Column: Politieke Borrelpraat (PBR) 283

“Jongens, jongens, wat een week! Plus a koers e stijg nomo.”
“Ik blijf het zeggen: dit gaat zo blijven, zolang we meer blijven uitgeven dan we verdienen.”
“Da wat moeten we gaan doen om op korte termijn meer valuta binnen te krijgen? Gaan stelen?”
“Ha, een idee; dan doen we net als die Witte Piet Hein, die kaapte een complete zilvervloot van die Spanjaarden.”
“Die het weer geplunderd hadden van mijn Inheemse broeders; zo zie het maar weer: gestolen goed gedijt niet.”
“Of we moeten gaan lenen bij het IMF, is er daarom een grote missie van hen nu hier?”
“Ja, maar velen zijn ongerust daarover; moeten we een strak aanpassingsprogramma gaan uitvoeren in ruil voor IMF-balanssteun?”
“Maar dan ga je horen dat Moesje, Baab, Baala en Singotiko dat niet gaan kunnen dragen en dat soort dingen.”
“Dan gaan we maar weer elke maand devalueren tot de koers één op drieduizend is, dan gaan we drie nullen schrappen en dan is alles weer gezond, ja tok? Dat n’a unu Sranan fasi.”
“Alsof dat ons geen pijn zal doen!”
“Maar zie weer eens hoe we door onze eigen laksheid en kleinburgerlijke zuinigheid een groot deel van onze vis- en garnalenexport naar de EG zijn kwijtgeraakt: de helft van onze visexportbedrijven blijkt niet te voldoen aan de EG-normen.”
“Maar aan de andere kant jeuken onze vingers ons om minstens anderhalf miljoen US aan vuurwerk te gaan verschieten.”
“En kijk hoe we de afgelopen jaren door onze bloedeigen landskinderen, die we aan de borst gekoesterd hebben, die we bijna gratis onderwijs tot en met de universiteit gegeven hebben, zijn geplunderd. Niet door bakra basi, niet door multinationals, maar door localnationals met f’furu krasi.”
“Nyan, hap-slik-sjwari, nak hebi slag, dyompo sjweef teki, vreet n’a kas.”
“Over wie heeft hij het?”
“Over die weer vrijgelaten energiefrommelaars met hun steenrijker geworden advocaten.”
“Maar hoe komen we dan op korte termijn aan de benodigde deviezen om de koers van onze munt stabiel te houden? Teveel bezuinigen knijpt onze eigen keel dicht.”
“En toch zal het moeten. Denk’a tori: 43% van alle staatsmiddelen wordt besteed aan het in stand houden van het ambtenarenapparaat.”
“Alvast moet dat bodemloos vat van die Staatsbedrijven gedicht worden. Uit het betoog van minister Rusland op dit punt blijkt dat er zelfs niet eens de benodigde wettelijke verplichtingen mbt deze bedrijven zijn vastgelegd.”
“En hoe durft de directie van een staatsbedrijf onze wettig gekozen DNA te weigeren om de salarissen van de directie en de stafleden door te geven? Wat een vrijpostigheid, wat een brutaliteit en arrogantie is dit.”
“Hé, hé, rustig aan man, laat de alcohol je niet ertoe verleiden om een hardwerkende directie van een winstgevend staatsbedrijf zo te beledigen.”
“Wacht maar tot de beerput van dat bedrijf, onze nationale trots, wordt opengetrokken, dan ga je echt EBS-achtig gefrommel zien.”
“Dat ook bij Telesur bleek.”
“Maar er is in de EBS-case niets onwettigs aangetoond.”
“Luister mijn vriend, stel ik ben directeur van zeg maar Tele Energie Olievaart Maatschappij, TEOM, een florerend staatsbedrijf. Alvast eigenen we ons 26 maanden salaris per jaar toe, salarissen hoger dan de president, vrij reizen in super businessclass en ga zo voort, alles gedoogd door een ja-knikkende RvC, die meespeelt omdat ze zelf wat snoepjes krijgen.”
“Ik zie die EBS-achtige frommels nog niet.”
“Die komen nu. Ons bedrijf, TEOM, heeft o.a. buizen, kabels, generatoren, antennes, computers, bedrijfswagens en brandbestrijdingsmiddelen nodig; die kopen we lokaal in bij importeurs.”
“Ik zie nog steeds geen frommel.”
“Luister rustig en zuip. Nu kom jij, mijn vriend, mijn buddy, in beeld. Jij richt hier een bedrijf op, geef het maar een nietszeggende naam, bijv. NV Tyago, je schrijft je in bij KvK, met statuten, adres, bankrekeningen alhier en in het buitenland. Alles heel legaal en heel transparant.”
“Ik zie nog….”
