Column: Politieke Borrelpraat 355

“Ha, ha, volgende week zo een tijd: un saka a kil keba.”
“Waarover heeft Jules het? Soort kil aw saka?”
“Volgens mij heeft hij teveel gesmokkelde whisky gedronken.”
“Ik heb het over zaterdag 20 mei aanstaande, dan gaat onze massademonstratie aantonen dat de huidige regering geen meerderheid onder de bevolking meer heeft.”
“Had de NPK dat ook toen zij als regeercombinatie in 1975 de onafhankelijkheid door onze strot duwde?”
“Daar hebben we het nu niet over. De meerderheid van de bevolking is de verarming beu en eist ombuiging, aftreden, opsluiting, berechting en zo nog meer.”
“Over een week wil men minstens 20.000 mensen met bussen, auto’s, bromfietsen en fietsen optrommelen om ergens urenlang geschreeuw en getoeter aan te horen? Wat inspirerend!”
“Het is de mensen hun democratisch recht om te protesteren en bepaalde dictatoriale machten, die voorheen zelf gebruik en misbruik hebben gemaakt van dit recht, vinden nu opeens dat demonstraties een verstoring van de openbare orde zijn.”
“Maar waar wordt die massameeting dan gehouden? Stadion gaat niet door, Lonnie trok het verzoek in. Plein gaat niet door, terwijl het gras groeit, wordt het platgetrapt. Kerkplein gaat niet door vanwege de hoge gebouwen en de kans op aanslagen, weet ik veel, waar hebben jullie nog meer aangevraagd? Vailliantsplein? Sivaplein? Plein van 12 mei? Plein van de Hemelse Vrede? Waterkant?”
“Mijn voorzitter heeft terecht gezegd: wij gaan geen vergunning meer vragen. Dus we gaan naar het Plein. Al doen we dat een voor een en sluipfasi, w’o go.”
“Nieuwe mode: die koloniale wet om vergunning aan te vragen wordt anno 2017 mooi misbruikt om betogingen te cancelen of een andere route te geven. Ooow, wat houden wij toch van dat koloniale, nu uitgeoefend door bruine en blaka-Kielstra’s.”
“De DC is helemaal niet bevoegd om in de stad vergunning te verlenen voor een betoging; dat doet de Commissaris van Politie, de stadscommandant.”
“Maar waarom wordt die meeting niet in Olifant gehouden? Uitmuntend geschikte ruimte, parkeergelegenheid in de buurt zat, geen hoge gebouwen eromheen, frisse wind en veel aanhang van die verschillende oppositiepartijen, zeker 10.000 mensen, woont in een straal van 5 kilometer rond Olifant, dat betekent besparing van bussen, plus de vergunningsaanvraag kan moeilijk door DC-puppet-on-a-string met oudkoloniale drogredenen afgewezen worden.”
“Ja, inderdaad, waarom wordt de massameeting niet in Olifant gehouden?”
“Wij willen in het stadscentrum, op ONS Plein, centraal gelegen, dichtbij Bouta, zodat die ook ziet dat wij meer aanhang hebben dan die magere opkomst op z’n zogenoemde structurenvergadering enkele weken terug op sem Berm.”
“Ik vermoed wat de ware reden is dat die meeting niet in Olifant wordt gehouden.”
“En wat is die reden, volgens jou?”
“Een volle bak in Olifant zou teveel de waarheid versterken dat de VHP de grootste oppositiepartij is. Bij een eventuele machtswisseling zou Oranje dan veel meer strategische posten kunnen gaan opeisen dan bijvoorbeeld het verpauperde Groen.”
“Dus die etnische argwaan en na-ijver, die vrees van de kuliman voor de blakaman, nu marronman, en omgekeerd, die bestaat volgens jou nog steeds binnen de oppositie?”
“Jawel. Daarom is die Bouta nodig om deze verdeelde oppositie bij elkaar te houden.”
“Wat een baarlijke onzin kraai je uit, wat een bezopen braaksel! De oppositie vormt een hechte eenheid en heéft dat monster daarbij echt niet nodig.”
“Ja, m’n schoen op azijn! Daarom hebben jullie de afgelopen twee verkiezingen verloren; een grote groep kiezers wil een eenheid en niet een bij elkaar geharkte verdeeldheid van pras’oso en boiti kruimeldieven zonder nationaal besef.”
“Maar ik vond het een goed artikel in de krant over die vier jonge leiders die nu naar voren treden. Dat hebben die oude partijen nooit gestimuleerd.”
“Daarom zijn die jongeren in opstand gekomen, zoals die jongeman die begon met z’n bord ‘P’a moni de’ in de laadbak van een pick up.”
“Jazeker, jong leiderschap in opmars, maar twee van de vier lieten een steady-job schieten om zich aan hun leiderschap te gaan wijden. Is dat een goed voorbeeld voor andere jongeren?”
“En wat hebben we aan een werkloze als leider? Die gaat de politiek eerder gebruiken om z’n slag te slaan, net als bepaalde politieke leiders vóór hem.”
“Je moet volgens mij toch wel een maatschappelijke carrière hebben opgebouwd, een stabiele partnerverhouding hebben en nageslacht hebben kunnen grootbrengen, wil je je als leider kunnen profileren. Anders ben je een eendagsvlieg.”
“Of je wordt een makkelijke prooi voor de magnaten achter de schermen die jouw leiderschap willen inkopen, opkopen, bijkopen en verkopen.”
