Column: Politieke Borrelpraat 361

“Heren, zijn uw glazen goed gevuld? Ja? Dan open ik hierbij ‘in de borrelkring’ van deze week.”
“Ja, en ik ben Ron en ik ben geen democraat. Alles wat rot is, vies is en een bende is: radicaal wegsnijden.”
“Ja, deed je dat ook toen je jarenlang de beleidsadviseur van een minister was?”
“Heren niet persoonlijk worden. Anders gaan we aan ons eigen dorpsgewroetsel ten onder en brengen we geen fundamentele verbetering in onze sittewaasie.”
“Maar wattebout dan dat artikel van egotripper Vandersannie, getiteld: ‘Als de boer z’n krassie spreekt, Sannie let op je kippen.”
“Ja, ik heb het gelezen, maar eerlijk: ik werd er niet wijs uit.”
“Net zo als Steven van 90 secunda die ook niet wijs werd uit dat heen-en-weergedoe rond die stichtingen met zoveel geld op de bank die subsidie vragen en niet krijgen van Wafdraad.”
“Maar die ene stichting, fa’a ning, Bethlehemjada of zoiets, voelde zich geroepen om de aantijgingen van Blafdraad aan hun adres middels een persconferentie te weerspreken.”
“Beter hadden ze dat niet gedaan; ze hebben in feite Woefdraad gelijk gegeven.”
“Plus het zittende bestuur werd vertegenwoordigd door een ex-bestuurslid, tevens geestelijke, ja, want die spreken toch altijd de waarheid, die aangaf dat de stichting geen valutarekeningen heeft verzwegen, en daar zitten gelden op van buitenlandse donoren bestemd voor een bepaald doel, bijvoorbeeld rolstoelen kopen en die gelden zijn verwerkt in de jaarbegroting.”
“En hoelang zitten al die gelden daar op die rekening geparkeerd? Moeten die doelen dan niet uitgevoerd voerden? Die mensen wachten op die rolstoelen.”
“Ginowannie Zegt het terecht: er moet meer financiële duidelijkheid komen bij vele van die stichtingen die subsidie uit ons belastinggeld krijgen.”
“De stichting zegt: hun spaarzaamheid wordt hun straf; ze moeten toch een buffer hebben om tekorten en prijsstijgingen op te vangen?”
“Da waarom blèren ze mijlenver als ze een jaartje geen subsidie krijgen? Ze hebben toch reserves? En de staat bevindt zich momenteel in een crisis. Als niet-democraat geef ik Proefdraad gelijk: no gi deng.”
“Ja, maar die geestelijke zegt dat het volstrekt verachtelijk, verwerpelijk, onethisch, onbeschaafd en onbeleefd is dat Hoeffie de waarnemend directeur in DNA bespreekt, terwijl die zich niet verdedigen kon.”
“Maar dan waarom schitterde deze persoon door afwezigheid op de persconferentie, alwaar hij zich wel breedvoerig had kunnen verdedigen?”
“Misschien had hij ook griep, of wilde hij de zaak achter gesloten deuren behandeld zien.”
“Of hij is dokter, want hij dokt.”
“Waarom schuw je de openbaarheid als je clean bent? De stichting doet zoveel goeds voor die dubbel gehandicapte kinderen; ze krijgen de ene donatie na de andere vanuit de samenleving en het buitenland, Havenbeheer schenkt ze een tillift, Switi Raw schildert hun buitenmuur zo mooi, noem maar op, dan moet je je toch goed verschonen van eventuele smet?”
“Maar dat ex-bestuurslid van Huize Bethel gaf wel toe dat de huidige waarnemend voorzitter in zijn vorige hoedanigheid als een soort vakbondsconsultant een fikse vergoeding had ontvangen. Dat mocht inderdaad niet.”
“Ja, maar hij ontving niet honderdduizend something srd, maar tienduizend something, dus wat zeurt Hoeffie.”
“Meneer, het mag niet, of het nou om honderd- of tien- of vijfduizend srd gaat, a no mag. If Bid-team graab yu tap Zanderij en ze zeggen dat je tien kilo bij je had en je vader komt tot uit Nederland en zegt: ‘die lieve jongen van me had maar 1 kilo bij zich’, dan is die jongen toch nog steeds schuldig?”
“Jij vermengt stichting Jeruzalem met dat bericht van die vader van die neergeschoten ‘eerbare ondernemer’, die bij zijn wagen, de duurste in SU, zo duur dat die niet verzekerd kon worden, werd neergeschoten.”
“O ja, en papa nam na tien maanden het initiatief om hierheen te komen om aan de politie opheldering te vragen over de stand van zaken omtrent de liquidatie van z’n zoon. Geen wonder dat hij dreigtelefoontjes krijgt en scheldkanonnades op face book.”
“ Laat pa niet zo naïef doen en stilletjes weggaan en zoon en zaak laten rusten.”
“Dan krijgt zo een bericht wel voorpaginaruimte, terwijl een bericht over een dreigende damdoorbraak van een lekbeteugelingsdam waardoor onze hele rijstaanplant onder water kan komen, ergens op de achterpagina komt.”
“Dat trekt geen lezers, mi boi. Terwijl maffiatori’s, gepakte bolletjesslikkers, rechtszaak tegen criminele pleegzoon, dat trekt wel lezers en moet daarom op de voorpagina. Zo voeden we dit volk op in recht en waarheid.”
“Zeg je dat ook vanwege dat gedoe, die waas van geheimzinnigheid, waarmee die onderhandelingen met de Suralco-Alcoa al een hele tijd omgeven zijn?”
“Natuurlijk heb ik het ook daarover. Waar is die 40 miljoen US gebleven die het bedrijf had gereserveerd om de uitgemijnde gebieden te rehabiliteren en die oudroestrommel van ze op te ruimen.”
