Column: Politieke Borrelpraat 317

“Zo, dus nu is het duidelijk: we leven in een onrechtsstaat met een dictatuur van de meerderheid.”
“Wat een baarlijke onzin; in elke democratie is het de meerderheid die alles bepaalt. Zo is onze onafhankelijkheid toch met een marginale parlementaire meerderheid doorgedrukt?”
“Was het niet diezelfde Somo die toen uit de NPK-regeringscoalitie trad omdat hij vond dat de NPS te halsstarrig was tegen de eisen van de VHP-oppositie?”
“Ja, maar dat was toen. Nu verandert de coalitie wetten in haar voordeel; kijk maar naar die terugroepwet. Een compleet nieuwe wet is als wijziging van die oude door die a-semlee goedgekeurd.”
“Moest de meerderheid dan zwichten voor de eisen van de minderheid, met in de voorhoede een dieftige Jeep die minstens een half dozijn keren overgelopen en teruggelopen is uit coalities, steeds uit eigen belang?”
“Oké, laat dat. Paul Djawa heeft zijn Baas gevonden.”
“En die oude Terugroepwet was toch ook als een soort gelegenheidswetgeving gemaakt, alleen om te voorkomen dat de Frontcoalitie z’n meerderheid zou kwijtraken door overlopers, zoals toen Bosje aan de macht kwam?”
“Ja, maar Sapunny was op een rechtsgeldige partijvergadering teruggeroepen.”
“Mooi en waar, maar in hun hele haast om die oude Terugroepwet snel erdoor te krijgen, hebben die Fronters van je verzuimd om andere wetten daarop aan te passen.”
“Wat bedoel je, beste zuipbroeder?”
“Het Centraal Hoofdstembureau houdt zich nog steeds aan een wet, waarin het terugroepen van een gekozen DNA-lid niet als een van de voorwaarden voor het vervallen verklaren van een DNA-zetel staat. Die wet of wettelijke regeling t.b.v. het CHS had ook aangevuld moeten worden.”
“Maar de rechter had toch gevonnist dat die twee teruggeroepen waren?”
“Mooi en waar, maar daarom kon het CHS stellen dat het het vonnis niet kon uitvoeren. Ja, natuurlijk weten we dat het Hoofdstembureau daarmee een mooi punt had gevonden en dat ze de zetels van dit tweetal wel vervallen hadden verklaard als het twee NDP-ers waren geweest die naar Front waren overgelopen.”
“Dat weet jij, o alcoholische waarzegger.”
“En ik weet je ook waar te zeggen waarom de meerderheid van de kiezers bewust heeft gekozen voor een éénpartijcoalitie.”
“Zeg mij dan, o grote waarzegger, waarom dan?”
“Omdat die groep van kiezers had gemerkt dat regeercoalities, ook die van de NPD, niet tot een krachtig slandsbeleid konden komen, als steeds met allerlei tegenstrijdige belangen van coalitiepartners rekening moest worden gehouden.”
“Dus we werden in feite geregeerd door minderheden die bij elkaar een meerderheid vormden, regeermacht verwierven, maar daar niet veel mee konden doen, vanwege die onderlinge belangenstrijd.”
“Maar nu drukt eentje alles naar zijn wil door, dat is dictatuur.”
“Is dat niet beter dan dat vijf kleine partijen aan dat stuur trekken en elkaar dwarsbomen en de bevolking tiranniseren, zodat er geen sterk nationaal beleid uit de bus komt?”
“Nou, dat noemen wij de tirannie van minderheden. En wie z’n zin binnen de coalitie niet krijgt, gaat chanteren en dreigen dat die uit de coalitie zal treden.”
“Maar nu is het is wel de eerste keer in de Surinaamse politieke historie dat één enkele partij de meerderheid aan zetels in de volksvertegenwoordiging heeft gehaald.”
“Echt niet, dit is de tweede keer.”
“Wat? Wanneer heeft welke partij dan in z’n eentje de meerderheid aan zetels gehaald?”
“Bij de eerste algemene verkiezingen die op 30 mei 1949 werden gehouden wist de NPS 13 van de 21 zetels te verwerven, dat wisten jullie niet, hè? Dat heeft Paars in 2015 dunnetjes overgedaan.”
“Yeah, yeah, dankzij mijn grote leider, Johan Adolf Pengel un wini a verkiezing fu 1949.”
“Weer een stommiteit, net zoals een voorzitter een paar maanden terug bij een kranslegging zei dat Ome Jopie de oprichter van de NPS is.”
“Hoezo, meester. Wie was dan de oprichter?”
“Een groep intellectuelen, waaronder vele hoofdonderwijzers met klinkende namen. Uit hun midden kozen ze meester Van der Schroeff als voorzitter en hij formeerde na die verkiezingsoverwinning de regering, die was overigens ook zeer bijzonder.”
“Waarom was die regering Van der Schroeff zo bijzonder?”
“Omdat zij een niet-politiek kabinet was, dat alleen maar bestond uit deskundigen en met de advocaat, meester J.C. de Miranda als voorzitter, dus als minister-president.”
“Maar waarom leren ze ons ook dit niet op school, naast al die opgeblazen heldenverhalen over allerlei wilde opstandige mensen uit de slaventijd?”