“Tapu en arki. Als directeur van TEOM bypass ik nu de lokale importeurs en bestel ik via jou als de nieuwe importeur bij dezelfde leverancier in Miami dezelfde producten, bijv. kabels en buizen voor ons bedrijf. Alleen nu vijfmaal te veel en jij verkoopt het aan TEOM voor viermaal de normale prijs. TEOM betaalt jou netjes uit bedrijfsmiddelen, alles klopt, kabels worden opgeslagen, geld wordt gestort op jouw rekening in Miami of op de Bahama’s, off shore. Jij betaalt de leverancier en wat overblijft splitten we. Zeg me, hoe ga je hier aantonen dat er is gestolen? Zeg me.”
“Jakkes, alles klopt en is gedekt met officiële stukken, stempels, vergunningen, maar toch is er verschrikkelijk gestolen.”
“Klopt, net zo met die aankoop van 8 miljoen euro aan schoolboeken, die nu vernietigd moeten worden, omdat we de opslagkosten niet meer kunnen betalen.”
“Maar waarom zijn deze boeken in hemelsnaam onbruikbaar?”
“Luister: Les 1. Jongens en meisjes, nemen jullie je laptop voor je, ga op het internet googelen op het onderwerp: de Eerste Opiumoorlog. Download de informatie, maak daar een verslag van en noteer als bronvermelding welke sites je hebt bezocht. Mail je verslag naar je leerkracht.”
“Mijn hemel, we hebben hier geen internet en laptops op scholen, dus daarom zijn die boekjes hier onbruikbaar.”
“Ook in deze case heeft een stel witte-boorden-jas-en-das corruptelingen ons gepakt. Och arm goedgelovig land van ziende blinden en horende doven en daden-bange kletsers.”
“Kom Juul, niet zo negatief, laat je mooie middag met ons niet bederven door dit geboefte.”
“Maar ik erger me aan het feit dat wij met z’n allen nu het gelag moeten betalen. Dit mooie land, weer eens tot het bot afgekloven.”
“Berust je, beste vriend. We zijn toch sinds de koloniale tijd een Winstgewest in de West; waarom denk je dat de Hollanders Manhattan voor ons geruild hebben?”
“Ja, maar het orgaan dat deze dingen aan de kaak moet stellen, onze DNA, is maar bezig met oppositie en coalitie-toneeltjes op te voeren.”
“Nou, ik moet eerlijk zeggen dat een aantal leden, coalitie erbij, de regering flink op haar donder begint te geven. Ze komen met goede statements, met keiharde standpunten. Goed zo!”
“Maar een paar gaan zich nog steeds te buiten aan persoonlijke aanvallen en bespreken zelfs de dochter van een minister.”
“Omdat die minister een einde maakte aan de autokeuringen nyan-patu van de broer van dat DNA-lid.”
“We spelen weer eens op de man, vrouw of dochter en niet op de bal.”
“Ay, maar ik vind dat die minister niet op Lonneman had moeten reageren, zeker niet in die case van haar dochter.”
“Da wat had ze moeten doen?”
“Hem zeggen dat hij, als hij een man met ‘balls’ is, deze zelfde uitspraken buiten het parlement in het openbaar moet doen, waar hij niet onschendbaar is, en dat zij hem dan een juridisch antwoord zal geven. Klaar, punt uit. Doe Lonneman, of welke andere daar, niet het genoegen hem te laten merken dat hij je gevoelig geraakt heeft.”
“Inderdaad, DNA is voor staatszaken, niet voor persoonlijke aanvallen of voor de verdediging daarvan.”
“Maar dan hoe gaan we in hemelsnaam deviezen verdienen?”
“Heb je niet gelezen: via ons toerisme. Dat zal onze redding blijken te zijn.”
“Maar we hebben niet eens een Toeristenwet en onze Zanderij-vertrekhal wordt niet constant schoongehouden en de damestoiletten stinken al dagen.”
“Het enige wat daar nog ontbreekt, zijn een paar sjwervers die in haveloze kledij de reizigers om een lekkers bedelen en een paar scheldende en opdringerige parkeerwachters die de zitplaatsen verhuren en op je handbagage letten. Dan hebben we gewoon de binnenstad van Paramaribo in de vertrekhal.”
“Ach mang, overdrijf nou niet.”
“Doe ik echt niet! Daarom zijn we een uniek toeristenland: bezoek onze ongedisciplineerde prenasi waar we bang zijn voor wetten en regelgeving en zie hoe het allemaal niet moet. Zo gaan we geld verdienen, want we zijn toch zoooow uniek.”
“Weet je wat echt uniek is? Dat ik nu met m’n lawaaierige, hele buurten storende India-helikopter naar Zanderij ga, vandaar met m’n privé-jet naar de Bahama’s vlieg, waar ik een eigen hotel heb als hoofdaandeelhouder van een bank aldaar om kerst te vieren. Dat heb ik allemaal verdiend als directielid van een Staatsbedrijf. See you, onderling alsmaar vechtende en klagende locals die geen vuist kunnen maken. Merry christmas.”

Rappa