Milieustudenten ruimen troep op en doen aan teambuilding

Wijze mensen zeggen dat goede leiders worden gevormd en niet worden geboren. In zo een vormingsperiode worden potentiële leiders getest in het communiceren binnen een groep, uitoefenen van verdraagzaamheid, accepteren van verlies, en het inspireren van anderen om gemeenschappelijke doelen te bereiken. Dit zijn belangrijke eigenschappen om een gemeenschap uit een neerwaartse spiraal te halen. Deze kwaliteiten werden de milieuwetenschappen studenten van de Anton de Kom Universiteit van Suriname, aangeleerd tijdens een teambuildingsweekend te Berg en Dal van vrijdag 19 tot en met zondag 21 augustus.

Op de warme zaterdagmorgen bereidt een groep studenten zich voor langs de oever van de Suriname rivier. Kano’s en riemen worden verzameld en klaargelegd voor de taak van de dag; ruim een kilometer ver, afval langs de oever van de Surinamerivier opruimen. Enthousiast stormen ze de rivier op en verdwijnen al heel gauw achter de vegetatie. Wat verder, in de brandende middagzon, is een tweede ploeg studenten bezig zwerfvuil op te ruimen langs de Afobakaweg. Al brandend in de zon, langs de drukke weg in het binnenland worden bierflesjes, portie bakjes en dergelijk afval in zakken gedaan door 27 studenten.

Volgens de richtingscoördinator van de faculteit van Milieuwetenschappen, Sonja Carrilho, is zo een teambuildingsweekend bedoeld om een sterke band tussen de studenten te kweken. Ook voormalige manager van Berg en Dal ressort, Sylva Koemar en medecoördinator van de activiteiten, meent dat een hechtere band tussen de studenten ervoor zal zorgen dat zij in de komende studiejaren elkaar zullen ondersteunen bij projecten en examens.
In voorgaande jaren is het namelijk gebleken dat studenten die meedoen aan de teambuildingsactiviteiten, beter presteren. Bovendien worden er tijdens deze dagen vriendschappen gesloten die nog jaren mee zullen gaan.

Als we ons afvragen waarom het belangrijk is dat studenten schoonmaken en een leuke tijd krijgen op Berg en Dal, dan is het antwoord vrij simpel; het land heeft het nodig. Er is op dit moment een stille revolutie gaande in de wereld die steeds belangrijker voor ons wordt. De groene revolutie; het besef dat wij mensen gebonden zijn aan het milieu net zoals de dieren en de planten. Het moment dat dit besef zich nestelt in onze samenleving, kunnen we ons sociaal en economisch beleid er op focussen. Voor zo een klein 'starter' landje als Suriname, is het belangrijk dat we ons richten naar een gemeenschappelijk doel: dat we onze natuurlijke rijkdommen op een effectieve en verantwoorde manier benutten, en dat we jongeren de kans geven zich te ontwikkelen. Volgens Carrilho is het onmetelijk belangrijk dat milieustudenten hun studie afronden en zich verder specialiseren in onderzoek of toegepaste wetenschap. Ze hoopt dat op deze manier er in de nabije toekomst, er kader van afgestudeerde Surinamers is die werkgelegenheid tot stand kan brengen in verschillende sectoren.

Als we terugkijken op die drie dagen strand op Berg en Dal waar een 27-tal milieustudenten al lachend met wijd gesperde ogen spelletjes spelen, dan kunnen we de leiders, de denkers, de uitvoerders, de inspirators, en de enthousiastelingen identificeren. Zij zijn degen die je hoort zeggen 'Wij kunnen het!', 'Wij gaan het doen!', 'Laat ons gaan!', 'Laten wij gaan helpen!'. En als de zon ten onder gaat achter de groene bergen van Brokopondo, hoor je tussen de zangvogels heen het gezang van een paar jongeren: “Ik houd van Suriname, nanga m’kandra w’o mek eng, samen staan wij sterk.” Daar op Berg en Dal werden leiders gevormd.

Stephan Playfair