Column: Politieke Borrelpraat 310

“Heren borrelvrienden, hebben jullie iets gemerkt van een nationale rouwdag, afgelopen donderdag?”
“Echt niet; wie komt nou op het onzalige idee om juist 30 juni tot zo een dag te verklaren?”
“Misschien degene of degenen die in paniek is of zijn geraakt, omdat op die dag het requisitoir gehouden zou worden in het wederom opgestarte 8 en 9 decemberproces.”
“Meester, wat is dat rekwiesidirectwaar of fa a san ning?”
“Ach, ach, zalig zijn de onwetenden; ze kennen geen zorgen en gevaar. Een requisitoir is de voordracht van de officier van justitie over de feiten, al dan niet gepleegd door de verdachte en de bewijsvoering.”
“Dus als de auditeur-militair dat had voorgelezen, waren allerlei zaken van de verdachte weer eens openbaar gemaakt.”
“Wat ik erg storend vond was het geklaag van iemand van dat rouwdagcomité, die over de radio vond dat het onkan was dat op zo een nationale rouwdag kinderen op school feest vierden in aanloop op 1 juli, de dag daarop.”
“Maar wie gaat nou schoolkinderen het plezier ontnemen om hun traditionele keti-kotifeest af te gelasten ter wille van een of ander hurry-hurry opgelegde rouwdag om de dag van het strafproces te camoufleren?”
“Dat is jouw mening, maar ik vond het wel een goede zaak dat nabestaanden van gevallenen van beide kampen die oorlog tegen elkaar hebben gevoerd, op die dag in vrede bijeen waren, in gebed gingen; zelfs Lonneman was er prominent aanwezig.”
“Daarom zou ‘nationale verzoendag’ een betere benaming zijn geweest.”
“En toen kwam een andere bliksemflits en donderslag bij heldere hemel: Baas himself vroeg zijn ene werkarm bij de Assemblee om een comité-generaal, een vergadering achter gesloten deuren, te beleggen waarin hij onze volksvertegenwoordiging over’t één en’t ander zou informeren.”
“Jongu, toen barstte de geruchtenmachine goed los; mensen belden elkaar, appten elkaar, mailden elkaar, feesboekten elkaar, twitterden elkaar, linkedinkten elkaar, schreeuwden over de schutting naar elkaar: ‘Hij gaat in DNA achter gesloten deuren zijn aftreden bekendmaken.”
“Aai, mijn broer, groen tot in z’n onderbroek, belde me in opperste extase op en zei me hijgend tussen de zinsdelen door: ‘Bouta gaat de Assemblee om amnestie bedelen; we zullen hem die geven, laat hij maar naar Cuba of Equatoriaal Guinee gaan, maar eerst zal hij tot in details moeten bekennen wie wat op 8 en 9 december heeft gedaan.”
“Dacht je groene broer echt dat Bouta dat zou doen? Hij heeft de man en die dictatoriale club om hem heen toch al die jaren meegemaakt? Nee toch; is je broer in zijn enthousiasme om de man weg te krijgen alle realiteitszin kwijtgeraakt.”
“Nou, maar laten we eerlijk zijn: sinds de Krijgsraad bij tussentijds vonnis stelde dat het 8 en 9 decemberproces met terzijdeschuiving van die amnestiewet op 30 juni vervolgd zou worden, sinds dat moment was er duidelijk sprake van paniek in het paarse kippenhok.”
“Tok-tok-tok, vader haan zei: ‘red m’n hach-hach-hachje anders krijg’k’n slapeloze nach-nach-nachje.”
“Maar zeg me, waarom moest de Krijgsraad na de schorsing van het proces in 2012 het juist nu, vier jaren later, weer opstarten? Dat was toch ook niet pluis?”
“Het was echt wel pluis! De Krijgsraad vond dat zij lang genoeg had gewacht op de instelling van het Constitutioneel Hof dat die omstreden aangepaste amnestiewet moest toetsen.”
“Oké, oké, maar waarom konden ze niet nog een jaar wachten? Of een jaar of twee eerder tot de conclusie komen dat ze lang genoeg gewacht hadden? Waarom moest juist nu het proces voortgezet worden?”
“Omdat nu ‘het momentum’ was, het juiste moment om die kankantrie, waar al flink op de stam ingehakt was, waar een heftige stroomverhogingstornado en een IMF-regenstorm, aangesterkt door een Ik-ben-moe-donder, de stam deed kraken in al z’n geledingen, om nu die kankantrie z’n definitieve stoot tegen de lendenen te geven, zodat die o zo machtige boom, zuchtend van een turbulente carrière omver zou donderen.”
