Column: Een frisse start

Een nieuw jaar, een frisse start. Zo voelt het na een hectische periode van de afgelopen zes maanden. Wat velen voor onmogelijk hadden gehouden, is toch gebeurd. We hebben een getuigenis van president Bouterse afgenomen die volledig is uitgezonden via de nationale televisie in Suriname en op internet geraadpleegd kan worden.

De felle haatcampagnes van de Theo Para’s en Hugo Esseds hebben niets uitgehaald. Ze hadden tot doel om de getuigenis te stoppen. Dat is niet gelukt.
We zijn vorig jaar een traject gestart om eindelijk een groot probleem op te lossen. De dubbele moraal over menselijk leed en de rechtsstaat is blootgelegd. Alle argumenten zijn al over de tafel geweest. En sommigen zullen zichzelf herhalen met een argumentatie over het unieke karakter van de decembermoorden en de hypocriete benadering van de rechtsstaat. Tegelijkertijd zullen ze in alle talen blijven zwijgen over de gruwelijke moorden die gepleegd zijn tijdens de Binnenlandse Oorlog, door de andere kant. Vele mensen die zich nu druk maken over de rechtsstaat, hebben toen een oorlog gesteund tegen de rechtsstaat. Iedereen zal nu zelf kiezen waar hij of zij wil staan.

Dit jaar ga ik weer met frisse moed van start. Mijn prioriteit is om aan het eind van het jaar het onderzoek af te ronden met een totaal rapport. Het wordt een enorme klus.
Daarnaast zal ik me inspannen om het Comité Nabestaanden van Politiek Geweld verder op te bouwen. Ik zal me richten op het verbinden in plaats van het scheiden van leed. De organisatie van de Dag van Nationale Rouw neemt daarbij een belangrijke plaats in.

De Binnenlandse Oorlog heeft aan 450 mensen het leven gekost. Maar daarnaast is er ook verschrikkelijk veel materiële schade geleden. Dorpen zijn verwoest. Kostgronden en bedrijven zijn vernietigd. Volgens de voormalige woordvoerder van het Jungle Commando, Frits Hirschland in zijn boek Dossier Moengo (p. 63), heeft Nederland via de Zeister Zendingsgenootschap 31 miljoen gulden beschikbaar gesteld aan het Jungle Commando om oorlog te kunnen voeren. Als ze 31 miljoen over hebben voor de oorlog, dan moeten ze toch ook een paar miljoen over hebben voor compensatie van de slachtoffers?

In 1947 was Nederland verantwoordelijk voor een vuile oorlog in Indonesië waarin onder andere het dorp Rawagede op Java is vernietigd. In 2011, ruim vijftig jaar later, heeft de Nederlandse regering formeel haar excuses hiervoor aangeboden en de nabestaanden 20.000 euro per persoon schadevergoeding gegeven. De Binnenlandse Oorlog vond plaats tussen 1986 en 1991. Nederland hoeft toch niet zo lang te wachten om hetzelfde te doen? Bij Rawagede zijn rechtszaken gevoerd om Nederland zover te krijgen. Dat hoeft hier toch niet het geval te zijn?
Kortom, er staat ons veel werk te wachten. We gaan met goede moed aan de slag.

Sandew Hira