Met wortel en tak uitroeien?

Deze uitspraak is gedaan in de Nationale Partij Suriname door de voorzitter van de partij in de jaren 90 vóór of na de machtswisseling. Met deze politieke uitspraak kon ik leven omdat in politicis niets anders kan worden bedoeld, dan de tegenstanders uitschakelen.

Ook wilde hij als President tegelijkertijd de Tarantoela's uit de regering verwijderen.
De uitschakeling is toen min of meer begonnen bij de beëindiging van het bevelhebberschap in 1992 van Desiré Bouterse. Van toen af is getracht om binnen de overheidsadministratie verder deze praktijk te voltooien onder de medestanders van de revo-gedachte. Zo werd ondergetekende als Wnd. Directeur op het Ministerie van Binnenlandse zaken op dezelfde dag waarop De Nationale Assemblee had beslist dat de Bevelhebber rechtmatig was ontslagen, met de harde hand door het A-team onder leiding van commandant Humphrey Tjin Liep Shie verwijderd.
Althans dat was de bedoeling, maar omdat ik toen al een stevige backing had wist de vakbond onder leiding van Hugo Blanker erger te voorkomen. Toen heb ik wel gezegd nooit meer onder leiding van een stelletje lafaards te zullen werken. Omdat ik de werking van het overheidssysteem beheerste kon ik ervoor zorgen dat ik in overheidsdienst bleef zonder salaris te ontvangen.

Ik kan mij nog goed herinneren dat mijn laatste gesprek in functie met de President was bij de beëdiging van dhr. Gerard Hiwat in de plaats van dhr. Cor Pigot als minister op Onderwijs. Toen zei de President aan de protocol-officer dhr. Erwin Muntslag, kondigt hem niet aan als wnd. directeur maar als onderdirecteur, zo ongegeneerd denkende dat ik het niet had gehoord. Na mijn terugkeer uit het buitenland was dhr. Wijdenbosch President.

Zoals het in de politiek gaat was het op dat moment niet mogelijk om mijn oude functie van Directeur Binnenlandse Zaken wederom in te nemen, omdat in politicis spelletjes werden gespeeld. In het jaar 2000 was mijn aanwezigheid dringend vereist op Binnenlandse zaken omdat de verkiezingen georganiseerd moesten worden. Na de perfecte organisatie zonder te knoeien kreeg het Nieuw- Front de macht weer in handen.

De man zonder ruggengraat, heeft zijn woord gestand gedaan t.w. dat hij niet werkt onder een stelletje lafaards en nog minder onder een naar boven geschoven figuur, dat denkt bezig te zijn in de VHP-koeienstal van haar vader. Ik nam ontslag uit overheidsdienst. Daarvoor moest je niet alleen ruggengraat hebben maar ook ballen.

Mijn functioneren daarna in het buitenland, heeft mij geen windeieren gelegd en toen in 2005 het weer in politiek Suriname begon te dagen, hebben wij onze schouders weer onder het revolutionaire-werk gezet en met succes. Dat ik na zeven jaar als Directeur van het kabinet van deze President in een andere functie onder deze President heb gefunctioneerd bepaal ik zelf en heb geen advies van geen enkele Leeuw of Leeuwin nodig. Die moet eerst proberen tenminste de helft van wat ik in mijn leven heb gedaan te realiseren, met of zonder ruggengraat.

Dat het moeilijk was iets te vinden om van der San te bekladden wist ik, want daarin heb ik geïnvesteerd, maar het schijnt dat er een zekere angst heerst onder deze hakkelende babbelaars dat van der San wederom in het machtscentrum verschijnt. Onder Bouterse blijf ik die steun geven hij is mijn revo-leider en wij zijn aan de macht, als jij het nu leuk vindt of niet.


Eugène van der San