Oemrawsingh: Luide roep voor gerechtigheid
09 Dec 2017, 03:57
foto
Sunil Oemrawsingh spreekt familieleden van de slachtoffers van stichting 8 december 1982 en andere aanwezigen toe. Links Eddy Wijngaarde van de stichting. (Foto: Raoul Lith)


"Op deze dag 8 december, 35 jaar geleden, was deze plek waar wij nu staan, het epicentrum van een brute, kalme, kil en berekenend beraamde moordpartij. De muren om ons heen en de vloeren waar wij op staan zijn doordrenkt geweest in bloed van 15 jonge mannen, wiens enige overtreding was dat zij spraken, stonden en streden voor democratie, recht en waarheid. Hun heroïsch bloed dat hier gevloeid is, is door de jaren heen door het fort Zeelandia geabsorbeerd en omgezet in een krachtige en luide roep voor gerechtigheid. Een voor immer klinkende oproep naar ons nu, en één die zal blijven doorklinken naar alle toekomstige generaties."

Dit zei Sunil Oemrawsingh, voorzitter van Stichting 8 december, vrijdag voordat de bloemenhulde werd gebracht bij Bastion Veere. "Vandaag 35 jaar geleden werden mediahuizen Radika, ABC, evenals het dagblad de Vrije Stem, opgeblazen en in brand gestoken. Het vakbondsgebouw van de Moederbond onderging hetzelfde lot. In de nacht van 7 op 8 december werden deze zonen, vaders, partners, broers, door militairen uit hun bed gelicht, om nooit meer levend terug te komen... hun dierbaren achterlatend. Grove leugens werden als redenen voor het vermoorden van deze helden verspreid."

"35 jaar geleden vandaag werd hier de leugen van de 20e eeuw geboren namelijk: dat deze vermoorde 15 zonen van Suriname een complot beraamden om een staatsgreep te plegen met medewerking van de Amerikaanse inlichtingendienst, de CIA, en dat zij in de nacht van 7 op 8 december op de vlucht zijn doodgeschoten. Deze leugen echter heeft een cruciale waarheid onthuld tijdens het 8 december moordproces dat gaande is, namelijk dat de 15 mannen op lafhartige en met voorbedachte rade zijn vermoord." Oemrawsingh noemde hierna de vijftien namen, hun leeftijd en beroep op.

"Als onderdeel van de zoektocht van de nabestaanden en maatschappelijke groepen naar gerechtigheid werd in 2002 een verzoek ingediend bij het Hof van justitie om tot vervolging over te gaan van hen die verantwoordelijk zijn geweest voor deze moorden. Het is op 30 november j.l. precies tien jaar geleden dat de eerste zitting in deze rechtszaak aanving te Boxel.

Wij als nabestaanden en het volk van Suriname wachten al vele jaren op de onafhankelijke rechterlijke uitspraak die de schuld of onschuld van de verdachten zal moeten bevestigen. Deze jarenlange looptijd vergt ook heel veel van de auditeur-militair, de rechters van de Krijgsraad, de gehele rechterlijke macht.
Wij als samenleving ervaren soms het trage tempo van de voortgang evenals de interpretatie van de rechtsbronnen met gemengde gevoelens. Echter... hebben wij nooit getwijfeld aan de integriteit van de auditeur-militair noch aan die van de rechters. Wij hebben altijd het vertrouwen behouden in onze rechterlijke macht als geheel.

Het onafhankelijk gerechtelijke apparaat heeft onze rechtsstaat in stand gehouden en straffeloosheid buiten de deur gehouden. Maar dat ging niet eenvoudig.
U bent getuige geweest van de vele aanvallen op dit instituut vanuit de dadersgroep die daarbij niet schroomden om staatsmiddelen en staatsinstituten in te zetten in een poging hun verantwoordelijkheid in de decembermoorden van 1982 te ontlopen. Van het wijzigen van de Amnestiewet in 2012, de onterechte inzet van artikel 148 van onze grondwet tot aan openlijke bedreiging van de pg met ontslag en andere minder bekende subtiele intimidaties zijn vanuit de daders met ondersteuning van onder andere hun fractie in DNA en ministers, ingezet in een poging straffeloosheid te vestigen in onze republiek.

Wij zijn getuige van het langzaam maar zeker uitbannen van ongerechtigheid en straffeloosheid uit onze samenleving. Maar vergist u zich niet! Er zullen wederom aanslagen op onze rechtsstaat gepleegd worden. Er zullen acties ondernomen worden om de verdeeldheid in onze samenleving, een resultaat van de bloedige jaren ’80, in stand te houden en te versterken. Zo wordt er voor als de zoveelste poging weer een wanstaltig wetsproduct voorbereid: 'erkenning slachtoffers politiek geweld' om de verantwoordelijkheid voor de wandaden te ontlopen en de waarheid te verdoezelen.

Deze bloemenhulde en de herinneringen die ermee gepaard gaan, geven ons lessen mee en sterken ons in de voortzetting van de strijd van deze 15 helden voor een beter Suriname dat gestoeld is op gerechtigheid, geweldloosheid, respect, waardigheid en saamhorigheid voor ons allemaal. God zegene u, God zegene onze republiek Suriname."
Advertenties

Tuesday 19 March
Monday 18 March
Sunday 17 March