Deskundigheidsniveaus nationale instituten nader bekeken

Al jaar en dag wordt er in ons land geklaagd dat bepaalde instituten niet op het gewenste niveau functioneren. Bepaalde belangrijke posities in de meest cruciale instituten worden bekleed door ‘deskundige blote voeters’, die niets anders zijn dan politieke loyalisten, opportunisten, slijmballen en sponsoren. In de meeste gevallen lijkt het alsof het te benoemen individu belangrijker is dan het instituut zelf.

Het lijkt erop dat machthebbers vergeten dat een instituut wordt opgericht om een bepaald doel ten gunste van de samenleving te realiseren. Om dat nationaal doel te realiseren, heeft het instituut de juiste deskundigen nodig. Het invulling geven aan het aantrekken van de juiste deskundigen, schijnt nog wel een groot probleem te zijn in ons geliefd land. Voor de meeste machthebbers zijn de juiste deskundigen degenen die via het instituut hun politieke belangen kunnen veilig stellen, zodat zij o.a. bij de volgende stembusgang een goede beurt kunnen maken. Strategisch gezien zijn de juiste deskundigen degenen die kunnen zorgen dat de gestelde doelen op een effectieve en efficiënte wijze worden behaald, waarbij het algemeen belang prevaleert boven de eigen politieke belangen. Jammer dat vele van deze deskundigen op last van politieke machthebbers nu jaren thuis zitten met behoud van alle voorzieningen, terwijl hun opvolgers, in nationaal opzicht bekeken, meestal een puinhoop maken van het instituut.

De vraag die wij moeten stellen is: Kunnen wij de achteruitgang van onze instituten vanwege politieke benoemingen stoppen? Het antwoord op deze vraag is simpele ‘ja’, maar de uitvoering is niet eenvoudig. Dit komt vanwege een cultuur die wij hebben in Suriname, waarbij elke partij of combinatie die aan de macht komt, een soort inhaalslag wil maken. Wij willen onze mensen zoveel mogelijk accommoderen, zodat wij verzekerd kunnen zijn van meerdere regeringstermijnen en een steeds rinkelende partijkast. De politieke belangen moeten veilig geborgen zijn.

Via wetgeving kunnen wij bepaalde instituten redden van achteruit- en ondergang, door de professionele bemensing wettelijk te gaan vastleggen. Het is duidelijk dat ons land duurzaam ontwikkeld kan worden als de juiste wetgeving er zijn. Als dat niet het geval was, dan zou een Anticorruptiewet niet pas na 15 jaren worden aangenomen in ons parlement. Het is voor mij overduidelijk dat politieke belangen een grote rol hebben gespeeld. Daarom moet het ook mogelijk zijn om gewetenloze corruptelingen met terugwerkende kracht aan te pakken.

Er wordt al jaren geklaagd over de kwaliteit van ons volksvertegenwoordigingen t.w. Ressortraad, Districtsraad en De Nationale Assemblee. Terwijl bepaalde leden hun best doen om het werk waarvoor zij gekozen zijn naar behoren uit te voeren, zien wij dat andere leden er als het ware voor ‘spek en bonen’ zijn.
Ik denk dat als wij de kwaliteit van deze volksvertegenwoordigingen willen verhogen, wij wettelijk ook moeten vastleggen welke ontwikkelingsniveaus personen moeten hebben om zich kandidaat te stellen. Al wil men het zien als een verkapte vorm van het vroegere capaciteitskiesrecht, dat hoeft geen probleem te zijn. Het is duidelijk dat na bijkans 42 jaar onafhankelijk, wij helaas niet zijn waar wij moesten zijn. Wij moeten een inhaalslag maken om als land verder vooruit te komen. Persoonlijk vind ik dat de volgende eisen gesteld moeten worden, t.w.:
• Een Ressortraadslid moet minimaal VOJ opgeleid zijn.
• Een Districtsraadslid moet minimaal VOS opgeleid zijn.
• Een DNA-lid moet minimaal HBO opgeleid zijn.

Er zullen daadwerkelijk in bepaalde districten geen of nauwelijks VOS & HBO opgeleiden zijn. Maar de regel dat men twee jaren onafgebroken in een bepaald district moet wonen voordat men zich kandidaat kan stellen in dat district kan wat mij betreft liever gisteren dan morgen worden afgeschaft. Hoeveel van de huidige volksvertegenwoordigers wonen daadwerkelijk in hun verre districten? De meeste zijn bij de CBB ingeschreven in dat district en gaan er geregeld of nauwelijks naar toe, maar hun daadwerkelijke hoofd woon- of verblijfplaats is niet daar. Laten wij gerust die regel in de kieswet vervangen door een ander regel, bijvoorbeeld dat de kandidaat door minimaal 1% van de kiesgerechtigden uit dat district moet worden voorgedragen, als de kandidaat niet in dat district staat ingeschreven. Hierdoor krijgen alle districten de kans om zich door deskundigen te laten vertegenwoordigen in de diverse volksvertegenwoordigingen.

Als wij een 1%-regeling hebben voor politieke partijen, kunnen wij ook bekijken om een 1%-regeling te introduceren voor kandidaten. Het enige verschil is dat de 1%-regeling van kandidaten nationaal voordeel kan hebben, terwijl die van politieke partijen zorgt voor volksbedrog. Persoonlijk vind ik dat er sancties moeten worden ingevoerd tegen politieke partijen die misbruik maken van de huidige 1%-regeling. Partijen die de 1% bij een bepaalde verkiezing niet hebben gehaald, moeten wat mij betreft wettelijk worden uitgesloten voor deelname aan de eerstvolgende verkiezing. Deze partijen hebben geen bestaansrecht en hebben het volk duidelijk bedrogen en opgelicht. Als een partij bij het begin al fraude pleegt om te kunnen deelnemen aan de verkiezingen, wat zal er dan men onze staatskas gebeuren als zo een partij aan de macht komt? Eigenlijk zouden de ledenlijsten van deze politieke partijen digitaal gepubliceerd moeten worden het Hoofdstembureau, zodat iedereen kan controleren of zijn/haar naam is opgebracht als lid. Als dat niet op waarheid berust, kan men dan een klacht indienen. Afhankelijk van het aantal ingediende klachten, kan zo een partij dan worden uitgesloten voor deelname aan de verkiezing. De 1%-regeling kan wat mij betreft daarom gerust worden verhoogd naar 5%. Hierdoor zullen er minder politieke partijen zijn en/of als paddenstoelen uit de grond rijzen, waardoor politieke macht & hebzucht direct worden tegengegaan.

Ook voor onze Staatsraad vind ik persoonlijk dat er wettelijke eisen moeten worden gesteld aan de deskundigheid van de leden. Wetten moeten eerst de Staatsraad passeren, voordat zij naar DNA gaan. Hierdoor is het overduidelijk dat de Staatsraad van een bepaald ‘kaliber’ moet zijn. Het zou daarom goed zijn om een Staatsraad te hebben die alleen uit academici bestaat, waardoor zij de wetten op een deskundige manier kunnen beoordelen. Laten wij met zijn allen populisme & vriendjespolitiek wettelijk uitbannen ter verheerlijking van land en volk.

Ruben Ravenberg, PhD, MBA
rub_rav@yahoo.com