Column: Politieke Borrelpraat (PBR) 285

“Happy new year, heren, het was weer een knallende afsluiting met weer een fiks aantal vuurwerkslachtoffers.”
“Vooral veroorzaakt door vuurwerk dat een negatief advies van de brandweer had.”
“Maar in hemelsnaam, waarom werd die rommel dan toch geïmporteerd, crazy robots en smoke balls?”
“Omdat de importeurs als sponsoren van toppolitici meer macht hebben dan de bewakers van onze veiligheid.”
“Ik ben het eens met de brandweer, laat men nu al bekendmaken dat de vuurwerkperiode voor eind dit nieuwe jaar weer ingekort is, van 28 december tot en met 1 januari. Wat is dat voor idioot gedoe om ook 2 januari te mogen knallen? Ongelooflijk.”
“Ik heb nog iets ongelooflijks voor je.”
“Een minister die z’n administratieve diensten op oudjaar uitkaffert voor tjoekoenemers en door hen wordt uitgejouwd en voor viswijf wordt uitgemaakt?”
“Ach ja, dat ook, ja. Maar wattebout deze: het komt de voorzitter van de vakbond bij het Energiek Boefterig Staatsbedrijf de strot uit dat het bedrijf naar de gemeenschap toe in verband wordt gebracht met corruptie, vriendjespolitiek, kortom met alles wat niet pluis is.”
“Wat een voor-de-gek-houwerij! Was het namelijk niet deze zelfde voorzitter, Geert Ling S., die een tijdje terug in de media rondbazuinde dat stafleden met droge ogen materialen van het bedrijf, zoals kabels, aan particulieren verkochten?”
“Ja, ja, toen was hij de klokkenluider, nu is hij de klokkenfluiter en klokkensluiter.”
“Maar wat is er toen van die kwestie geworden?”
“Als ik me niet vergis zijn een paar directieleden met de meeste spoed naar Limboow gereest om daar nahijgend van hun snelheid te verklaren dat de zaak intern opgelost zou worden.”
“Ja, ja, dek’a gefrommel, want als er toen een justitieel onderzoek zou zijn opgestart, zou er niet genoeg plek in de arrestantencellen zijn.”
“En nu is het diezelfde bondsvoorzitter die het opneemt voor dat corrupt gedoe daar, echt, bij God en in Suriname is van alles mogelijk.”
“Dit is een van die nonsens-opmerkingen, zoals ‘Surinaamse tijd’ en “mi skeer” om ons eigen falen goed te praten, zeer terecht opgemerkt door onze broeder Hans Breedfeld.”
“Inderdaad, maar als ik ondeugend mag zijn, op het gedrag van vooral welk bevolkingsdeel zijn deze uitspraken geïnspireerd?”
“Begin niet, begin niet met je subtiele etnische steekjes.”
“Maar terugkomend op die vakbondsman, is hij de spreekbuis van het bedrijf geworden, want uit zijn mond moeten we horen dat men daar huiverig is met betrekking tot de komst van bhai Part-mes-saar als nieuwe directeur.”
“Tuurlijk, net als toen wij in een belhamelklas op de middelbare school zaten, lang terug. Die lastige vrouw van Engels hadden we huilend de klas uitgepest, die man van Wiskunde kon geen orde houden, gym aten we massaal, maar de druppel die de emmer deed overlopen was toen we die rare bakra die Geschiedenis gaf een zenuwuitbarsting, gevolgd door een -inzinking bezorgden, toen we een groot hakenkruis op het bord tekenden, terwijl hij als jonge jood in het concentratiekamp had gezeten.”
“En wat deed de directie met jullie klas?”
“Die directeur, nu wijlen, hij werd nog VeePee, schorste eerst de hele klas, wat door de massaal opgekomen ouders daags daarna werd afgekeurd. Toen mochten we terug, maar kregen voor Engels, Wiskunde en Geschiedenis taakwerk en hij kwam tijdens die lesuren in ons lokaal werken. Nog nooit waren we zoow rustig en nog nooit hebben we zoow intensief gewerkt en haalden we zulke goede cijfers tijdens de repweek.”
“Het oog van de meester maakt het paard vet.”
“Dus terugkomend op bond-spreekbuis: dus die Par-me-sar; die ruimde eerst AZ op…”
“Ook daar stuitte hij toch op een bondsvoorzitter die belangen had bij de verkoop van voeding aan de AZ-keuken, natuurlijk voor minstens driemaal de normale prijs en toen bhai Par-me-sari daar een eind aan bracht, ging de bond in staking.”
“En bij OW maakte hij ook schoon schip; nu de wolven daar zijn losgelaten, is het weer een in- en uitloop van kliekjesbelangen.”
“Begrijp je waarom dat hele energiebedrijf, van top tot teen, nu gewoon bibbert van angst dat onze bhai daar de scepter gaat zwaaien? Men wil geen strenge pottenkijker van buiten in hun keuken hebben.”
“Maar de bond gaat maandag harde standpunten innemen.”
“Ga je de stroom afsluiten, zoals eind ’82? Wil je iemand weer boos maken?”
“Eeej, hou op met dat ding! Maar die spreekbuis G. R. Lings heeft wel gelijk als hij zegt dat teveel politieke bemoeienis de afgelopen minstens 15 jaar het bedrijf te gronde heeft gericht.”
“Verkeerde bemoeienis. En dat heeft hij nu pas door?”
