Column: Politieke Borrelpraat 352
23 Apr 2017, 22:42
foto
Curtis Hofwijks van We Zijn Moe wordt gearresteerd door de politie. Na zes uren is hij weer vrijgelaten. (Foto: René Gompers)


“Wat een week, wat een week, vol dag-, middag- en avondmarsen.”
“Maar je ziet dat wij nog altijd flink kunnen marsen in dit land, geen mars gwe, maar protestmars, wandelmars, krijgsmars, opmars, wegmars, maar geen kraaienmars.”
“Maar een ochtendmars liep nogal uit de hand; er vielen wat rake klappen.”
“En Curtis werd in de bak gesmeten, neehee, niet dié bak, maar de beruchte pickupbak.”
“Die toen scheurde het vehikel vol gas weg, met ordehandhavers zeer gevaarlijk op de pickupbakrand zittend.”
“En opa Wilgo werd met handpalmen omhoog de boevenwagen ingeduwd, waarbij zo een vijftiental kogelvrij geveste stoere jongens achter hem de wagen ingingen.”
“Kelokoe opa Wilgo n’a volslank, anders zou eentje misschien op z’n schoot zijn gaan zitten, f’a wagi ben prop so.”
“Maar het was overdadig machtsvertoon met machinepistolen en ander vervaarlijk vuurwapenspul, allemaal gekocht met ons belastinggeld.”
“Maar er is steeds geen geld om de schoolbus- en boothouders en sociaal zwakkeren op tijd te betalen. Wat een huishouding van Jan Steen.”
“Maar het onsmakelijkste vond ik die stoere gast met z’n doodseskadersmasker op. Wat was dat voor een spiderman-achtige vertoning? We zijn echt diep gezonken.”
“Dit is geen thermostaat, loonstaat, genadestaat, heilstaat of rechtstaat meer, maar een machtstaat, een neksnofoutstaat.”
“Ja, mooi, spugen jullie maar je gal, zoals een van jullie zogenaamde leiders ook zo onsmakelijk deed, maar daarover praten jullie niet. Die Kaas-figuur, die stoer uitbraakte dat ‘ik ben Kaas, kijk me hier, ik, Kaas, zal weer stembriefjes bij een DNA-voorzittersverkiezing een merktekentje geven, zodat we kunnen natrekken wie van ons op tante Jenny stemde.”
“Ach, je haalt ouwe koeien uit de sloot, je zoekt gewoon een punt. Cassie was terecht boos op dat machtsvertoon.”
“Maar nu leert men ten minste netjes eerst een vergunning aanvragen. Het is toch geen bacovenwinkel hier, waar zogenaamde vreedzame betogers zich niet houden aan de regels en god-weet-veel welk overheidskantoor willen binnenstormen, dan vraag je erom om gemept te worden en dat de leiders van zo een onbeschoft uitschreeuwclub eventjes voor verhoor worden opgebracht.”
“Die onbeschoft uitschreeuwclub zoals jij dat noemt, ga je krijgen als je vijf jaar lang eerst je buddy’s in je partij en je coalitiepartners de schatkist laat leegplunderen, om dan in de tweede regeerperiode met allerlei kunstgrepen de boot van staat varende te houden.”
“Omdat dit volk nooit rechtlijnig door al z’n geweldige politieke leiders is opgevoed om offers te brengen voor de opbouw van dit land; eerder moest alles van buiten worden geschonken en besteedden de politieke leiders hun tijd meer om met goedkope kermisachtige propaganda het volk tegen elkaar op te jutten, waardoor zij goedkoop en simpel in regeercoalities belandden en flink konden gaan regelen en plunderen.”
“Wij willen best offers brengen, en dat hebben we bewezen tijdens de zure SAP-periode van de nuloptie van jouw groene voorzitter-president beginjaren negentig van de vorige eeuw. Maar dan met een oprecht stel bewindvoerders, niet met een stelletje leugenaars en netjes gejast en gedaste boeven.”
“Hé, hé, rustig aan, broeder Jules, rustig aan! Alle politieke partijen die tot nu toe regeermacht hebben gehad sinds de jaren vijftig, hebben in meer of mindere mate gegraaid in die overheidspot en zichzelf en hun naasten gezegend.”
“En hebben onze natuurlijke hulpbronnen ten gunste van wat grijpstuivers verkwanseld aan buitenlandse bedrijven. Dat is niet bij Bouta begonnen.”
