Column: Politieke Borrelpraat (PBR) 294

“Heren, ik wil jullie een paar voorstellen voorleggen om onze huidige crisis op te lossen.”
“Er is geen crisis; wij zijn die crisis.”
“Ha, jongens, nemen jullie een flinke slok, voordat jullie naar Jules’ z’n oplossingen luisteren. Het zullen weer van die nuchtere oplossingen zijn die je alleen lichtelijk dronken kan begrijpen.”
“Ach, ik stoor mij niet aan benedenmaatse aantijgingen die eerder geïnspireerd zijn door een laagbijdegronds gevoel van afgunst dan door een gezond intellectueel vermogen.”
“Wat een mooi spel met woorden, beste Jules. Maar mag ik vragen waar u uw oplossingen voor de huidige crisis vandaan hebt gehaald?”
“Volgens mij heeft hij z’n inspiratie gehaald tijdens een van die slapeloze nachten die hem sinds het ‘avondje van Boeboelaas’ toegewenst zijn.”
“Ik ga rustig voort met mijn betoog; zoals het spreekwoord zegt:’de karavaan blaft, maar de honden trekken voort.”
“Wahahaha, hij ziet ze al vliegen. De honden blaffen, maar de karavaan trekt voort, is de juiste volgorde van dat spreekwoord.”
“Ja, ja, dank je wel voor je correctie, meester. Ik wilde jullie alertheid testen. Maar goed, ik heb mijn voorstellen om onze huidige crisis te bezweren, gehaald uit wat de mensen via opbelprogramma’s en ingezonden artikelen zoal voorstellen.”
“Ooow, da’s leuk. Laat ze horen, dan kunnen wij daarop reageren.”
“Goed, hier gaat’ie dan. Eerste voorstel: Er moet meer in de landbouw, bloementeelt, fruitteelt, bamboeteelt enzo geïnvesteerd worden.”
“Schitterend voorstel, al een tijdje oud, maar beste Jules, welke instantie gaat met welk geld tegen welke rente in deze sectoren investeren?”
“Wel, de lokale banken, tegen bijvoorbeeld een zachte rente van 5%.”
“Wahahahaha, wat ben je grappig. Die vragen eerst van je theetante, je suikeroom tot je achterneef alle bezittingen als borg en laten je maanden lopen voor een lawsie lening.”
“En die financieren liever makkelijk terug te verdienen importspullen, dan een of ander bamboeteeltproject of de machinale aanmaak van podosiri-ijsjes.”
“Dan moet de overheid maar financieren.”
“De overheid, hahaha, dat is pas een mop! Die heeft weer eens niet genoeg geld om de schoolbus- en schoolboothouders te betalen, dan gaan ze zachte leningen aan ondernemers verstrekken? Kom nou!”
“Ai, terecht heeft minister Robert KM, KT, oftewel minister Korte Metten, Krasse Taal, fel uitgehaald naar die Woefpraat van Financiёn.”
“Is die toevallig inlandig of is die weer eens bezig met z’n zoveelste dienstreis?”
“Wie is sterk genoeg om hem te zeggen: ‘zolang niet alle oudjes, weduwen, wezen, mensen met een beperking en de schoolbus- en boothouders zijn uitbetaald, trap jij je p%$^& in geen enkel vliegtuig.”
“In z’n vorige functie was’ie ook meer buiten dan binnen, als ik me niet vergis.”
“Da wat! Ben je jaloers? En zomaar zeg je weer dingen.”
“Wat jullie zeggen, heeft te maken met m’n tweede voorstel: politiek buiten functie gestelde topambtenaren die met behoud van salaris, dus op kosten van ons, belastingbetalers, thuis mogen blijven, moeten weer aan het werk, zoals een van onze ministers onlangs besliste. Heel goed, pluimpje voor die bewindsvrouwe.”
“Ja, maar diezelfde minister vergroot het aantal ontheven of ontlaste topambtenaren met minstens eentje door een goedwerkend en gemotiveerd delinquentendiensthoofd te vervangen door een ouwpa.” “Dan moet Paulus ook meteen teruggeroepen worden om te werken.”
“Heren, ik wil me niet inlaten met deze ambtelijke frotsels; mijn volgende voorstel is: de goudsector moet gereguleerd worden en er moeten daar hogere belastingen geheven worden.”
“Beste Jules, je amuseert ons echt steengoed. Je hebt toch gezien wat de vorige ordening binnen de goudsector heeft opgeleverd? En met hogere goudbelastingen, helemaal eens, maar hoe ga je die innen als je niet eens de huidige lagere belastingen kan innen? Ga je met zwaargewapende belastinginners de goudvelden op? En als die groep levend terugkomt in de stad, wat denk je dat er dan daar in the Wild South gebeurt? Mooi voorstel, maar ga het maar op reguliere basis uitvoeren.”
“Ach, negativisten. Gewoon jaloers omdat jullie geen voorstellen hebben. Mijn volgende voorstel is: De overheid moet het gebruik van dienstauto’s buiten diensttijd ernstig beperken.”
“Een heel goed en dit is een al zowat tien regeringen geleden gedaan voorstel.”
“Maar waarom lukt het maar niet?”
“Omdat degenen die dit moeten controleren, zelf hun dienstwagen na 3 uur moeten inleveren. En nog mooier: kijk wat er gebeurde bij een staatsbedrijf waar zo een maatregel heel terecht werd doorgevoerd. Er was geen ruimte meer om de tientallen dienstauto’s te parkeren. Da wil je dat in het groot bij de overheid doen? Pe y’o pot den wagi?”