“Ay, kennen jullie die Venetiaanse hoofdsponsor nog, die kleermaker met z’n diep liggende ogen, ze noemden hem ‘eye shadow’? Die heeft z’n privébelangen daar ook mooi en goed behartigd.”
“Ja, maar dat huren van die nieuwe Eerbus van bijna 17 jaar oud door de Steeds Laat Maatschappij, in de plaats van die vorige van 21 jaar oud, was zo te zien een lekkere nyan voor bepaalden, maar een farce voor de passagiers.”
“Ay, die kritiek van de passagiers was niet mals en de excuses van de bedrijfsleiding waren zoow slap en zoow doorzichtig dom!”
“Maar waarom huren we altijd van die ouwe vliegtuigen? De passagiers betalen zowat de duurste ticket per gevlogen kilometer ter wereld en zelfs de acties van de suri-Nederlander, Mahinder Jankte met z’n VVR, de Vereniging Van Reizigers, heeft dat niet kunnen veranderen.”
“Natuurlijk als al de bedrijfsinkomsten wegvloeien naar een hoop bedrijfsluxe, IPB-ers tot in de derde familiegraad, vrachtbrieven aan relaties en EBS-achtige witteboordfrommels. A no zomaar Baas yagi a heri top.”
“Ik hoop alleen niet dat het wegjagen van de oude kliekjes bij Telesur, de SLM en de EBS leidt tot het binnenbrengen van nieuwe boeftige kliekjes.”
“Verkoop die staatsbedrijven, dan is het afgelopen met dat plunderen en ons met hoge tarieven en tickets uitbuiten.”
“En toch ben het niet eens met de verkoop van staatsbedrijven, zoals de SLM en Telesur.”
“Niet verkopen, maar fuseren met een grotere broer in de buurt, zoals KLM en Air France deden.”
“Ja, mooi gezegd, maar hoe voer je zoiets uit? Dalijk hoor je dat onze verouderde wetgeving zulks niet toelaat.”
“Je taxeert eerst de waarde van je bedrijf, zeg: het ‘Zuur van Tele’ is met glasvezelkabel en Hollandmarkt erbij een 250 miljoen US waard. Wie wil fuseren? Diki-cel dyompo opo en zegt:’Ik’. Dan zeg jij:’Goed, maar wat is de taxatiewaarde van jouw bedrijf dan?’ Dan zegt Diki-cel bijvoorbeeld:’Anderhalf miljard US.’ Dan zeg jij: ‘Mooi. We voegen onze kwart miljard bij jouw anderhalf, dan wordt het geheel nu één-driekwart miljard waard, plus de meerwaarde van de samenvoeging, je kan zeggen één punt negen miljard.”
“Dan wat gebeurt er dan? Betalen ze ons dan die 250 miljoen US?”
“Nee mang, alsjeblieft niet, meki den Njan-dringi’s smijt a moni dati over de balk? Nee mang. Je krijgt als staat dan 15% aandelen in dat Diki-Telezuur bedrijf. Stel dit nieuwe bedrijf maakt in 2016 een winst van een half miljard, dan is 15% daarvan van jou, dat is dan 75 miljoen US, meer dan ‘Tele van het Zuur’ jou ooit zonder enige onkosten zou opbrengen.”
“Maar dan gaat Diki wel wat ontslagen binnen ‘Zure Tele’ doorvoeren, vooral in de top en in de onderste regionen en dan gaat de bond steigeren.”
“No problem, je neemt alvast een voorschot op de voorspelde dividenduitkering van 2016, bijvoorbeeld een 2 miljoen US, en daarmee zwaai je met een gunstige afkoopregeling, net als bij de Suralco vroeger en ‘Gold, I am’ onlangs.”
“Wacht even, stel je wil 100 mensen bij de gefuseerde TeleZuur afkopen, dan is dat 2 miljoen US gedeeld door honderd is tjaw-sie-jen-tjon-maw-law-mau-cheng-sie-jap….”
“Wat scheelt hem?”
“Hij was pleegkind bij de Chinees op de hoek, dus daar heeft hij leren tellen.”
“Dat is dan gemiddeld twintigduizend US per persoon, met behoud van medische voorzieningen en pensioen. Jajzes, ik zou meteen tekenen.”
“Hetzelfde doe je met de SLM en dat Braziliaanse GOL Transportes Aéros; ze vliegen al op Suriname. Onze gouden inbreng is de midatlantische route, rechtstreeks Zanderij-Schiphol. Je moet iets hebben wat ze niet hebben en graag willen hebben en dat gebruik je om de boekwaarde van je bedrijf flink op te schroeven bij zo een fusie.”
“Dan zou je die eigen carrier met steeds oude gehuurde eerbussen met veels te dure tickets voor bijvoorbeeld ook zo een 250 miljoen kunnen kapitaliseren, met die Braziliaan laten fuseren en daarmee wat aandelen kopen in die grote Braziliaan.”
“Precies en je maakt Zanderij tot een strategisch gelegen ‘hub’ voor hen en je koopt driekwart van dat ‘Steeds Laat Maatschappijpersoneel af met 30.000 US de man of vrouw. Klarie.”
“Dus niet voor cash verkopen, maar tegen aandelen inkopen bij een grotere.”
“Jawel, dat is de kunst, maar dan moet je slimme jongens voor je laten onderhandelen en niet allerlei eigenbelangers en kortzichtige politici, zoals met de Suralco en toen met BHP Billiton.”
“Oké, daar drinken we op. Proost. En Staatsolie dan?”
“Volgende week daarover, wij moeten nu weg, een vergadering.”

Rappa