Column: Dit ben ik niet

Vorige week zondag vertrok ik met de SLM vanuit Amsterdam naar Paramaribo. Bij de start bleek het vliegtuig een technisch probleem te hebben en werd de vlucht 24 uur uitgesteld. Zulke situaties zijn altijd heel vervelend voor passagiers en bemanning. Het personeel van SLM heeft de zaak op een bewonderingswaardige manier heel kalm en rustig aangepakt en enkele geagiteerde reizigers uiteindelijk weten te kalmeren. Ze stelden zich begripvol op en probeerden oplossingen te vinden voor alle ongemak.

De dag daarna ging het vlotjes met de vlucht. Ik kwam een dag later aan dan gepland en moest schuiven met allerlei afspraken. Gelukkig had ik de persconferentie op woensdag gepland en hoefde dat niet aan te passen.
Mijn grootste zorg was het onderzoek dat gestart is. Ik ben dinsdag vroeg naar het Nationaal Archief gegaan, maakte kennis met de studenten van Adek die de data-analyse doen en werd door Tanya Sitaram van het Nationaal Archief ingelicht over de problemen die opgelost moesten worden. Tanya heeft bij het Archief al enorm veel op haar bord liggen. Ze geeft leiding aan een grote groep medewerkers en daarnaast moet ze ook dit project trekken. Soms voel ik me schuldig voor de stress die haar bezorg, maar ze doet fantastisch werk en op zo’n jonge leeftijd. Dat maakt je optimistisch over de toekomst van Suriname. Als jonge deskundigen de ruimte krijgen, kunnen ze tot bloei komen en een geweldige bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het land.
Ik bekeek de files die de studenten hebben ingevoerd. Het materiaal ziet er goed uit.

Adek is een formele partner in dit project. Haar deskundigheid heb ik hard nodig. Tijdens mijn vorige bijeenkomst had ik de gelegenheid om de mening te horen van twee vooraanstaande historici van Suriname, Eric Jagdew en Jerry Egger, over de opzet van het onderzoek. Hun kritiek en suggesties hebben de kwaliteit van de opzet verhoogd. Ik heb ze opnieuw mogen ontmoeten en afgesproken dat ze zullen helpen met de data-analyse.

Een leuke belevenis was het bezoek dat ik heb gebracht aan het legermuseum. Ik werd ontvangen door de curator, de heer Ilahibaks, die uitleg gaf over de achtergronden van het museum en de collectie. Ze hebben een groot aantal mappen met foto’s. Iemand had me verteld dat er een foto hing van Hugo Essed in het uniform van de Volksmilitie, maar die heb ik niet gezien. Wel hing er een foto die op internet verspreid werd waarop ik te zien zou zijn tussen Maurice Bishop en Fidel Castro. De persoon die de foto verspreid had met Photoshop en een pijl mijn naam erbij gezet. Maar de man tussen Bishop en Castro lijkt helemaal niet op mij (zie foto). Het was wel iemand met een Latino of Hindostaans uiterlijk en ziet er knapper uit dan ik. Degene die het op internet had geplaatst, deed dat met de bedoeling om me zogenaamd in diskrediet te brengen maar ik zie het als een grote eer om tussen Bishop en Fidel Castro te mogen staan. Misschien kan de persoon een Photoshop doen met een goede foto van mij en me alsnog ertussen plaatsen. Hij blij en ik blij.

Ik zal komende zaterdag een persconferentie geven om 12.00 uur in Residence Inn om de laatste stand van zaken te bespreken en de gemeenschap verder te informeren over het project.

Sandew Hira