“Oké, oké, we kennen de Ormet-kwestie uit de jaren vijftig en daarna een hele reeks boevenstreken, maar dat praat dat grandioos graaien in overheidsmiddelen niet goed, wat de laatste jaren is gebeurd.”
“Mooi zuiplappengepraat, maar jouw nieuwe James Lont, license to kill, sut’den trowe, den abangi’s, heeft terecht openbaarlijk, liever laat dan nooit, zijn woorden ingetrokken en excuus gevraagd ervoor.”
“Je kan over hem zeggen wat je wilt, maar dat vond ik netjes, maar die laatste alinea was overbodig: dat je vriend en vijand op een dienblad de kans had aangeboden je op de korrel te nemen.”
“En dat meppen op Chan-hamer-betah-Santaki dat hij criminelen betaalt om weet-ik-veel, was ook overbodig, net zoals het reageren op The Yogih uit Saramacca.”
“Hoe hoger je komt, hoe minder je op allerlei aantijgingen van beneden moet reageren; ze zijn niet jouw gelijken meer. Nu ben je minister van staat; je behoort boven partijen, Toki’s en Yogi’s te staan.”
“Ja, maar als je Ego veel groter is dan je geduld en je Lont, dan ga je op elke beweging in jouw richting heftig terugschieten en zo verschiet je je munitie.”
“Wat is er toch met die justitiepost? Die vorige flapte er ook maar van alles uit, tot ze eruit geflapt werd.”
“En die bonenstaak daarvoor met z’n kosi-barba was ook niet zo pluis.”
“En wattebout die roker met z’n staartje, dat was me een regelrechte aanfluiting.”
“Het wordt steeds duidelijker dat we dit land de komende tien jaren niet uit de modder gaan kunnen trekken met dit soort stoere praters en schreeuwers, want vooral de steeds uitgeknepen middenklasse is wakker geworden.”
“Steeds moet die dat geknoei van opeenvolgende politieke boevenclubjes en hun loyalisten slikken en de schade aan de ‘s landseconomie dekken.”
“Eigen schuld, want zij vormen ook de grootste groep niet-stemmers in de stad. Dan gaan anderen die zetels halen.”
“Dan moet die huidige buiten-parlementaire oppositie wel een hechtere eenheid gaan vormen, want nu al zie je drie clubjes: als eerst dat ‘Wij zijn moe plus burgercollectief’, dan die Borry Rebenstein en de arbeiderspolitieke partij en als derde die verzamelde ouwe politieke bende.”
“Ja mang, die gaat het Suriname stadion op 20 mei vullen, derde versnellliiiing.”
“Ik vind het verzet en protest van al deze groepen heel goed, niet alleen tijdens deze regering, maar in feite tijdens elke regering.”
“Daarom ben ik er voorstander van dat elke nieuwe regering na twee jaren zittingsperiode door de Verenigde Volksvergadering of door een referendum wordt beoordeeld. Zegt de meerderheid ‘Ja’, dan mag de regering door regeren; zegt de meerderheid ‘Nee’, dan wordt de regering demissionair en moet de president nieuwe verkiezingen uitschrijven.”
“Ja mang, goed mang, dan zal elke nieuwe regering ten minste de eerste twee jaren hard werken om mandaat te krijgen te kunnen blijven regeren.”
“Maar wat kan er nu gebeuren, met ons huidige systeem, nu het er steeds meer erop begint te lijken dat de meerderheid in DNA niet de ware meerderheid in den lande vertegenwoordigt?”
“Dat weet je niet. Maar je moet niet alleen afgaan op het lawaai en de media-aandacht die een stel schreeuwers en toeterblazers krijgt. Ik bedoel: iemand die een agent aanvalt, en dan hardhandig wordt aangepakt, wordt zo breeduit gepresenteerd, gebracht, vertoond, opgeblazen, uitgemeten en gedeeld via de media, dat het lijkt alsof zich een massaslachting heeft voorgedaan, terwijl na even wan schermutseling bin vinde plaats.”
“Zo begon het ook in Venezuela en kijk nu: er vallen doden en ettelijke zware gewonden.”
“Maar een duidelijke massale pro-regeringsmanifestatie blijft wel uit, zeg eerlijk, men weet dat de animo daarvoor er niet is, al zou men vrij busvervoer regelen, poku spelen op het plein, gratis eten, drinken en drank verdelen, natuurlijk op ’s landskosten.”