“Als nieuwe leider moet je veel meer kunnen dan alleen ontevreden mensen toeschreeuwen met als enige boodschap een opsomming van de fouten van de tegenpartij.”
“Ben ik eens. Hoe gaan de nieuwe leiders de verdiencapaciteit van deze oud koloniale overheid op korte termijn kunnen vergroten? Hoe zullen ze doen met de noodzakelijke afbouw van al die subsidies die vooral arme mensen moeten zoethouden en rijke mensen laten profiteren? Hoe zullen zij dealen met oppositionele krachten tegen hen? Hoe gaan ze onderwijsvernieuwingen doorvoeren met al die vastgeroeste en onwillige leerkrachten?”
“Tja, jezelf als nieuw leidertje opwerpen is mooi en waar, maar ik heb geen van hen een gedegen antwoord horen geven op die vragen van jou.”
“Hoe zouden ze bijvoorbeeld dat huidige probleem binnen het korps politie oplossen?”
“Welk probleem?”
“Tjeesis mang, volg je eerder de whiskyfles dan het nieuws? Die BJA, de Bond van Jonge Agenten, heeft toch buiten de minister om het vertrouwen in de korpschef opgezegd?”
“Jonge mensen die haastig-haastig, snel-snel, direct-direct, resultaten willen zien en dan meteen naar het uiterste middel grijpen: vertrouwen opzeggen. Wat nu als je niet meteen-meteen, nu-nu resultaten boekt? Terecht zegt minister Short Lontje dat hij gepasseerd is. Ze hadden hem eerst netjes moeten aanschrijven met al de punten tegen hun korpscheffin en een gesprek daarover aanvragen.”
“Teveel willen Bonden op de stoel van de beleidvoerders gaan zitten. Ga eerst netjes met die mevrouw onderhandelen. Haar lijst van bevorderingen niet goed? Stuur dan weer jouw lijst, maar blijf in dialoog. Maar nee, ongeduld, faya broedoe, wani feti, net als die ene die een andere na een partybusuitstapje dodelijk verwondt of die andere ene die z’n buurman met een stuk hout doodslaat om een lichtmotor.”
“Ik zeg: waar twee vechten, hebben beiden ongelijk; waar twee overleggen, hebben beiden gelijk.”
“Dan heb ik wel respect voor die buurman-president van ons die een daadwerkelijke kruistocht tegen de corruptie in Guyana gaat beginnen.”
“Ja, nu pas. Alleen een aantal kleintjes pakt hij misschien nog, maar de meeste van die grote boeven zitten hoog en droog in het buitenland.”
“Ai, eentje zit met gezin in Dubai, een ander in Canada, een derde in de Verenigde Arabische Emiraten en een vierde zit in de USA.”
“En op het lijstje staan ex-ministers, directieleden van Staatsbedrijven, toppers van het Staatsenergiebedrijf, van het staatsinvesteringsbedrijf en ga zo voort.”
“Gunst, het lijkt alsof je het over ons hier hebt.”
“Je ziet dat de grootste bron van corruptie die Staatsbedrijven zijn en bepaalde ministeries. Dus als je de corruptie daadwerkelijk wilt verminderen, moet je al die staatsbedrijven afstoten naar de particuliere sector. Laat de particulieren elkaar bestelen, dan ga je bommetjes zien ontploffen.”
“En snel een uitleveringsverdrag sluiten met al die landen waar dit soort boeven graag naar toe verhuist. Laat ze maar naar Noord-Korea vluchten.”
“En een fikse prijs in US of euro op hun hoofd zetten. Geen genade: jij en je gezin worden vogelvrij verklaard, al zit je in Dubai, Mumbai, Babai of Wawai. Wil je ont-vogelvrij verklaard worden? Stort dan zoveel miljoen dollar terug, anders gaat al je gestolen geld op aan bodyguards.”
“Nou, ik vind dit wel barbaars: vogelvrij verklaren. Maar ja, ba suku, ba feni, ba tyari.”
“Daarom houden we hier die staatsbedrijven en die staatsbemoeienis in allerlei toestanden zo krampachtig in stand. Omdat daar de grootste hap voor die corruptelingen zit.”
“Kijk nu weer: een minister trekt de snel-snel uitgegeven houtconcessie van haar voorganger in en geeft het iets minder snel-snel uit aan een ander. Nu gaat de eerste naar de rechter.”
“Goed mang, laten we die hele beerput opentrekken. Die gronduitgifte blijkt sinds het midden van de jaren ‘80 van de vorige eeuw ook zo een bron van verschrikkelijke corruptie. Met welk uitvoerbaar stappenplan gaan de jonge leiders dit aanpakken?”
“Door Bouta weg te jagen, dan zal die corruptie en dat moreel verval vanzelf ophouden.”
“Giwani kan dat zo mooi Zeggen: de verkiezingen van 2020 moeten een afrekening worden met al die politieke partijen die sinds 1975 in een regering zaten en er een zooitje van gemaakt hebben, zoiets schreef hij.”
“Maar we hebben wel jong en fris leiderschap nodig.”
“Dat zeiden velen na 25 februari 1980 ook. Nu zijn die heldhaftige jonge leiders van toen voor het merendeel overleden, gedood, drugsverslaafd, corrupt en bejaard. En wat heeft dat ons land uiteindelijk gebracht?”
“We zijn een belangrijk stuk wijzer geworden en met ons onze kritische jongeren.”
“Mooi, en nu die kennis in daden omzetten. Op naar 2020, zoals Miwanni dat noemt.”
“Proost daarop.”

Rappa