Column: Politieke Borrelpraat 329
13 Nov 2016, 22:05
foto
Assembleelid Asiskumar Gajadien (VHP) tekent protest aan tegen de uitspraken van de president. (Foto: Raoul Lith)


“Nou heren, zien jullie hoe een populist een van de drie machtigste mannen van deze aardbol kan worden?”
“We hebben hier sinds de jaren zestig populisten zien komen en gaan, dus ik zag dit aankomen.”
“Ja, net als hier: met loze beloften, heftige scheldkanonnades, kermisachtige en clowneske vertoningen met wapperende vlaggen en makkelijk te beïnvloeden aanhangers.”
“En hoe meer je de populist via de media zwart maakt, hoe meer reclame je voor hem maakt en hoe meer bepaalde stemmers zeggen: dan ga ik juist op hem stemmen. Zo werkt de psyche van een deel van de stemmers.”
“Schijnt te kloppen; zo werd ‘Neksnofout’ bij ons zelfs herkozen.”
“En die Tromp beloofde wat vooral de hardwerkende kleine blanke middenstanders wilden horen en bedreigde wat zij als bedreiging zagen. En het kan hen niet zoveel schelen als hij die bedreigingen en die beloften niet allemaal waarmaakt. Ze wilden hem daar als sterke leider, punt uit.”
“Ik krijg die indruk ook. Miljoenen blanken waren moe van die eenzijdigheid: als een blanke een zwarte wat deed, werd dat de hemel zo hoog opgeblazen, maar als een zwarte een blanke wat deed werd dat doodgezwegen.”
“Net zo worden in bijvoorbeeld Nederland miljoenen doorsnee bakra’s heel boos als vanuit een bepaalde hoek steeds gestookt wordt tegen hun Sinterklaasfeest, afbeeldingen op de Gouden Koets of als zelfs de ‘N’ van het 'verboden' woord valt. Op een dag komt het hun strot uit en ze stemmen massaal op die Wilders. D’a klari.”
“Je kan Tromp het resultaat van een clowneske verkiezing noemen, zoals die mevrouw Man-ze-dramt dat omschreef, maar feit is dat hij de president-elect is, en dat telt.”
“En ik wil het graag meemaken, dat als de nieuwe Trompambassadeur hier komt en kennismaakt met ambtelijke toppers, hij bij Vrouwe ‘Vrouw-sa-ramt’ stopt en vraagt:’ Can I ask you something? Was it you who called my Boss a clown?”
“Antwoord: ‘a no mi, excellentie. Neks-no-stout.”
“Al die intellectuele analyses in de media en die hooligans-achtige relletjes daar in steden ten spijt, de man heeft een eerlijke en geheime verkiezing volgens de regels gewonnen.”
“Ja, maar met een oneerlijk kiessysteem, want Hillary heeft zo een 200.000 stemmen meer behaald.”
“Ten eerste: zou men zo tegen dit al eeuwen gehandhaafd kiesstelsel geprotesteerd hebben als Hillary had gewonnen?”
“Ik denk het niet. En wat is je ten tweede?”
“Je kan met votes winnen, maar je moet vooral met states winnen. Dat land heet ‘United States’ en niet ‘United Votes.”
“Echt een trompige redenering. Heb je een ten derde?”
“Jawel, we hebben hier toch ook zo een kiesstelsel? In Coronie haal je met duizend stemmen twee zetels. In Wanica zal je voor diezelfde 2 zetels zo een zevenduizend stemmen moeten opbrengen. Dan praat ik niet over die zetel-grabbelton in Sipaliwini. Wie zal bij machte zijn dit te veranderen?”
“Misschien mijn favoriete dichter Alphons Levens, want in zovele van z’n gedichten spuugt hij terecht z’n gal over ons oneerlijk kiesstelsel.”
“En ik ben net als die rechtse Hindoes een Tromp-fan geworden. Voor mij heet hij Donald Triomf.”
“Het wordt echt tijd dat je je bovenkamer ernstig gaat nakijken; die storing van je neemt nu ergere vormen aan.”
“Daar stoor ik me niet aan, jij alcoholisch kuiken!”
“Ik volg Amerikaanse verkiezingen sinds de nipte overwinning van John F. Kennedy. Ik heb sinds toen nooit eerder zo een spannende verkiezing gevolgd met zo een nasleep. Iedereen en overal heeft het over die man, tot zelfs in onze opbelprogramma’s.”
“Ik word daar nu eerlijk gezegd een beetje misselijk van.”
“Maar die Trompet blies duidelijk wat toontjes lager toen hij vlak na de officieuze uitslag sprak over de felicitatie van mevrouw Clinton, jawel ‘Secretary Clinton’ en niet meer ‘that nasty woman’; dat was verledentijds podiumgebral om de verkiezingen te winnen.”
“En hij zei dat haar felicitaties waren ‘about us’, ons, we the people, dus not only for mister macho-master Trump.”
“Soh! Nu ben je op de top van de Mount Everest, hoger kan gewoon niet; president worden is één ding; president zijn en blijven is een ander ding.”
“Ik zeg: als je de top hebt bereikt, is het de kunst om je daar op die enge hoge plek te handhaven, want je kan niet verder. Je kan alleen maar terug naar beneden.”
“Ik denk dat de politieke koers van onze wereld de komende vijf jaren bepaald zal worden door Xi Jinping, 63 jaar, Vladimir Poetin (64 jaar) en Donald Trump (70 jaar). Die zitten in de schijnwerpers daar midden op het grote wereld-politieke podium. Dan heb je een aantal leiders die op de tweede rij zit, dan een stel op de derde rij en zo voort in steeds wijdere kringen.”
“En waar zitten wij?”
“Ergens in de buitenste rij, waar die stoelen bijna van het podium vallen.”
