Column: Politieke Borrelpraat (PBR) 293
28 Feb 2016, 22:38
foto
Zoals gebruikelijk wordt bij de herdenking van de staatsgreep van 1980 als eerste de fakkel aangestoken. (Foto: René Gompers)


“Zo, hij heeft het weer klaargespeeld. Hoe hij het steeds gedaan krijgt, weet ik niet, maar het lukt hem elke keer weer.”
“Beste Jules, ik vraag je beleefd om duidelijk te praten. Over wie heb je het en wat lukt die persoon die je bedoelt, steeds weer?”
“Het lukt hem steeds weer met z’n uitspraken de lachers achter zich te krijgen en de rest, vooral de stadsmiddenklasse, op stang te jagen.”
“Ooooh, bedoel je Baas op z’n Revoplein op het avondje van Boeboelaas?”
“Boi, velen hebben inderdaad na z’n nogal grimmige speech een slapeloze nacht gehad.”
“En wattebout de ‘onverlaten’ die de DNA-voorzitter, die DNA-leden, die zelfs de president voor de rechter slepen?”
“Er is naar mijn weten tot nu toe één onverlaat, namelijk ‘Joker de Landrover’ die dat doet, en iedereen verveelt al van zijn gedoe, zelfs hij, maar toch gaat hij onverdroten voort met zijn rechtsprocessen-gepoespas.”
“Totdat aan het touw van ‘de kleine Indiaan uit Kassa-weet-ik-veel’ een eind komt.”
“Ja, ja, indachtig de uitspraak: aan zelfs het langste touw komt eens een eind.”
“Dat interpreteerden velen als een bedreiging.”
“Luister, als het schoolhoofd zegt: Ik zal de leerlingen afschrijven, die leerkrachten steeds een grote mond geven, ja, dan komt dat inderdaad bedreigend over, op degenen natuurlijk die dat doen.”
“Maar in jouw voorbeeld zegt dat schoolhoofd wat hij gaat doen als z’n touw eindigt, hij gaat mensen afschrijven.”
“Disi Desi, deze Desi, this Dhisy hoeft dat niet te zeggen; hij weet dat velen gaan denken dat hij dát ding weer gaat doen. Want na z’n uitspraak dat men niet moet denken dat het touw dat hij alsmaar zonder iets te zeggen door zijn vingers laat glijden, geen einde heeft, zegt hij droogjes: ‘Ik wens u hiermee, dus met die denki van dat eindige touw, een slapeloze nacht toe.”
“En hij staat bruusk op en beent heen, begeleid door achtergrondlachers, en gaat lekker slapen. Mooi hoor!”
“Hij heeft jullie mooi beet. Jullie weten wel heftig te blèren en te schreeuwen over deze uitspraak, maar daarmee laten jullie zien dat jullie gewoon nog altijd bang voor hem zijn.”
“En heeft hij geen gelijk dat er momenteel iets goed fout is met ons? Dat er op het ogenblik iets met ons gebeurt en dat we er serieus over moeten gaan nadenken om de koers van de boot waarin we zitten te wijzigen, dat we het roer moeten omgooien?”
“Ja, mooi, dat moeten wij zeker doen. Da laat hij dat stuur van staat loslaten en met die klassenstrijd-influisterclub van hem de cockpit uitgaan, la wij dan de cockpit ingaan en het roer omgooien. Maar dat gebeurt niet.”
“Omdat degenen die zo krasi staan te trappelen om al pompetrollie-fasi het roer van staat over te nemen, in het verleden duidelijk hebben laten zien waarvoor ze de staatsmacht gebruiken.”
“En eentje klaagt zo verongelijkt dat ze in DNA zo hard, met een marathonzitting, tot diep in de nacht, eindelijk eens een keertje hebben gewerkt om een aantal anti-witwaswetten goed te keuren, dan krijgen ze als stank voor dank te horen dat ze een slapeloze nacht toegewenst krijgen.”
“Die anti witwaswetten en controle op geldstromenwetten wachtten al sinds de tijd van Ronald Von Lippe Von Emmerboorder om afgehandeld te worden, maar we schuwen controle.”
“En we wachten tot het laatste moment om dan haast-je-rep-je snel-snel die wetten als hamerstukken goed te keuren om net niet op de blacklist te worden geplaatst.”
“Daarom heeft die Canadese bank, moe om te wachten op implementatie van deze regelgeving, z’n vestiging alhier maar verkocht. Die Canadees hield zich wel aan de internationale anti-geldknoeiwetten, maar zelfs onze Centrale Bank liet oogluikend toe dat bepaalde alhierse banken en vooral cambio’s in het grijze middenveld allerlei sjoemeltransacties doorvoerden.”
“Er is werkelijk iets goed fout, historisch fout met ons, aldus de ware woorden van de man met het eindige touw.”
“Dan is ook hij deel van die historische fout.”
“Maar ik zou wel duidelijkheid willen hebben over de uitspraak: ‘…dat wetsdienaren bewust uitrukken om mensen te liquideren.’ Welke wetsdienaren? Politiemannen? Veiligheidsmannen oftewel ‘lijfies’? Mannen van speciale eenheden? En welke mensen zijn er geliquideerd? Abaisa? De groep van 8 en 9 december?”
“Nee, want het gaat om de tegenwoordige tijd, want de opgesomde voorbeelden van misbruikte peuters en lijken slaan op tegenwoordig.”
