‘Weg met Bouta’ een alternatief?
28 Apr 2017, 22:28
foto


Zowel nationaal als internationaal verschijnen berichten over de huidige toestand van het land met iets meer dan een half miljoen inwoners, een bijzonder regenwoud, natuurlijke hulpbronnen en een enorme potentie voor landbouw en toerisme. Een éénmansprotest heeft zich ontwikkeld tot een indrukwekkende protestmanifestatie welke zich keert tegen het gevoerde regeerbeleid. Delen van de actievoerders eisen zelfs het aftreden van de regering, wat veel inspanning eist gelet op de uitspraken “mi ne saka neks” en “in 2020 kunnen ze rustig proberen”.

De regering verwijt de toestand aan de lage wereldmarktprijzen voor grondstoffen waaronder aardolie en goud. Verder stelt ze het volk gerust met de beloften als “we houden de situatie in de gaten” en “ we krijgen de koers omlaag”, terwijl de Surinaamse kredietwaardigheid steeds verder zakt. De voorspelling van de regering dat het uiterlijk begin 2018 goed komt, zal kennelijk langer op zich laten wachten. Het volk wordt intussen voorgehouden dat er een wereldwijde crisis gaande is, waarbij wordt gedurfd landen die geen betrokkenheid met Suriname hebben aan te halen. Zo verschuilt de regering zich kennelijk als boosdoener van de huidige toestand.

De eerste jaren van haar eerste ambtsperiode had deze regering economisch de wind mee. Dankzij winsten uit de sectoren bauxiet, olie en goud werd een minimumloon ingevoerd, de pensioenen en kinderbijslag verhoogd en wat sociale woningen gebouwd. Het grootste deel van de jonge bevolking was toen tevreden over de populaire ‘Bouta’ en stemde opnieuw voor de NDP. Sindsdien is de economische toestand helemaal veranderd: de Staat kan zijn schuldeisers niet betalen en de waarde van de Surinaamse dollar blijft steeds sneller dalen. Het land zit sinds eind vorig jaar in de zwaarste recessie in zijn geschiedenis en de inflatie is sterk opgelopen. Ook de criminaliteit verruwt en de staatsschulden en leningen blijven toenemen.
De regering is er tot heden niet in geslaagd het crisisplan te presenteren, waarmee ze het volk van zekerheid, welvaart en welzijn kan voorzien. Zij zal moeten ophouden met het wanbeleid en kan beter ervoor kiezen de aangeboden oplossingsmodellen door politieke en maatschappelijke groeperingen om het land uit de crisis te halen, uit te voeren. Als zij daartoe niet in staat is en de vertegenwoordigers van het volk niet wil aanhoren, is zij verkeerd bezig. Vertoning van arrogantie en machtsmisbruik door een meerderheid aan zetels siert een democratische regering niet. Ook al zal het lang duren, het volk is in beweging! Uiteindelijk maakt en breekt het volk: de macht ligt daar.

De toestand treft grote delen van het volk, terwijl de meningen en intenties om te protesteren, verschillen. Voor dat deel van het volk dat protesteert tegen de toestand die het leven steeds ondraaglijker maakt, is er weinig interesse. Zij voeren een strijd voor ombuiging van het regeringsbeleid, waaronder stopzetting van de verdere verarming van het volk en de criminaliteit en het terugdraaien van de brandstofprijzen. Vele pogingen tot dialoog hebben weinig tot niets opgeleverd, omdat de regering niet graag luistert. De brandstofprijzen zijn juist verder gestegen!

Een regering dient voorbeeldig en rechtvaardig te zijn en zich vooral te ontfermen om haar burgers. Zij is er om goede perspectieven aan te bieden, goede gezondheidszorg, veiligheid en rust te garanderen. Indien een regering niet in staat is het land in goede banen te leiden, zal ze het democratisch recht moeten onderkennen door het mandaat aan het volk terug te geven. Ze hoeft zich dan geen zorgen te maken over welke regering het roer zal overnemen. Hierover heeft slechts de meerderheid van het volk het recht om te beslissen.

Het land is geen eigendom van enkele personen, maar van het volk. Gezamenlijk bepaalt hij wat het beste is voor het land. Hiervoor zal het volk offers moeten brengen, ook al zal het in de felle zon moeten staan of door de regen moeten lopen. Wil het volk een gunstige toekomst voor zichzelf en de opkomende generaties besparen van de ellende die wij nog tegemoet mogen zien, dient het zich te bundelen en op te komen.

Als de regering niet wil dat mensen op straat komen, zal het land goed bestuurd moeten worden. Voorkomen moet worden dat de regering de straat tegen zich krijgt. Een toenmalige regering heeft de noden van het volk erkend en de democratie gerespecteerd. De tijd zal nu moeten uitwijzen hoeveel de leider van deze regering, met als welbekende uitspraak “u hoeft niet van mij te houden, maar ik houd wel van u” van het volk houdt. Ook zal de tijd moeten uitwijzen hoeveel hij het land en zijn toekomst lief heeft, waar ook zijn naasten en opkomende generaties hebben te leven. Ik hoop dat deze regering de geschiedenis niet zal ingaan als de meest slechte en dictatoriale regering.


Sachien Badal
Advertenties

Thursday 28 March
Wednesday 27 March
Tuesday 26 March