“Wat een mooie beeldspraak; ik zie het al voor me: krak, krak-krak, kraak-kraak-kraahaaaak-whoem- badammmm, a fadong.”
“Lek’fa Jopie Ping-Ping nanga ing regering fadong in 1969.”
“Het begon in februari 1980 met een rechtsgeding tegen militairen; zal het in 2016 ook eindigen met een rechtsgeding tegen het restant-militairen van toen?”
“Dat hopen jullie maar, hè? Dan zijn jullie die ‘neks-no-fout’ lekkertjes kwijt, hè? Daar kunnen jullie niet tegen, hè? Een sportinstructeur uit het leger die al jullie knappe koppen met buitenlandse relaties tot vandaag de dag weer eens te slim af is geweest. Oh, wat spugen jullie uit pure ellende toch je gal, zout, babba en zuur via de media over dit verschijnsel.”
“Nou, ik spuug nergens op, maar ik zeg: is men vergeten dat hoe meer je de Kleine Indiaan onder druk zet, hoe hoger hij uit lijfsbehoud de raarste sprongen maakt?”
“En daar ging hij ‘ten assemblee’, en in een urenlange speech las hij een resolutie voor waarin hij als regeringsleider artikel zuszoveel uit onze grondwet gebruikte om de procureur-generaal, poti Soebhaas, de opdracht te geven om de auditeur-militair van de Krijgsraad te melden dat het de regering had behaagd stopzetting van het 8 en 9 decemberproces te gelasten; de staatsveiligheid was namelijk in gevaar.”
“Wie had aan deze manoeuvre gedacht? Daar stonden al diegenen in hun nakie die hadden gedacht dat hij de Assemblee om amnestie zou bedelen.”
“Wat een shertsvertoning!”
“Soortoe schertsvertoning? Let op je woorden, beste borrelvriend. De president wilde de rechterlijke macht niet in het openbaar bespreken, uit respect voor de rechters vroeg hij daarom deze besloten vergadering aan.”
“Lariekoek! Dat voorlezen van die lijvige resolutie geschiedde achter gesloten deuren, want tijdens een openbare zitting zou het volk live de protesten van de oppositie tijdens de speech hebben kunnen horen. En straks ga ik de ultieme woorden van barbamang Irwinarie Kan-nie-Hai tegen die journalisten gebruiken: men moet niet LU*#%EN!!!.
“Mensen de krachttermen gebruiken en stoer doen, proberen daarmee hun innerlijke zwakte te camoufleren.”
“Net als schepen in de mist: hoe meer ze de koers kwijt zijn, hoe harder ze op hun misthoorn blazen.”
“Maar ‘lullen’ is geen krachtterm; het betekent: nonsens of onzin uitkramen, zwammen, zwetsen, kletsen, bazelen, ouwehoeren, leuteren, wauwelen.”
“Maar Barba-papa Irwin-baboe vond dat mensen kletsen, bazelen enz. over het begrip inmenging. Wat betekent dat woord?”
“Simpel: inmenging is ongevraagde bemoeienis en bemoeienis is tussenbeide komen.”
“Maar ik vond Baas danig relaxed; na zijn monoloog achter gesloten deuren te hebben volbracht en vooral de oppositie voor schut te hebben gezet, liep hij met de achteruitlopende journalisten naar zijn kabinet, hun onderweg bij tijd en wijle waarschuwend dat ze bij dat achteruitlopen niet over iets zouden struikelen.”
“Zie je, dat is nou democratie; jullie schilderen de man steeds af als een monster, en zie: hij loopt minutenlang ongedwongen over straat te praten met journalisten.”
“Ja, ja, ongedwongen te praten, maar hij zei niets concreets. Wel liep hij weer te schimpen, bijvoorbeeld op ‘ik-ben-moe’, die nu gaan slapen is.”
“Curtis heeft de grootste mistake van z’n leven gemaakt door openbaarlijk te verklaren dat hij politieke aspiraties heeft. Afgelopen met Curtis.”
“Wat voor concreets zou je dan van mijn Baas gehoord willen hebben?”
“Wat die vermeende dreiging van de staatsveiligheid nou eigenlijk was, welke concreet ding of actie daarmee bedoeld werd.”