“Dan weten jullie ook niet dat deze regering Van der Schroeff is gevallen na een onsmakelijk conflict tussen de toenmalige minister van Volksgezondheid en een dokter-staflid van het ’s Lands Hospitaal. De minister ontsloeg toen de dokter, die net tot statenlid van de NPS was gekozen.”
“Wie waren dat? Ik wil namen horen, anders blijf ik dom.”
“Probeer liever minder te drinken, want je slaat al je vijfde shot achterover. In ieder geval, die minister was Lou Lichtveld, de we beter kennen onder z’n schrijversnaam Albert Helman, en de dokter was H.C. van Ommeren; beiden waren echt niet op hun mondje gevallen.”
“Maar hoe viel die regering? De NPS had toch een ruime meerderheid in de Volksvertegenwoordiging?”
“Ja, maar dit conflict verdeelde de NPS-parlementariёrs; acht leden stonden achter Lichtveld en vijf stonden achter Van Ommeren. En die had veel aanhang onder brede lagen van de bevolking.”
“En hoe reageerde de rest van het parlement?”
“Ook zo frappant. Van de VHP die zes zetels had gehaald, steunden vier Lichtveld en de twee enige moslimparlementariёrs van de VHP steunden Van Ommeren. De groep Van Ommeren eiste het aftreden van minister Lichtveld.”
“Maar hoe is die regering dan gevallen?”
“Wel, die acht NPS-parlementariёrs die Lichtveld steunden, zagen die brede steun vanuit de bevolking aan Van Ommeren. Ze zegden daarop hun lidmaatschap van de NPS op en daardoor verloor de NPS haar meerderheid in het parlement.”
“En wat deed de NPS tegen die uitgetreden 8 leden?”
“De partij eiste dat ze hun zetels aan de partij moesten teruggeven.”
“Mijn gunst, ook dat ding van dat terugroepen van uitgetreden parlementariёrs is dus niet nieuw. Maar heeft de NPS die zetels terug gehad?”
”Nee toch! Er was toen geen wetgeving op dit punt; het werd een gehaal en getrek, een deel van die acht deed toen afstand van z’n zetel en er kwamen tussentijdse verkiezingen. Maar toen De Miranda in 1951 besloot terug te treden als minister-president, werd besloten om nieuwe verkiezingen uit te schrijven, hoewel de regering kon rekenen op de steun van 11 van de 21 zetels, en dus één zetel meerderheid had.””
“Lijkt op vandaag; ook één zetel meerderheid, maar nu met een gloednieuwe Terugroepwet, waarbij niet de partijvoorzitters, maar DNA beslist op verzoek van een partijvoorzitter of een gekozen lid teruggeroepen mag worden.”
“Maar onze Curtis gaat in oktober dingen laten ‘bossen’ en Borry Rebenstein mikt ook op begin oktober, net als opa Wilgo Dumb and Dumber.”
“Vind ik goed, laten ze deze regeerclub flink onder druk te zetten, dan krijgen we eindelijk een wat meer voortvarend, meer openheid en minder zigzag beleid.”
“Dat stelde ook de IMF-vertegenwoordiger.”
“En als de president je beleefd vraagt om het principeakkoord eventjes tot januari te laten wachten, dan gaat men als een stel dwingende kinderen in actie, terwijl men door de jaren heen een waslijst aan privileges heeft bedongen, sommigen zelfs waardevast in valuta.”
“Nou, die privileges van ex-presidenten, ex-Veepeeёrs, ex-ministers, ex-assembleeleden liegen er ook niet om. Laat men ook die publiceren.”
“En wij harde werkers bij de overheid kunnen niet eens een waardevast pensioen krijgen, maar een waarde-losse. Wat een onsmakelijke en maatschappelijk oneerlijke vertoning is dit. A no kang!!”
“Rustig, Ron, rustig, denk aan je bloeddruk. Blijf vooral in deze tijd gezond, want zelfs de ziekenhuizen zijn ziek.”
“Ai boi, familieleden van patiёnten moeten zelf lakens, kussens, pampers, baddoeken, washandjes, valium, vitamine c, toiletpapier, eten, drinken, zuster, broeder en blindengeleidehond van huis meenemen.”
“Natuurlijk moet je weer overdrijven, maar inderdaad, er moet nu heel wat meegenomen worden van huis. Niet zo best, maar wil je dan 1500 srd per ligdag betalen? Of een driemaal zo hoge ziektekostenpremie? De ziekenhuiskosten moeten toch van ergens gedekt worden?”
“Dan moet de aftrek voor het SZF op de salarissen ook hoger worden, net als de AOV-aftrek als we de oudjes terecht meer AOV willen geven. Iedereen wil meer, maar niemand wil er meer voor afdragen. Da van waar moet dat geld komen?”
“Misschien kunnen we dat gaan lenen bij de Macca-Diasporabank. Wanneer openen die hier hun deuren? Of blijft ook dit maar bij het zoveelste mooi gevleugeld gepraat en intellectuele luchtkastelen?”
“Daarom werk ik met wat er in mijn glas zit; dat zie ik, dat proef ik en dat heb ik in de hand. Proost.”

Rappa