Column: De strijd tegen terrorisme in het westen
28 Mar 2016, 08:26
foto


De recente terroristische aanslagen in Brussel hebben de vraag weer naar voren gebracht: waar gaat het naartoe met Europa? Die vraag is gekoppeld aan twee andere vragen: “Hoe is het ontstaan?” en “Wat is het resultaat van de anti-terrorisme strategie tot nu toe?”

De context
Laten we de context van de aanslagen in Brussel bekijken. De University of Maryland onderhoudt een Global Terrorism Database waarin nu ongeveer 140.000 aanslagen zijn bijgehouden over de periode 1970-2014. De oorlogen van westerse landen worden niet als terroristische daden geclassificeerd. Ze definiëren een terroristische aanval als “the threatened or actual use of illegal force and violence by a non-state actor to attain a political, economic, religious, or social goal through fear, coercion, or intimidation.”
In 2014 vonden de meeste terroristische aanvallen plaats in Iraq (3.925) met 13.076 doden, gevolgd door Pakistan (2.146 aanvallen en 2.409 doden).
In de top tien komen westerse landen niet eens voor, maar Afghanistan, Oekraïne, Somalië, India, Jemen, Libië, Nigeria en Filipijnen. Het laatste land in de top tien (Filipijnen) kenden 597 aanvallen met 472 doden. De meeste van deze aanvallen zijn gerelateerd aan westerse bemoeienis in die landen. Ze zijn niet zomaar ontstaan.

Vanuit deze context kunnen we kijken naar de terroristische aanslagen in Europa. In een interview met Vrij Nederland onder de titel Het merendeel van de mensen is anti-westers' zegt Peter Knoope, voormalig directeur van het Internationaal Centrum voor Contraterrorisme: “We hebben geen idee van wat zich aan het ontwikkelen is. De woede, de ontevredenheid, de antiwesterse sentimenten. Onder dat kleine groepje mensen dat gemobiliseerd is door IS en daadwerkelijk de stap naar barbaars geweld wil zetten, zit een zee van mensen die goed begrijpen waarom die mensen dat doen.” Knoope ziet het verband tussen de westerse oorlogen in islamitische landen en de aanslagen van moslim terroristen in het westen: ”We vermoorden ze in het Midden-Oosten, we vermoorden ze in Tsjetsjenië, we vermoorden ze in Bosnië, we laten ze doodmaken en martelen in Guantánamo Bay.” Geen wonder dat ze de strijd verplaatsen naar het westen.
Terecht plaats Knoop de oorzaak van terrorisme in westen in hun oorlogen in niet-westerse landen. Daardoor is hij in staat om aan te geven waar de oplossing ligt: stop de westerse oorlogen in die landen en dan stop je het terrorisme hier. Zo simpel is het.

De strategie tot nu toe
Die simpele oplossing wordt niet ter harte genomen. Waarom niet?
Laten we het geval nemen van Daesh (ISIS). De feiten zijn bekend. Daesh wordt gesteund door Saoedi Arabië in de oorlog in Syrië en Irak. De olie-verkoop van door Daesh beheerste oliebronnen loopt via Turkije. Stop die steun, dan stopt Daesh, want op eigen kracht kunnen ze hun hele infrastructuur niet onderhouden. Waarom wordt dit niet gedaan? Omdat het westen een keuze heeft gemaakt wie de belangrijkste vijand is. Dat is niet Daesh, maar Syrië, Hezbollah, Iran, kortom het Shi’itische blok in de geopolitieke verhoudingen in het Midden-Oosten. Ideologisch worden Al Qaida en Daesh bestreden (ze zijn de bad guys), praktisch worden ze gesteund via Saoedie Arabië, Turkije, Qatar e.d. omdat dat past in de geopolitieke strijd tegen het blok van Iran, de aartsvijand voor Israël.

Wat is het gevolg van deze strategie?
Je moet een verhaal hebben om de werkelijkheid te maskeren. En dat verhaal is dat de terroristische aanslagen een strijd van beschavingen is: de barbaarse oriëntaalse beschaving versus de moderne liberale westerse beschaving. “Onze manier van leven wordt aangevallen” roepen presidenten en journalisten in koor. En ze zwijgen over hoe je moet kijken naar de aanvallen door diezelfde krachten in moslimlanden als Irak en Syrië.
Je moet in Europa een politiestaat opbouwen die alle vrijheden terzijde schuift om de vrijheid te verdedigen: preventieve arrestatie, mensen vasthouden zonder vorm van proces, het schenden van privacy, racial profiling etc.
En daarmee wordt de voedingsbodem voor de rekrutering van jongeren voor de strijd tegen het westen nog meer vergroot. Het is dweilen met de kraan open.

De simpele oplossing
De simpele oplossing die voortvloeit uit de analyse van Knoope vereist een breuk met de verhaallijn die tot nu toe wordt gepusht in het westen. Die breuk houdt in de erkenning van het verband tussen westerse oorlogen in islamitische landen en de terroristische aanslagen in Europa. Die erkenning moet vertaald worden in beleid en wel in twee punten: de stopzetting van de westerse oorlogen in die landen (Syrië, Irak, Jemen etc) en de verbreking van de diplomatieke en economische banden met landen als Saoedi Arabië en Qatar. Als het westen geen moeite had om economische sancties in te stellen tegen landen als Iran, dan moet ze geen moeite hebben om hetzelfde te doen met deze landen.

Sandew Hira
Advertenties