Suriname geen mislukte Staat, maar is hard op weg

Suriname is volgens de internationaal geldende indicatoren geen mislukte staat, maar is echter volgens dezelfde indicatoren hard op weg om er één te worden. Zelfcorrectie is essentieel. En dat vereist politieke wil, de bereidheid om offers te brengen en de mentaliteit waarbij het welzijn van het land voorop gesteld wordt en niet het eigen belang. Dit is de conclusie van de discussieavond over ‘Is Suriname een failed state?’ van de Kenniskring gisteren in het Lalarookhgebouw. Binnen de Kenniskring wordt er door top kader niet alleen informatie gegeven, maar wordt er ook genetwerkt.

Parlementariër Krishna Mathoera (VHP), wetenschapper Roy Bhikharie en de voorzitter van de Vereniging van Journalisten, Carla Boetius zijn in hun inleidingen stuk voor stuk tot de conclusie gekomen dat Suriname met rasse schreden richting een mislukte staat gaat, maar dat erger kan worden voorkomen. Het land staat niet op instorten om het een ‘failed state’ te kunnen noemen. Volgens Bhikharie kan Suriname wel getypeerd worden als zwak en fragiel.

De persvrijheid, het openbaar vervoer, de toegang tot onderwijs, rechtspraak, nutsvoorzieningen en medische diensten zijn enkele van de maatstaven die in redelijke tot goede staat verkeren. De economische, bestuurlijke en veiligheid indicatoren tonen een ander beeld. Onder andere blijft de staatsschuld toenemen, de inflatie blijft stijgen en is er onduidelijkheid over wat de inkomsten van de Staat precies zijn, stelt Mathoera.

De Nationale Assemblee, met name de coalitie is een verlengstuk geworden van de regering. Wetten worden aangenomen of gewijzigd om de regering en president te accommoderen. Andere instituten die controle horen uit te oefenen, kunnen niet naar behoren werken of doen het werk helemaal niet, somt Mathoera in haar presentatie op. Bhikharie merkt op dat veel instanties, hooggeplaatste functionarissen en gewone mensen zich schuldig maken aan corruptieve en criminele handelingen. Seksueel misbruik hoort daar ook bij. Heel veel van de misstanden die zich nu manifesteren in de maatschappij zijn door de verschillende regeringen van het land en de bevolking door de jaren heen gekweekt en in stand gehouden. Beleidsmakers hebben vaak ook aandeel in activiteiten waar tegen beleid gevoerd moet worden, vindt Bhikharie. Een mentaliteitsombuiging is vereist om de richting naar een ‘failed state’ te wijzigen.

Mathoera maakt zich het meeste zorgen over de veiligheid. De recente grootschalige drugsvangsten geven aan dat er behoorlijk iets mis is. Honderden miljoenen Amerikaanse dollars aan drugs worden via Suriname getransporteerd. Witwassen, terrorisme, en aangemerkt worden als een drugsstaat staan hiermee sterk in verband. Als een regering geen vat heeft op deze omstandigheden, vormt het een gevaar voor andere landen, citeert Mathoera een onderzoeksresultaat. De samenleving wordt niet genoeg van informatie voorzien. Journalisten die dat wel durven worden verguisd, rancuneus behandeld en bedreigd en niet alleen door leden van de overheid. Er komt in mei wel een training ‘Onderzoeksjournalistiek’ om onder andere de kwaliteit van de journalistieke producten te verbeteren, stelt Boetius in het vooruitzicht.

Huisvesting, demonstraties tegen de regering, tuchtcolleges die niet functioneren, rechtszaken die te lang duren, toegang tot kapitaal en bepaalde diensten worden steeds moeilijker. Het is een lijdensweg om aan rijbewijzen, paspoorten, Bazo-kaarten of medicijnen te komen. Het ‘reshuffle’ beleid toont aan dat er geen eenduidig en consistent beleid is. Met de ‘reshuffle’ worden ook stafleden van de ministers vervangen. De lijst die aantoont dat het niet goed gaat in het land is lang. Maar een mislukte staat kan Suriname nog niet worden genoemd, stellen de inleiders. Het aanwezige publiek deelt de vrees dat als er niet gauw iets gebeurd Suriname straks wel van een ‘weak and fragile state’ in een ‘failed state’ verandert.


René Gompers