“Maar wat denk je dat Bouta nu zal doen? Want opeens zeggen zijn werkarmen dat zij met iedereen willen praten, de weg van dialoog staat wagenwijd open, let’s talk, kon taki, wij zijn zulke openhartige democraten.”
“Ja, ja, ze praten met je als Brugman tot je moe wordt en dan doen ze toch precies wat ze willen. Dus velen hebben door dat praten met deze lui een waste of time is.”
“Daarom wordt er alleen gepraat met loyale vakbonden en wakamans en niet met korte Robby, opa Wilgo, fiere Neus en dappere Curtis.”
“Baas had Curtis toch uitgenodigd, toen wilde hij niet en velen vonden dat toch arrogant van hem?”
“Dat was toen, we hebben het over nu. En hij heeft zich toen niet in de koffer laten pakken, zoals onze wakaman-voorman laatst met de Brokobakatrip en de belofte van de 50 hectare.”
“Oké, maar aanstaande dinsdag gaat alles plat.”
“Nee, nee, meteen na de tweede ernstige waarschuwing vanuit het kabinet van Pres, dat andere kabinet lijkt niet te bestaan, zegt Borry Rebenstein: ‘nee, niet alles gaat plat; we leggen in fasen plat.”
“Ach, ach, wat doorzichtig. Dan moet ik zo een kronkelig iemand als mijn nieuwe leider nemen?”
“Dan blijf maar bij je bestaande kronkelaars”
“Heren, heren, zo komen we er niet uit. Wat kan de president nu doen?”
“Ten eerste zorgen dat de vitale diensten blijven draaien. Dus dat er elektra en water is en dat de medische diensten, politie, brandweer, de haven en luchthaven, de bussen en vitale bedrijven zoals bakkerijen blijven draaien.”
“En dat eindelijk misschien onze bruggen en rotondes worden bewaakt, want sommigen willen het blokkade-voorbeeld van Frans-Guyana volgen.”
“Ja, maar daar was het volk een eenheid, omdat ze allemaal afhankelijk zijn van die euro’s uit Parijs. En net vóór de verkiezingen hebben ze twee punt zoveel miljard i.p.v. één gehad. Wij moeten het van ons eigen landsinkomen hebben, niet meer van de Ruttegoeiegrutte-club uit Den Haag.”
“Zolang het leger, de politie en die stoere gemaskerde jongens trouw blijven aan Baas, kan hij met zijn club loyalisten nog lang uitzingen.”
“Maar stel die druk wordt steeds hoger en op de koop toe beginnen de koersen te stijgen, en dus de prijzen, wat dan?”
“Tja, dan blijft een simpele mogelijkheid over: een referendum. Snel uit te voeren. Bouta JA of Nee.”
“En bij ‘Nee’ komen er nieuwe verkiezingen, binnen vijf maanden.”
“Maar dan moet het kiesstelsel wel zeker op een punt aangepast worden.”
“Landelijke evenredigheid zoals Alphons Levens dat in zijn gedichten steeds promoot?”
“Nee, nog niet. Gewoon een artikel van de kieswet aanpassen dat het vormen van pre-electorale combinaties van politieke partijen niet meer toestaat: je gaat dus de verkiezing in zoals je je hebt ingeschreven.”
“Dan verdwijnen al die kleine partijen.”
“Dat is toch goed? Plus als je je wilt inschrijven, betaal je 10.000 SRD aan inschrijfkosten. Die stomme regel van zoveel zus-zo namen is rommel. Als je duizend geregistreerde leden hebt, en ze betalen elk een tientje, heb je je inschrijfkosten.”
“Ik zie deze dingen echt niet gebeuren, maar er moet wel een beweging komen, want steeds maar ministers verwisselen, helpt niet.”
“En wie zullen dan onze nieuwe kandidaten voor Pres, Veepee, DNA-voorzitter, MinFin, CBvS worden? Kom op Jules, wat zijn je kandidaten na Boutexit?”
“Nou, dat zien we wel, dat moet zich nog uitkristalliseren. Eerst moet Bouta weg.”
“Nee hoor, ik wil de nieuwe kandidaten nu al weten, anders halen jullie datzelfde foefje uit toen tijdens Bosje: we stonden achter Jharap en Telting en toen coupte de oude politiek deze zaak en Ronald en Ram werden het. Hebben jullie geen kandidaten? Dan blijft Bouta maar, hoor.”
“Ik proost daar niet op.”
“Ik wel. Proost.”

Rappa
Advertenties