“En dan die waas van geheimzinnigheid rond die kwestie van de korpsleiding en de politiebond. Feit is dat het hele korps van onder tot boven verziekt is en dat ruim je niet op door een of twee diensten of de totale korpsleiding op te doeken.”
“Ik als radicalist en ex-politieman van de oude stempel zeg: doek die hele zaak op en begin helemaal opnieuw. Politieofficieren maken valselijk stukken op, anderen worden toegelaten die de psychologische test niet zouden hebben gehaald, bijna 300 agenten zijn de afgelopen tijd intern over de schreef gegaan.”
“Tja, die verrotting is al tientallen jaren aan de gang, net als dat kankergezwel dat drugsmaffia heet. Nu heeft het zich zo erg vertakt, dat je een heel been van het lichaam moet amputeren. Doe je dat ook niet, dan kan je het hele lichaam opgeven.”
“Tja, want er zijn nog genoeg goede krachten in het korps, maar ze worden overwoekerd door kwade machten. Niemand is meer te vertrouwen en de bevolking is het respect en het vertrouwen in het korps danig aan het verliezen.”
“Zo een mooi land, kijk hoe we als een voorbeeld multi-etnisch met elkaar leven.”
“Maar kijk hoe die verrotting zo langzamerhand in alle regionen van deze samenleving doordringt.”
“Gaan we dit ooit kunnen veranderen?”
“Het is net als de eenmaal uitgesleten bedding van een rivier; al haal je al dat oude water uit die rivier, al leg je die rivier maanden droog, op het moment dat je met nieuw en vers water komt, volgt die automatisch toch weer de oude bedding van de rivier. Je moet die hele bedding opnieuw volgens de richtige lijn gaan graven.”
“En we hadden het een paar weken geleden over die wijzigingen in ons kiesstelsel, heb je al die opwerpingen daartegen gelezen en vooral van welke partijen die komen?”
“Jawel, van die todoprasoropartijen die niet zelfstandig kunnen binnenkomen.”
“Maar niet al die wijzigingen zijn bij de komende verkiezingen mogelijk en noodzakelijk. Liever concentreert men zich op een viertal meest noodzakelijke.”
“Welke dan?”
“De belangrijkste wijziging die er zeker doorheen moet, is het verbieden van pre-electorale combinaties. Je gaat de verkiezing in, zoals je je hebt ingeschreven. Vóór de verkiezingen mag je je niet bundelen in één of andere djoteh-combinatie zonder rechtspersoonlijkheid; net daar is eindjaren ‘50 dat politieke gesjoemel en die verrotting begonnen. Echt niet pas na 1980. Toen werd het met wapengeweld voortgezet.”
“Maar dan vallen kleine partijen uit de boot.”
“So what? We klagen toch al jaar en dag over al die politieke partijen die snel-snel opgericht worden? En als ze toch willen binnenkomen omdat ze zo hard voor land en volk willen werken, laat zij zich dan samensmelten tot één partij met één voorzitter, met één bestuur, met statuten, dus ze zijn dan een rechtspersoon.”
“Bijvoorbeeld NPS plus DA-91 plus DOE plus SPA. Dat trong NPDADOESP.”
“Nee mang, dan moeten al die voorzittertjes het eens worden over één voorzitter?”
“En wattebout BEP plus ABOP plus Seeka? Dat trong BEBOPSEEK.”
“Zelfde probleem. Iedereen wil voorzitter worden en blijven; liefst tot de dood hen scheidt van de partij.”
“Volgens mij is het afschaffen van het systeem van oproepingskaarten ook meteen uitvoerbaar.”
“Ja mang. Mensonterend hoe vooral vrouwen net als Jahevagetuigen in de zon al die kaarten, waarvan 30% een verkeerd adres heeft, lopen rond te zeulen.”
“En dan die stomme 1%-regel bij het inschrijven van politieke partijen. Afschaffen dit waardeloos onding.”
“En ik vind het goed dat elke partij die zich inschrijft en fiks bedrag aan inschrijvingskosten in slandskas stort, zeker 20.000 srd per partij, dat is over vijf jaren uitgesmeerd nog geen tientje per dag.”
“Ik zie dat rechtstreeks kiezen van de president nog niet mogelijk. Dat is nog niet zo primair, net zoals die overige maatregelen.”
“Mensen, un arki, Bosje de Tweede aan het woord.”
“Hou je $%&* en drink liever als je niet genoeg verstand hebt om te luisteren.”
“Heren breaking nieuws; ik krijg net een app. Luisteren jullie: ‘Wilgo Koffer springt weer uit zijn valies tevoorschijn. Kom het zien: het vervolg-toneelstuk, getiteld ‘Wilgo wil wat Wilgo willen wil’. Op woensdag aanstaande om elf uur gaan alle juffen tuffen zonder te suffen en te duffen naar Mata Gauri om HGL, jawel, Hun Grote Leider aan te horen. Mis deze komedie niet.”
“Je kan zeggen wat je wilt: zijn timing is goed: net enkele dagen vóór de eindexamens en de eindtoetsen beginnen, wil hij samen met zijn patriottische leerverkrachters de boel ontregelen.”
“Hij spangt niet, want zijn kroost lijdt er niet onder, die bevindt zich elders.”
“Kunnen ze in DNA niet snel een anti-Wilgowet aannemen?”
“Lieb’a mang; zonder activisten zoals Wilgoow en meisje Neus zou het saai worden in ons land. Ze houden ons alert.”
“Heren, onze glazen zijn leeg. Laten we uit zunigheidsoverwegingen nu een ronde sap of soft nemen. Proost.”
“Ja, proost.”

Rappa