Suriname en Guyana overwegen productie aardgas

Suriname en Guyana zijn niet in staat om op grote schaal de gigantische olievoorraden voor de kust te verwerken. Guyana heeft ook gas gevonden, maar kan er nu ook niets mee doen. Suriname heeft nog geen olie gevonden. Maar misschien kan er wel iets gedaan worden met het Guyanese aardgas. Een samenwerking tussen de buurlanden om het gas te verwerken is heel goed mogelijk, delen Raphael Trotman, de Guyanese minister van Natuurlijke Hulpbronnen en Rudolph Elias, directeur van Staatsolie mee.

De Guyanese overheid heeft al gezegd dat zij in 2020 wil beginnen met de olieproductie voor eigen gebruik, ongeveer 150.000 barrels per dag, deelt Trotman mee. “Maar de overheid zal geen schaarse middelen inzetten om een raffinaderij van 5 miljard Amerikaanse dollars te bouwen om de 150.000 barrels per dag te produceren. De overheid gaat wel elk particulier initiatief ondersteunen,” licht Trotman toe.

Elias legt uit waarom de aardolie op de zeebodem niet kan worden verwerkt. Voor de verwerking van deze type aardolie is er geen kennis en faciliteit in huis. De olie voor de kust is ‘lichter’ ten opzichte van de olie die aan land wordt gewonnen. Daarvoor is er een hele nieuwe raffinaderij nodig. De huidige raffinaderij produceert 150.000 barrels per dag, goed genoeg voor eigen gebruik en een beetje export. De nieuwe raffinaderij moet ook in staat zijn om 150.000 barrels per dag te produceren. Verwacht wordt dat de nog te vinden olievelden minstens even groot zijn als die voor de Guyanese kust.

Een ander probleem is dat, als het Suriname zou lukken om de gigantische raffinaderij op te zetten, de Surinamerivier niet diep genoeg is en de haven te klein om het verkeer van de tientallen reuzenschepen te accommoderen. Deze schepen zullen de olie aanleveren voor verwerking en daarna weer meenemen voor de export. Er zijn wel andere manieren om geld te verdienen aan de aardolie. “De olie gaan we niet zien, het geld wel,” zegt Elias. “Er zijn andere manieren om te participeren in de vondsten. Daarom moet de overheid goed nadenken over wat wij gaan doen.”

Trotman geeft aan dat Guyana nog nadenkt over wat te doen met het aardgas, terug injecteren of aan land brengen. De buurlanden staan wel op één lijn over het gebruik van aardgas voor energie. Aardgas als energiebron is heel goedkoop en wordt tegenwoordig niet alleen gebruikt voor het opwekken van stroom, maar ook voor het produceren van gasproducten zoals huisverwarming en kookgas. Voor de bauxietindustrie is het het beste alternatief voor olie in de grote smelterijen. Goedkope energie, nu aanwezig met de enorme voorraden aardgas, is één van de voorwaarden van Alcoa om de bauxietindustrie in West-Suriname groots aan te pakken.

Elias ziet ook voordelen in het aardgas. “Als we dat aan land kunnen brengen, hebben we plotseling goedkope energie. Dat zal ook een heleboel werkgelegenheid met zich meebrengen. Uiteraard zoekt een oliemaatschappij in de eerste plaats naar olie. Maar ik hoop ook dat we genoeg gas vinden om het op een commerciële manier aan land te brengen. Guyana heeft al gevonden, maar misschien als we samenwerken om een pijpleiding te bouwen bijvoorbeeld, is het allemaal de moeite waard. Dan kunnen we samen goedkope energie produceren.”

Trotman geeft aan dat er met Suriname gesproken zal worden over een samenwerking, voor het verwerken van het aardgas en het gezamenlijk opzetten van een smelterij in de regio. Hij gaat alvast gesprekken voeren met de Surinaamse minister van Natuurlijke Hulpbronnen, Regillio Dodson en met Gilmore Hoefdraad, minister van Financiën. “Dit geeft beide landen de mogelijkheid om de natuurlijke hulpbronnen samen te ontwikkelen,” merkt Trotman op. “We hebben beiden bauxiet, de droom om een smelterij te bouwen in de regio bestaat er al heel lang. We kunnen onze gasvoorraden samen ter hand nemen om de smelterij te bouwen die voor beide landen gaat werken.”

René Gompers