“Dan moet ik tot m’n spijt erkennen dat ik niet weet op wie of waarop die uitspraak van die uitrukkende wetsdienaren slaat.”
“Dit zijn allemaal tekenen aan de wand van een stuurloos land, redeloos, reddeloos, radeloos, roedeloos, ruideloos, rijdeloos, reudeloos, rodeloos en straks brodeloos.”
“Ai, het ziet er economisch goed slecht voor ons uit.”
“En dan die vrees voor prijsstijgingen door de valutaveilingen, waar bepaalde DNA-leden zich toch zulke zorgen over maken. Oh, arm volk, kijk hoe uw vertegenwoordigers zooow heftig voor u voelen!!”
“En dan al die simplistische oplossingen voor onze waardeloze munt die al die zogenaamde deskundigen, zittend in hun comfortzone, via opbelprogramma’s de ether inkwaken.”
“Zeg geen nonsens! Onze nationale munt is niet waardeloos; je kan er namelijk nog van alles mee kopen. Nee. Ons geld is waardelos, het is losgekoppeld van de dollar, hij ‘sjweeft’ ten opzichte van de US$ dollar en de euro.”
“Maar als elke week bij elke valutaveiling de koers anders is, gaan de winkeliers steeds hun prijzen moeten aanpassen, en wie kan dan snel terugrekenen dat ze elke keer niet met een paar dubbeltjes per artikel hoger berekenen?”
“Daarom zeg ik: bij steeds veranderende koersen is het het beste om alle importartikelen in dollars te prijzen; die prijs verandert dan niet en die is gemakkelijk vanuit het inkoopfactuur te controleren.”
“Maar we verdienen geen dollars.”
“Ja, ja, dat weet ik. Maar het gaat gewoon om een efficiёnt omrekensysteem. Bijvoorbeeld: een blik sardien kost één U$ per blik, daar komt niemand met een stift overheen schrijven. Dat blijft 1 U$, tot de volgende lading, misschien wordt die door de hogere koers 1,05 U$ en die prijs blijft op zijn beurt weer zo tot de daaropvolgende lading.”
“Maar hoe reken je dan af.”
“Simpel, de dollarprijzen uit je winkelwagentje worden opgeteld, totaal moet je bij de kassa bijvoorbeeld 19 U$ dollar en 23 cent betalen, dan wordt de officiële veilingkoers daarop losgelaten, zeg die is 5.13, dan betaal je in Surinaams, let wel: je betaalt dus niet is US$, je betaalt in SRD in dit geval 19,23 maal 5,13 = 98,65 SRD. En heb je daarnaast lokale producten die in SRD zijn geprijsd, dan worden die daarbij in SRD opgeteld, zoals brood, melk, bamisambel, cassavechips en zoetzure augurken in zakjes. Klarie.”
“Inderdaad, ik weet niet waarom men zo een maatregel niet wil goedkeuren.”
“Maar we moeten echt hard gaan werken om onze dollarinkomsten te vergroten.”
“Daarom vind ik het goed dat men een toeristenkaart, geen omslachtig aan te vragen visum, voor reizigers hierheen wil invoeren. Op Zanderij koop je zo een kaart, klarie!”
“Maar ik vind het ronduit domdieftig dat men daarvoor 100 US$ wilt vragen; wil je op die manier toeristen trekken? Mensen denken dat Suriname het enige toeristenland ter wereld is. Die ticket hierheen kost al een bom duiten!”
“Waarom is 100 U$ voor een toeristenkaart hier volgens jou te hoog?”
“Omdat je als toerist naar een veel bekender en beter geordend toeristenland als, zeg maar Santo Domingo of Costa Rica hooguit twintig US$ voor zo een toeristenkaart betaalt. Je prijst jezelf hiermee gewoon uit de markt.”
“Dus dan zou 35 US$ nog net kunnen, volgens jou.”
“Is al wat aan de hoge kant, maar goed, doe maar. En voor de mensen uit Nederland 40 euro, voor de rest van de Shengenlanden 35 euro.”
“Zo maak je geld, niet door absurde hoge tarieven in te voeren.”
“Komt ervan als je bijvoorbeeld stoffige ambtenaren erop los laat om zulke tarieven te bepalen.”
“Maar onze economische vooruitzichten zijn niet best.”
“Klopt, dus in plaats van te klagen, de kleine Indiaan boos te maken en slapeloze nachten te krijgen, ga werken en pak alles aan wat je kan, plant in de tuin, koop en installeer een paar durotanks onder je dakgoot, zodat je water hebt om straks in de droogte nog je gewassen te kunnen besproeien en slaap lekker na gedane arbeid.”
“En begin overal rondom je woning op te ruimen, zodat je geen dengue-sikiduniya of weet-ik-veel oploopt, want onze ziekenzorg is ook ziek.”
“Zie hoe die Amerikaanse ambassadeur het goede voorbeeld geeft en binnen een uur tientallen zakken aangespoelde rotzooi van ons achter zijn residentie uit de modder haalt. ‘Wat een morsig volk is dit toch,’ moet hij gedacht hebben.”
“En we moeten hier minder zuipen; twee glazen per dag is max, zo lees ik ergens.”
“Ben ik helemaal met je eens. Ik drink door de week niet, dus dat zijn 12 glazen uitgespaard, die drink ik dan hier met jullie aan het eind van de week. Jawel, proost.”

Rappa
Advertenties

Thursday 28 March
Wednesday 27 March
Tuesday 26 March