PCS trots op het resultaat bereikt in 120 jaar

Het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS) heeft zijn 120 jarig bestaan herdacht met topklasse multiculturele optredens. Dit is een reflectie van waar het enige geestelijke gezondheidscentrum in het land voor staat en de kwaliteit aan zorg die geboden wordt, legt algemeen directeur van PCS, Dayasankar Mathoera, uit. “Het is ons gelukt het imago te veranderen, om laagdrempelig te worden, de zorg en de diensten die overigens aan internationale standaarden voldoen, uit te breiden. We staan klaar voor iedereen,” geeft hij aan.

Vóór de optredens donderdagavond, is een rij van sprekers afgewerkt. Duidelijk is dat er veel ‘ups en downs’ zijn geweest op de weg die van ‘Kolera’ en ‘LPI’ naar PCS heeft geleid. De instelling staat voor vele uitdagingen buiten en binnen de muren van het centrum. PCS krijgt bij het uitvoeren van projecten en beleid weinig tot geen hulp van de overheid. Minister Patrick Pengel van Volksgezondheid is onder de indruk van het centrum: “Ik complimenteer het PCS dat ondanks en dankzij dit alles heeft doorgezet, altijd de internationale trend volgt en zich heeft kunnen opwerken tot dit niveau”. Het ministerie gaat vanaf dit jaar een hechtere relatie aan met PCS deelde Pengel mee.

Bij PCS wordt niet alleen het personeel continu getraind. Ook cliënten krijgen de gelegenheid om cursussen te volgen die te maken hebben met hun ziektebeeld en om vaardigheden aan te leren zoals het omgaan met de computer. De cliënten krijgen volop de kans om zich creatief te uiten. Enkelen leveren heuse kunstwerken aan. De afgelopen jaren is de ‘Lieberman’ cursus voor schizofrene cliënten vaker verzorgd geworden. “Mede namens de training ben ik in staat beter met me aandoening om te gaan,” geeft Ingeborg Zeggen, voorzitter van de Cliëntenparticipatie, aan. “Ik heb veel kennis opgedaan en inzicht gehad. Het heeft de kwaliteit van mijn leven verbeterd.”

Pengel hoopt dat in de volgende 120 jaar het beddenaantal in het centrum zal zijn afgenomen. Mathoera vult aan dat PCS dat ook nastreeft. “Het is eigenlijk een dilemma,” geeft hij aan. “De zorg is erop gericht dat cliënten niet meer vastgehouden worden, maar terugkeren in de maatschappij. De bezetting is op dit moment 180 bedden. We willen naar veel en veel minder. Maar we hebben gemerkt dat het afgelopen jaar er een toename is geweest van 15 duizend naar 18 duizend contactmomenten met cliënten. Jammer is ook om te constateren dat men niet zo goed beseft hoe belangrijk mentale zorg is, dat men in een vroeg stadium al stappen kan ondernemen. Men wacht nog teveel tot de nood hoog is om dan te stappen naar PCS.”

René Gompers