Minister Samsoedien waarschuwt 'grondrovers'

Het is gedaan met de malafide grondhandelaren. Dit garandeert minister Roline Samsoedien van Ruimtelijke Ordening, Grond- & Bosbeheer (RGB). “Mi warskow yu, no mek mi kisi. Den sma san un’ kisi den sroto kaba. En wi o stroto moro!”, kondigt de bewindsvrouw aan. Samsoedien heeft op een overhandigingsceremonie van bereidverklaringen en beschikkingen, meegedeeld dat het ministerie maatregelen treft om de jarenlange misstanden tegen te gaan.

Er zijn ruim 600 grondpapieren overhandigd. De ontvangers zijn zichtbaar blij. Sommigen hebben langer dan tien jaren gewacht. De RGB-minister heeft persoonlijk de eerste enveloppe, documenten van overdracht, aan Edgar van Duivenvoorde overhandigd. Hij heeft dertien jaar gewacht op dit moment. De enveloppe is met stevige brasa's overhandigd. Samsoedien deelt mee dat ze stukken is tegenkomen van mensen die twintig jaar wachten. Zij gaat daar ook een eind aan brengen, deelt ze de aanwezigen mee.

Samsoedien heeft een paar keren benadrukt dat een bereidverklaring niet betekent dat de ontvanger de eigenaar is. Het is slechts het begin van een lange weg om de uiteindelijke rechtsgeldige titel op de grond te krijgen, geeft ze aan. Na de bereidverklaring volgt het maken van een perceelkaart en betalen van de ontsluitingskosten bij de Centrale Bank van Suriname. Daarna moet de aanvrager terug naar Domeinen om aan de Toewijzingsbeschikking te komen. Daarmee moet men naar het Gliskantoor om het stuk land te registreren. Na twee of drie weken wordt de belanghebbende opgeroepen om het boekje ‘Transport’ op te halen. “En te yu habi a buku dati, dan ay, a gron na fu yu,” legt Samsoedien uit.

De minister drukt de mensen op het hart om deze weg te blijven volgen omdat het de enige en juiste procedure is. Samsoedien merkt op dat een aantal malafide grondhandelaren hier zijn kansen zit te loeren. Maar aan deze praktijken komt een eind omdat de procedure nu helemaal geautomatiseerd zal worden zodat “niemand meer stukken kan achterhouden of laten verdwijnen waardoor anderen twintig jaar wachten en anderen in drie maanden aan hun grond komen.”

“We gaan jullie opsluiten, u bent gewaarschuwd,” richt Samsoedien zich tot de 'grondrovers'. “Want we kennen al die malafide domeinkantoren onder die amandelboom, op de hoeken van straten en op de parkeerplaats net tegenover het Domeinkantoor. Mensen, ik zeg het u, a enige sma san kan teken wan beschikking na mi, te lek’ wan tra minister e kon. Niemand kan tegen een ‘lekkers’ stukken voor je in orde maken. Het kan niet, is onkan!”

René Gompers