“Dat heeft zijn andere vrouwelijke werkarm toch zou duidelijk in ook zo een urenlange monoloog tegenover de pers gezegd: een vermoedelijke, op handen kunnen zijnde toename van burgerlijke ongehoorzaamheid met mogelijke gewelduitbarstingen, zoals de inlichtingendiensten hadden gerapporteerd.”
“En Dora mocht wel openlijk, niet achter gesloten deuren, de rechterlijke macht bespreken.”
“Het is toch niet zijn schuld alleen dat andere politieke machthebbers tientallen jaren verzuimd hebben om noodzakelijke organieke wetten aan onze grondwetsartikelen te verbinden? Nu maakt hij daar handig ge-, ver-, her-, ont- en misbruik van.”
“Maar de Krijgsraad heeft de zitting verdaagd naar 5 augustus. Wat nu?”
“Ze gaan zich in die tussentijd natuurlijk uitputtend beraden, want ze hebben een door de president, de VeePee en alle ministers ondertekende missive met daaraan gehecht de desbetreffende resolutie toegestuurd gekregen.”
“En stel de Krijgsraad stelt op de volgende zitting: de resolutie is netjes in ontvangst genomen en bestudeerd en er is na rijp beraad gebleken dat die niet uitvoerbaar is. Als een vliegtuig eenmaal in volle vlucht is, kan je toch niet eisen: stop die plane en laat Die-en-die uitstappen?”
“In dat geval gaat het gerechtelijk proces dus gewoon door.”
“In dat geval, ja, maar de vraag is of men zoiets zal aandurven.”
“Misschien wel nu de EU zegt te hopen dat we de rechtstaat zullen respecteren alsook de scheiding der machten.”
“Wordt dit bedoeld met die buitenlandse inmenging van witte mannen?”
“Ik denk dat de EU zich beter bezig kan houden met de crisis in eigene gelederen, nu de Britten uit de EU willen.”
“Maar de Krijgsraad is gedoemd, met goede redenen omkleed, deze rechtszaak voort te zetten, anders had zij die niet moeten opstarten.”
“En wattebout als de krijgsraad zwicht en het proces werkelijk stopt?”
“Dan betekent dat dat de Kleine Indiaan niet alleen de wetgevende macht en de uitvoerende macht, maar nu ook de rechterlijke macht in z’n macht heeft.”
“Mijn hemel, dat betekent dus in feite dat hij legaal dictator is van de republiek Suriname.”
“Mijn hemel, dan zijn we de L….”
“Tijdens mijn jonge jaren in de jaren zestig hoorde ik de volwassenen vaak zeggen: ‘wat dit land nodig heeft is een dictator.’ Dat lijkt nu uit te komen.”
“Is dat het misschien wat de meerderheid van de kiezers wilde?”
“Oké, dus zet dat proces maar voort, met alle juridische voor- en tegenargumenten, zetten en tegenzetten, net als bij een toppartij Schaak. Dan leren we de sterkten en zwakten van ons rechtssysteem zien.”
“Maar dat kan maanden, zelfs jaren duren.”
“Dan duurt het maanden, zelfs jaren, maar dan wordt onze Indiaan constant onder druk gezet, zodat hij hopelijk een rechtlijnig en strak beleid gaat voeren, want volgens Aziztoemaar Gajjezien hebben we de eerste deadlines van het IMF intussen niet gehaald.”
“Maar dan blijft hij voorlopig aanzitten.”
“Zo te zien wel, maar vergeet niet: aan zelfs het langste touw komt eens een einde.”
“Ja, maar de oppositie heeft haast; ze willen hem nu-nu weg.”
“Inderdaad, om snel-snel over te nemen om dan flink-flink te gaan regelen en hun zakken en geboorde emmers wederom te gaan vullen-vullen; dat hebben ze toch steeds-steeds gedaan, anders zouden ze de afgelopen twee verkiezingen toch niet zo smadelijk verloren hebben?”
“Maar daar zal nu verandering in komen, mijn oranjepartij heeft zo even met de grootste meerderheid het nieuwe bestuur Chan gekozen.”
“Ja, grootste meerderheid, geen kunst met maar één lijst.”
“Dit is dat ding. Ik geef een rondje om dit te vieren.”
“Yeaaah, leve de Vatkan Vooruitstrevende Hitkari Pertei. Oranje booo-ven, oranje booo-ven, leve de konin…heuh, sorry, leve onze partij.”
“Jij bent al dronken, straks verwissel je paars en oranje nog. Proost.”

Rappa