zijn. Een vuile werkomgeving, waar elke week “gebedeld” moet worden om toiletpapier en kantoorartikelen, maken dat het geduld van de luchtverkeersleiders zijn grens heeft bereikt. “En dat is er nog niet gesproken over het karige loon.”

De Satca-voorzitter wijst erop dat bij een eventuele incident – crash of mid air collision - luchtverkeersleiders en hun assistenten strafrechtelijk kunnen worden vervolgd. “De luchtverkeersleiders zijn niet bereid de huidige werkomstandigheden veel langer te accepteren. Als enige actie uitblijft, dan zullen zij op korte termijn niet meer in staat zijn om de veiligheid van het vliegverkeer te garanderen.”

Advertenties