Maho klaar om te strijden voor bescherming gronden
06 Sep 2017, 06:38
foto
Guillano Zaalman, basja van Maho, zegt dat de kruik op barsten staat in zijn dorp. (Foto: René Gompers)


“We willen niet dat het zover komt, maar als het moet gaan we strijden om onze gronden te beschermen,” zegt Guillano Zaalman, basja van Maho. “Ons woon- en leefgenot wordt constant bedreigd, derden claimen grond in het dorp, zandafgravingen laten grote gaten achter, grond wordt ingenomen en ons gebied wordt steeds kleiner gemaakt,” vertelt hij. “ Nu hebben we opgevangen dat er een project komt voor ex-militairen, of het waar is weten we niet, maar dit zijn van die onzekerheden waarin we leven.”

Zaalman en andere leden van de dorpsleiding, het Inheems Platform ESAV, Amazonepartij Suriname, Al Khemia Foundation en SetiSRnan hebben de Internationale Dag van de Inheemse Vrouw herdacht aan de Waterkant. Op deze dag wordt de moed, het leiderschap, de offers en de strijd tegen de koloniale overheersers geleid door Bartolina Sisa herdacht. De kolonisten hebben haar op gruwelijke wijze vermoord. De strijd voor onafhankelijkheid is niet bij haar dood geëindigd. De samenwerkende organisaties hebben een dag eerder een lezing en discussieavond gehouden over de inheemse heldin en de huidige situatie op Maho, Saramacca.

“We putten kracht uit wat deze vrouw heeft gedaan en meegemaakt,” zegt Zaalman. “Wij van Maho zijn in een zeer moeilijke positie terechtgekomen. Oude kaarten en verslagen bevestigen de aanwezigheid van twee grote nederzettingen langs de Saramaccarivier. Het gebied was zeer uitgestrekt maar vandaag de dag beslaat het nog maar 65 hectares. Het wordt steeds kleiner en opeenvolgende regeringen hebben er niet voor gezorgd dat we ons thuis kunnen behouden. Integendeel, dit wat nu gebeurd is alleen mogelijk door de politiek vanaf het Front tot en met deze regering. De dreiging komt nu ook van binnenuit, mensen denken grond te claimen in het dorp.”

Zaalman en Audrey Christiaan, voorzitter van het Inheems Platform ESAV, vragen zich af waarom de regering niet gewoon de “Kalinha en Lokono vonnissen” uitvoert. Er worden wel delen uitgevoerd, maar wanneer het op grondenrechten aankomt, is er haast niets te merken, merken ze op. Ze willen ook weten waarom de intentieverklaring om het grondenrechtenvraagstuk van inheemsen op te lossen, die met veel tam tam was aangekondigd, nog steeds niet is getekend door de president. De verklaring zou een dag voor Inheemsendag worden getekend. Uiteindelijk is meegedeeld dat de punten in de intentieverklaring eerst nog moesten worden goedgekeurd door de Raad van Ministers.

Een belangrijk punt in de intentieverklaring is dat inheemse leef- en woongebieden zouden worden beschermd, terwijl naar oplossingen wordt gezocht. Er was ook een wetswijziging in de maak om dit te onderbouwen. “We blijven wel positief, maar men moet ons niet misbruiken,” merkt Zaalman op. “Die intentieverklaring ligt nog daar, dat is erg. Want als je kijkt dat er wel snel wetten kunnen worden aangenomen, zoals de wet om dieren te beschermen, de Terugroepwet en de Amnestiewet. Wie zijn wij dan als inheemsen dat er geen haast wordt gemaakt?” De kruik staat op barsten voor Maho, waarschuwt Zaalman. “Het wordt alleen maar erger. Als het erop aankomt, gaan we moeten strijden, we zullen in opstand komen.”

René Gompers
Advertenties