Hoe democratisch is ons land nog? (update)

Als wereldleiders, zelfs Nazi-overtreders op heel hoge leeftijd worden berecht; dan wil ik stellen dat niemand het decemberproces in Suriname kan tegenhouden en/of ontlopen!

Enkele voorbeelden van leiders die berecht, verdreven, gevlucht en/of gevangen zijn genomen: Leopold 2, Jozef Stalin, Vladimir Lenin, Adolf Hitler, Pol Pot, Mao Zedong (Mao Tse Tung), Benito Mussolini, Idi Amin, Francisco Franco, Ferdinand Marcos, Nicolae Ceausescu, Augusto Pinochet, Saddam Hussain, Muamar Gaddafi. Recent nog de berechting van Ratco Mladic en de val van Robert Mugabe. Er zijn ook genoeg machtswellustige vrouwen op onze aardbol geweest, zoals: Cleopatra, Corazon Aguino, Imelda Marcos etc.

Schendingen van mensenrechten vinden haast overal ter wereld plaats. In een land met bijkans een half miljoen inwoners (541.638) waar bijna een ieder elkaar kent, is wel opvallend als er enigszins sprake is van enige vorm van schendingen van de fundamentele rechten van de mens!

De perikelen rond 8 december 1982 zijn zeer beladen en een gevoelig onderwerp. Onder de vijftien slachtoffers bevonden zich onder andere : 2 universiteitsdocenten, 4 advocaten, 5 journalisten, 2 militairen, 1 vakbondsleider en 1 industrieel. (Veertien personen werden van huis opgehaald en twee uit de gevangenis). Behalve Fred Derby, die aan de gruweldaden is ontsnapt, is het ook aan een aantal personen/critici gelukt om het land te ontvluchten. Op de beruchte avond van 7 op 8 december werden behalve de moorden op 15 prominente Surinamers gepleegd, ook enkele radiostations en gebouwen opgeblazen. Zoals, radio ABC, Radika, de Vrije Stem en het bondsgebouw van de Moederbond. Enkele van bovengenoemde wandaden zijn recentelijk ook verklaard door wijlen Ruben Rozendaal, één der 16 coupplegers.

Velen focussen zich alleen op de decembermoorden, terwijl er meer slachtoffers zijn gevallen tijdens de periode van de staatsgreep. Men vergeet hen, maar de historie spreekt voor zich.
Denk aan: de dood van politieagent Sultan en Lt. Van Aals in 1980, Lt. Mahadew 1980 in Brazilië, Prof. Baal Oemrawsingh (1982), Lt. Hans Lachman, majoor Roy Horb (1983), de executie van Lt. Wilfred Hawker (1983). Voorts de onverklaarbare moord op Humphrey Keerveld in de jaren ’80 in Guyana en de ex-militair Piko. Hij nam Washabo en Apoera over van de Tukajanas Amazones (Thomas, Mato en Frank Jong) en hij werd op een brute wijze vermoord na een reconstructie. Ook de moord van politie-inspecteur, Herman Gooding op 4/5 augustus 1990 en de tragische dood van Henry Sajadsingh in Nederland; hij was de woordvoerder op SRS tijdens de coup van Rambocus in 1982.

We moeten de slachtoffers van Moiwana op 29 november 1986 niet vergeten. Hier zijn minstens 39 personen vermoord en het dorp vernietigd.
Artikel 14 van de Grondwet luidt als volgt: “Eenieder heeft recht op leven” en dit recht wordt beschermd door de wet. In tegendeel werden de slachtoffers van het Marrondorp door de handhavers van de wet vermoord.

Er is zo veel geschreven en gezegd over de decembermoorden en velen zijn net als de nabestaanden de mening toegedaan, dat het proces zonder meer moet doorgaan en de verantwoordelijken vervolgd moeten worden. De auditeur-militair heeft op 28 juli 2017 een strafeis uitgesproken van 20 jaar, maar er is geen sprake geweest van onmiddellijke gevangenneming.

De historie zal eens boven water komen en het mag gezegd zijn, dat aan alles een eind komt en het langste touw ook een eind heeft.
Gods molen maalt langzaam, maar zeker!

Roy Harpal