Column: Politieke Borrelpraat 267

“Die Bee, niet van ABC maar van een andere AB, klaagt over koppensnellerij.”
“Ik zou zeggen: welcome to the club.”
“Welke club?”
“De koppengesnelde club. Ben je in de regeercoalitie en krijg je een paar ministeries, dan haal je alle topambtenaren van de tegenpartij weg, natuurlijk met behoud van salaris, en dan zet je jouw partijgenoten op die posten, al zijn het halve analfabeten.”
“Maar dat brengt de overheidshuishouding toch in gevaar? Waarom doet men dat dan?”
“Luister no, mi mati, je bent nog wat jong. Als ik als minister daar ga zitten, ga ik zaakjes regelen voor mij, m’n dochter, m’n zonen, m’n saru bhai’s, m’n nani, m’n tjotkie, m’n mauwsa, m’n swagri, m’n bere, m’n sopie-mati’s, m’n dominee, m’n skatje, haar zusje waar ik ook naar lonk, en noem maar op, ja tok?”
“Nou, ik ben daar niet mee eens, want je zit daar om een stukje overheidsbeleid te voeren. Maar inderdaad, zo doet men vaak.”
“Wel, dan moet ik toch op bepaalde posten binnen mijn ministerie iemand van mijn partij, een vertrouwenspersoon, geen pottenkijker van de tegenpartij zetten, ja tok?”
“Echt niet. Maar noem een paar van die posten.”
“Nou, daar gaan we: hoofd Secretariaat, hoofd Financiële zaken, hoofd Personeelszaken, hoofd Logistieke diensten, hoofd Vreemdelingenzaken, hoofd Grondbeheer, hoofd Vergunningen, hoofd Concessies, enzo.”
“Ja, ja, maar vergeet niet hoofd Reçu’s van Financiёn Bespoedigen, hoofd illegale Guyanezen bij Post Burnside Doorlaten, hoofd Scalians Op Het Stuwmeer Toelaten en Laten, hoofd Rijbewijzen tegen Betaling Teruggeven en hoofd Inkoop Overtollige Materialen bij Staatsbedrijven.”
“Maar het is inderdaad opvallend hoeveel diensthoofden de afgelopen week zijn vervangen.”
“Sommigen goed, sommigen ‘kon niet anders’, sommigen bevreemdend en sommigen ‘zagen het aankomen’.
“En als een andere coalitie aan de macht komt, zullen ook deze vervangen koppen gaan rollen.”
“En zo wordt de berg gerolde koppen steeds hoger, en allemaal met behoud van salaris.”
“Dus wij belastingbetalers financieren in feite deze patjapatja, elke regeringswisseling weer.”
”Maar sommigen worden niet ontheven, maar ontlast.”
“Wat is dan het verschil tussen ontheffing en ontlasting.”
“Simpel: Bij ontheffing wordt je niet meer geheft, gehaft of geheven en bij ontlasting ben je geen last meer voor anderen die van jou gaan overnemen. Zij worden dus belast met jouw ontlasting, en dus mogen zij de voordeeltjes van die functie naar zich toe gaan trekken, en jij moet het nu maar doen zonder die extraatjes, te beginnen met vrij telefoon, vrij copy-apparaat, vrij porsies na drie uur, vrij dienstwagen, vrij buitenlandse reis met daggelden, begrijp je dat nu, mijn beste jonge vriend?”
“Mijn hemel, dus dat misbruik maken van 's landsmiddelen op kosten van de belastingbetaler gaat gewoon door, alleen met nieuwe spelers!”
“Heb je het eindelijk door? Toen we jong waren, sprak men van ‘winti pai, lanti lai, nee, pai, nee wai.”
“Gunst mang, komt ervan als je hersenen drijven in de alcohol. Zie je, mijn jonge vriend, wat jou over pakweg 25 jaar staat te gebeuren als je zo doorzuipt met ons?”
“Luister niet naar hem, hij kletst. Mek’a luku engsrefi.”
