Het Sinterklaassyndroom

In veel landen zijn er verkiezingen geweest. In elk land voltrok dit fenomeen zich op zijn eigen manier, rustig en democratisch of heftig en corrupt. Maar een ding hebben al die politieke leiders gemeen, ze presenteerden zich namelijk als ‘Sinterklaas.’

Het woord Sinterklaas roept associaties op van cadeaus krijgen. Als kind groeien we op met de gedachte dat we cadeautjes krijgen van Sinterklaas. We hebben er totaal geen erg in dat de cadeautjes zijn gekocht en betaald met het geld van onze ouders. Een kind is alleen gefixeerd op het hebben en krijgen. Dan komt de leeftijd waarop ze beseffen dat er geen Sinterklaas bestaat en dat de cadeaus zijn betaald door de ouders. Die ontdekking doen ze af met een schouder ophalen omdat het ze niet uitmaakt van wie of van waar het geld vandaan komt. Van belang is het krijgen van die cadeaus. Dan komt de fase waarin je als volwassene beseft dat alles wat je graag wilt hebben, uit eigen zak betaald moet worden.

Als ik de volwassen mens gadesla, zie ik bij velen dat de Sinterklaas behoefte nog steeds sluimerend aanwezig is. Elk mens groot of klein wil hebben en krijgen. Zelfs zij die het goed hebben en best zelf voor wat luxe kunnen betalen, gaan er van uit dat de auto waarin ze rijden en heel wat privileges waarvan ze gebruik maken, gratis moeten zijn. Ik denk dat ze er een kick van krijgen als ze kunnen zeggen dat ze een belangrijke positie bekleden en er daarom recht op hebben om van alles en nog wat gratis te krijgen. Het tegenovergestelde ‘ik kan het me permitteren om er zelf voor te betalen,’ komt niet eens in ze op. Hoe hoger het salaris, hoe meer recht ze denken te hebben op ‘gratis’. Ze vinden het normaal dat de minderbedeelde moet dokken voor hun luxe en privileges.

Ook de kleine man is er happig op om iets gratis te krijgen. In plaats van de cd te kopen, hoor ik hem vaak zeggen: ‘yu kan gi mi wan of mek wan kopie gi mi no.’ Nog een bekende truc is om ter loops een opmerking te maken als ‘ik vind dit mooi of dat lekker, ‘met de achterliggende gedachte om het gratis te krijgen. Kortom veel mensen lijden aan het Sinterklaas syndroom. En daar maken zowel winkeliers als politieke leiders gebruik en misbruik van. Ze weten dat ze de mensen kunnen inpakken met woorden als gratis en krijgen.

Vooral tijdens de verkiezingen regent het letterlijk van de kleine cadeaus en van beloften als,’ je krijgt dit van me en ik zal dat voor je doen.’ Als je aan iemand vraagt waarom ze op een bepaalde politieke partij stemmen, zal je steevast horen: ”omdat hij dit of dat voor me zal doen en niet omdat hij veel voor de toekomst van het land kan betekenen.” Als de mensen met een probleem zitten of een stuk grond willen hebben, hoor je ze zeggen: “Ik vraag het wel aan de president of ik schrijf hem een brief.” Het komt niet in ze op om naar de desbetreffende instantie te gaan en de zaak op een legale manier te regelen. Ze kijken dus naar het geen ze zelf willen (eigenbelang) en niet naar het landsbelang.

De mens van toen die de politiek inging met de gedachte ‘wat kan ik voor mijn land doen, ’ bestaat niet meer. Daarvoor in de plaats is er een mens gekomen die de politiek ingaat met het doel zoveel mogelijk voor zichzelf te pakken en te krijgen. En om die positie te bemachtigen, spelen ze voor Sinterklaas. Ze geven het volk cadeaus of doen mooie beloften. Dat is niet strafbaar. Dat is gewoon hun manier om het volk in te pakken. Ze vergeten echter voor het gemak dat ‘krin taki na krin libi.’ Zij gaan uit van het principe ‘we zien later wel.’

Wat het naïeve volk echter niet inziet, is dat ze zelf voor de cadeaus betaalt. Net zoals in de kindertijd de ouders het geld moesten ophoesten om de cadeaus te kopen en die aan de Sint gaven, die ze op zijn beurt met een glimlach uitdeelde, net zo worden de cadeaus, de campagnes van de verkiezingen betaald en de beloften gerealiseerd van het belasting geld van het volk. Met andere woorden beste mensen stap af van die naïeve gedachten als ‘ik krijg het gratis.’ Houd altijd in gedachten dat de verkiezingsbeloften van vandaag de belastingen van morgen zijn. Sinterklaas bestaat niet, jij betaalt zelf voor je cadeaus!

People are not beautiful in what they looks or what they give and say , but in what they are.

Josta Vaseur