“Ik vind dit een onsmakelijke, denigrerende opmerking.”
“Ik vind van niet. Komt ervan als we ons politiek meer bezighouden met politieke kuikens, varkens en ezels.”
“Tok-tok-tok, ruzie in ons dorpse kippenhok. Kuiken Azi zei van massagesalons en kleren uit vuilnisbakken halen en vader Haan liep toen boos uit het kippenhok; moeder kip haalde terecht dat kuikengepiep van Aziesje uit de kippenhokarchieven en -handelingen en het incident was van de baan.”
“Maar vader Haan vond nomo-nomo dat hij bij de volgende kippenhokmeeting het tjilpende kuiken van repliek moest dienen, zonder zijn naam te noemen, maar hem wel strak aan te kijken.”
“Tuurlijk, want vader Haan voelde zich danig in z’n hanige eer aangetast en vlamde een zware tok-tok-tok, waarna het kuiken weer zijn kans nam om te tjiepelen en tjoppelen, dus vandaar onze plaats in de buitenste rij op het politieke wereldpodium.”
“Maar Melvin de Bouwman is wel gekozen in het dagelijks bestuur van de Caribische groep van de Interplanetaire United States of Latin America.”
“Dat ding heet de Inter Parlementaire Unie, zuiplap, dat is weer zo een babbelclub waar ze maar over de problemen praten, resoluties aannemen maar daadwerkelijk gebeurt er niet veel.”
“Maar toch is het een stap in de goede richting van Melvin.”
“Jawel, inderdaad, maar het is ook weer meer reisdeviezen uit onze er-is-geen-geld-dollarpot. En een andere reisclub is in China, of zijn ze al terug of weer weggegaan of zo?”
“Waarom kan niet elke week net zoals de balans van de Centrale Bank een overzicht worden gegeven hoeveel mensen van welk ministerie op dienstreis naar Timboektoe, Azerbeidzjan of Mongolië zijn gegaan? Geen namen, alleen maar hoeveel personen en hoeveel dollars dat ons elke week kost. Waarom kan zo een overzicht niet?”
“We zijn nog niet zover, ga je horen. Gelukkig zijn onze ITC-jongeren wel zover om tot in Guyana in de prijzen te vallen met hun apps. Die jongeren leveren meer op dan die dollar verslindende babbeldelegaties.”
“Ik zou wat meer respect hebben voor onze volksvertegenwoordigers die jij zelf hebt helpen kiezen.”
“En terwijl het kippenhok maar ruziet met vader Haan, sterft het paard.”
“Waar slaat dat nou in hemelsnaam op?”
“Ben je ziende blind en horende doof? Onze twee grootste banken hebben ’t het afgelopen boekjaar niet goed gedaan; de ene maakte minder winst en de andere draaide zelfs op verlies.”
“Ze lachten anderen uit toen die een tijdje terug bezuinigden. En dat filiaal in de Hermitagemall is meer een uitbetalingskantoor; daar verdien je nauwelijks wat aan en het kost enorm.”
“En het verstopt het verkeer daar alleen maar hopeloos.”
“Maar ik vind het wel sterk dat de Bank in z’n verslag zegt: ‘Wij missen de nadrukkelijke stimulering van het werken met eigen vermogen ipv uitsluitend met leningen te werken.”
“Inderdaad, een sterke uitspraak, maar wie bedoelt de Bank met die ‘wij’?”
“De overheid volgens mij, of het bedrijfsleven waarvan de meesten hun geld ‘veilig’ in Panama, de Bahama’s, Zwitserland of Singapore hebben belegd. Alsjeblieft niet hier.”
“Je generaliseert weer. Jij hebt zeker geen rekening in het buitenland.”
“Jazeker, maar niet offshore. Gewoon een paar duizend euro bij een makkelijk te controleren bank.”
“Volgens mij kan die ‘we’ ook op de Bank zelve slaan. Banken financieren eerder de import van een tiental containers vuurwerk, dan een project om bijvoorbeeld te Wageningen massaal industriële hennep te gaan planten.”
“Maar ik geef de Bank wel gelijk dat we niet alleen maar op leningen moeten draaien, kijk die obligatielening van een half miljard van laatst.”
“Maar we hebben het gedaan gekregen en Suriname heeft meteen een redelijke plaats verworven op de internationale kapitaalmarkt.”
“Ja, maar bijna waren we die tender voor die obligatielening misgelopen, omdat we ondanks al die duurbetaalde consultants en op en neer reizende financiële topambtenaren, niet eens bekend waren met de procedures van zo een lening.”
“We willen auto gaan rijden in Amerika, maar pas op het laatste moment dringt het tot ons door dat we de verkeersregels aldaar niet kennen; wat een blunder, wat een schande, mijn gunstes…”
“Je kletst mang! Maar we zijn er zoals wij dat vaak presteren, op het laatste moment wel doorgekomen en konden we die lening met succes plaatsen.”
“Ja, maar dat was dankzij een handelaar, onze Vie-draai Lirpakanis. Een applaus voor Vie-draai. Now y’o draai, mi mati.”
“Alleen maar een applaus? Ik zou zo iemand meteen tot governor van de Centrale Bank hebben gemaakt. Die kent de buitenlandse procedures, weet tenminste hoe je met geld moet omgaan en met weinig geld meer kan maken.”
“Hoe komt het dat de ene groep zo goed en de andere zo slecht met geld kan omgaan? Zit het misschien in de genen, de genetische code?”
“Ik vind dit een griezelig gespreksonderwerp, want we zitten hier zowat van alle etnische afkomst bij elkaar.”
“So what, moet toch kunnen? En onze binding is dit mooie Sranan en de alcohol. Proost.”

Rappa
Advertenties