“Dat zien we wel. Volgende voorstel: de devaluatie van onze munt moet tegengegaan worden met scherpe maatregelen.”
“Wahahaha, je bent echt een goede ‘drink-up comedian’. Welke maatregelen moet de overheid dan nemen? Bezuinigen? Waarop?.”
“Op het verminderen van de import van bijvoorbeeld alle sappen en groenten die wij hier zelf produceren.”
“Ga je de importen van de machtige importeurs verminderen? Is dat de powerfull politicians tot nu toe gelukt? En je moest bezuinigingen noemen, geen importbeperkingen.”
“En de enige manier om de verdere devaluatie van ons geld te voorkomen, is door meer te verdienen, niet door minder te importeren, want een belangrijk deel van onze import betreft grondstoffen voor onze productie.”
“Dat slaat op mijn volgende voorstel: Verbied de export van rondhout en stimuleer de verwerking van hout alhier, zoals ten tijde van Bruynzeel.”
“Heel goed, heel goed, beste Jules. Maar ben je eerst even nagegaan waardoor Bruynzeel ter ziele is gegaan? Echt niet doordat ons hout op was. En ten tweede: hoe ga je particulieren stimuleren meer rondhout te verwerken? Ook hier geldt: wie gaat hun kredieten in valuta tegen een redelijke rente verschaffen om meerdere machines enz. aan te schaffen?”
“En als ze hun eindproducten af hebben, is de verkoop en de export daarvan gegarandeerd? Waar gaan onze exporteurs hun producten goedkoper dan die van de concurrenten op de wereldmarkt verkopen? Vele landen beschermen hun productie door allerlei certificeringen van onze producten te eisen.”
“Groot gelijk heb je. Kijk maar hoe die Trinidadianen onze doksenvleesexport gewoon frustreren, alleen omdat men weet dat we het daar gaan maken met ons doksenvlees.”
“Werkelijk, en kijk hoe een miljoenen US$ waard zijnde lading rijst van ons in Jamaica wordt afgekeurd, omdat er muizenpoep in ontdekt is, terwijl die poep afkomstig is van muizen die niet in SU voorkomen, maar wel in Jamaica en die poep dus daar in die rijst is gekomen en niet hier. En al die vorige ladingen van die exporteur waren tot nu toe goed.”
“Hoe weet je dat die muizenpoep van Jamaicaanse muizen afkomstig is?”
“Tuurlijk weet ik dat niet; ik ben geen muizenpoepdeskundige. Maar je moet gewoon keihard tegen ze opbluffen en desnoods dreigen met processen dat je een onpartijdig onderzoek van die muizenpoep eist en je begint gewoon een fikse mediacampagne in het Engels dat Jamaicaanse ambtenaren fraude hebben gepleegd met onze Surinaamse rijst. Geef ze op hun donder, al is het met een paar opgeblazen leugentjes om bestwil, wat heb je te verliezen.”
“Ik vind het vreemd dat onze exporteur zo gelaten reageert; die zou zo furieus moeten doen, of wordt er een schimmig een-tweetje gespeeld?”
“Maar nee, wij laten ons weer eens als makke schapen naar de slachtbank leiden; we durven alleen tegenover elkaar een grote mond op te zetten en elkaar van posten weg te jagen omdat er terechte beleidskritiek op ons wordt uitgeoefend, maar naar buitenlanders toe zijn we eerder geneigd de bobbo uit te hangen, vooral tegen die Engelse Caricomclub.”
“En je kan zeggen wat je wilt, maar die ondersteunen elkaars belangen tegenover derden wel.”
“Ik protesteer tegen deze aantijgingen aan ons adres, aan onze nationale trots.”
“Ach jij et je nationale trots; kijk wat dat ons na 40 jaar onafhankelijkheid heeft gebracht: een door eigen landskinderen leeggeplunderde ex-kolonie met een steeds devaluerende munt.”
“Niet zo wrang, Kries. We hebben ook goede dingen gepresteerd en met verkrachte eenden…eh, ik bedoel met vereende krachten komen we er wel uit.”
“Waarom frustreren we dan ook niet alle importen uit Trinidad vanwege allerlei gezochte bezwaren, zoals ‘het etiket raakt los’ en ‘de kleur van de verpakking is tegen gelovigen in ons land’. Pas gewoon het principe van oog om oog, tand om tand op hen toe.””
“Mooi, doe dat en je krijgt meteen ruzie met onze importeurs die hun producten binnenhalen.”
“En die valutaveiling is voorlopig aangehouden, vanwege een nu pas toevallig ontdekt wettelijk probleem met het wettelijk toegestane kredietplafond dat bij een hogere veilingkoers gaat mee de lucht in moet of zoiets.”
“Gewoon opschuif, terwijl schimmige machten achter de schermen, opa Ronald Stoer noemde die jaren terug ‘Tarantoela’s’, terwijl die figuren rustig staatsdollars van koers vier doorsluizen naar koers vijf.”
“Tja, zo modderen we maar voort in dit winstgewest in de West.”
“Nou, wij zijn nog goed, vergeleken met wat daar in Amerika dreigt: een Donald Trompet. Moge de Here ons behoeden dat die zelfs in de buurt van de ingang van het Witte Huis komt.”
“Een Yankee Redneck Geert Wilders in het kwadraat.”
“Ik zeg: proost heren, kop op, zolang er sopi is, zijn we popi. En die Tromp lope naar de pomp.”

Rappa