Seti SRnan discussieert over religie en politiek

Eerst volkslied of eerst gebed?


Seti SRnan is een platform voor politieke vernieuwing. In dit verband organiseert Seti SRnan rondetafelgesprekken die moeten uitmonden in een alternatief politiek programma voor een moderne progressieve coalitie. Daarnaast ondersteunt Seti SRnan issuegroepen en activisten zoals Wij zijn Moe. Seti SRnan heeft in een aantal rondetafelgesprekken de veelheid van religiën in Suriname gebracht in verband met natievorming. De vraag is: hoe kunnen de religieuze organisaties betrokken worden bij de opbouw van het land.

Natievorming
Het problematische is dat de religiën onderling onverzoenlijk zijn voor wat betreft hun geloofsartikelen, hun heilige boeken en hun rituelen. Nog problematischer is dat de volgelingen geen behoefte hebben aan kritische beschouwing van hun geloof. Dat is precies het kernprobleem van natievorming: hoe kunnen groepen met onverzoenlijke tegenstellingen toch bijeen zijn in een nationaal verband ? Tijdens een discussie hierover met Carlo Lansdorf, apostel van 'Kinderen van het Licht Ministries' en pastor van 'De Stem', het opvangcentrum voor drugsverslaafden, stelt een der aanwezigen plotseling de vraag: wat gaat voor, volkslied of gebed?

De eerste reactie van verschillende aanwezigen is: gebed. Immers, het goddelijke verdient voorrang boven het aardse. Gaandeweg het debat worden de posities genuanceerder. Een aanwezige brengt naar voren dat er in internationaal diplomatiek protocol, bijvoorbeeld bij staatsbezoeken, er alleen sprake is van vlag en volkslied. Gebed zou mogelijk een plaats kunnen krijgen in bijzondere gevallen, maar over het algemeen is er geen plaats voor gebed. En daar zijn goede redenen voor. Een vertegenwoordiger van Saudi Arabië zou het mogelijk niet op prijs stellen als hij werd verwelkomd met een gebed van onze presidentsadviseur.
Een andere aanwezige stelt: “De exclusiviteit die elke religie voor zichzelf opeist, maakt dat de religiën pas goed een bijdrage aan de morele vorming van de samenleving kunnen leveren als er iets overkoepelends wordt geconstrueerd over de verschillende religiën heen. Dat overkoepelende principe is de natiestaat”.

Politiek in de religie en religie in de politiek
Seti SRnan concludeert dat het bij de constructie van een nieuwe politieke moraal van groot belang is dat er een strategie ontwikkeld wordt om met religieuze organisaties te werken aan een politiek programma. Daarbij moet voorkomen worden dat mensen het nieuwe politieke alternatief gaan associëren met een bepaalde religieuze stroming. Voor religieuze groepen is het ook niet van belang om met een bepaalde politieke partij verbonden te zijn.

Religie en politiek zijn gescheiden domeinen, maar er is politiek in de religie en er is religie in de politiek. Beide zijn gericht op een gemeenschappelijk doel: het welzijn van de mens, in het ene geval als opdracht van de Schepper, in het andere geval, als verwezenlijking van het zelf.

Volgens alle religiën wil de Schepper dat de mens in de schepping een autonome, zelfstandige rol heeft, met een eigen wil, met kennis van goed en kwaad. Machtsmisbruik, uitbuiting, discriminatie, armoede, corruptie zijn niet in overeenstemming met de opdracht van de Schepper. Maar het is aan de mens om zichzelf op deze punten te corrigeren. De Schepper verwacht en wenst dat alle mensen een goed leven hebben. Maar we zullen het zelf, met zweet en tranen,moeten waarmaken.

Jodendom en Christendom erkennen het recht van opstand
De profeet Elia (I Kon. 18,17), apostel Paulus (Hand. 24, 5) en Jezus (Luc.23, 5) werden beschuldigd van opstandigheid. Het optreden van Jezus tegen de tollenaars bij de tempel spreekt boekdelen. In de Bijbel zijn voorbeelden van God die mensen oproept om in opstand te komen om een misdadige regering te straffen en een onderdrukt volk te bevrijden. Er zijn voorbeelden in de Bijbel waar God hoge beambten opdraagt zich te weer te stellen tegen wrede heersers. Daniel kon zeggen dat hij niet opstandig was tegen de koning toen hij weigerde het bevel van de koning uit te voeren. Gehoorzaamheid aan God gaat voor gehoorzaamheid aan de koning (Hand.5, 29)

De uittocht uit Egypte is nog steeds gaande
Er bestaat, ook voor de Christenen, een recht van opstand. Er bestaat zelfs een plicht van opstand, volgens sommige Schriftgeleerden: “Geloven is het betrokken zijn in het gebeuren van Gods bevrijdend handelen; de bevrijding van de mens uit zijn politieke en sociale ketenen”, zo spreken de bevrijdingstheologen. De uittocht uit Egypte is nog steeds gaande, we zijn nog steeds op weg naar het beloofde land van vrijheid en onafhankelijkheid, vrij van farao’s en slavernij.

Paramaribo, 27 augustus 2016
Wim Bakker,
Voorzitter van Seti SRnan