“In ieder geval, jonge vriend, dat spreekwoord is: ‘Winti wai, lanti pai.”
“Ja, ik ken dit spreekwoord: de overheid betaalt, zoals de wind maar waait.”
“Maar nu wil men rioolbelasting invoeren, 1 srd per strekkende meter riool voor je deur.”
“Dus die mensen die op een hoek zitten, betalen dubbel. Ron, yu klari, jij hebt een hoekperceel.”
“Ach kom, dertig om vijfendertig meter is…. 65 meter, is 65 srd per maand, ahum, dat is toch wat.”
“Maar dan eis ik wel dat de riolen regelmatig met die kolkenzuiger worden schoongemaakt.”
“En niet dat er niet genoeg van die dingen zijn, of dat je ze steeds op bepaalde plaatsen ziet, zoals bij restaurant Fijn maar Klein Fung Lai Pai.”
“Tuurlijk, want wan lekkers e fadong drape als ze die vetput daar gaan leegzuigen.”
“Geen probleem; ik gun het die jongens. Maar dan moeten ze ook komen als ik bel, na twee dagen eindelijk verbinding krijg om een verstopping voor m’n deur door te geven.”
“En nu de schatkist echt leeg is en er niet meer monetair gefinancierd kan worden, anders volgt er een gevangenisstraf voor de monetaire autoriteit die dat doet, moet de overheid de lasten uit verhoogde opbrengsten gaan halen.”
“Dus die periode van vreet-na-pot is voorbij.”
“Nou, voorbij… Slimmeriken zullen wel altijd manieren vinden om zich op 's landskosten te verrijken. Maar prijzen van allerlei overheidsdiensten zullen omhoog gaan, daar gaan we niet onderuit komen. Hoe lang gaat men om de hete brij draaien?”
“Maar dan moeten ze dat geld niet aan nieuwe dienstwagens en zomaar dienstreizen voor ministers en dat soort dingen besteden.”
“Ben ik helemaal met je eens, maar dan zal jij als burger samen met andere belanghebbenden, alert moeten zijn. Want in je eentje sta je nergens.”
“Dan zullen we ons op een andere manier moeten bundelen, los van de bestaande politieke partijen, want die zitten vol met één pot nat.”
“Inderdaad. Er zijn genoeg buiten-politieke organisaties die actief zijn en gewoon maatschappelijke belangen nastreven, zoals een Consumentending, een Burgerparticipatieding of een Gepensioneerdending.”
“Mooi en waar, maar de vraag is hoe die allemaal te bundelen, want iedereen in Suriname wil voorzittertje blijven spelen.”
“En we houden er niet van om contributie te betalen, maar we willen wel dat de vereniging alles voor ons doet en bekostigt, liefst uit gelden van sponsering en niet uit eventueel een verhoging van de contributie. Nee, dan worden de leden boos.”
“Dan wordt zo een vereniging in handen van geldschieters geworpen, zoals onze overheid zichzelf in de schoot van geldschieters heeft geworpen, zoals we hoorden van Son of Dot.”
“We zijn Grieken van de Nieuwe Wereld, de Caribische Gieken, ik heb het al gezien. We laten ons financieel gat steeds vullen door hulpgelden van buiten en we zoeken steeds kronkelige slimmigheden om geen orde in eigen huis te brengen, want dat gaat interne ruzies en dus stemmenverlies veroorzaken.”
“Geef ons en de Grieken ongelijk! Waarom zou je harder gaan werken en zwaar gaan bezuinigen als je financieel steeds weer wat toegestopt krijgt?”
“Nou, meer dan tachtig miljard euro deze keer is geen kattepis. Met een duizendste daarvan waren we een heel jaar zoet.”
“De kruik gaat te water tot hij barst.”
“Aan het langste touw komt eens een eind.”
“Maar die Rutte, goeie grutte, heeft in het Nederlandse parlement flink op z’n donder gehad. Hij heeft een van z’n verkiezingsbeloften gebroken. Die griezel van een Wilders ging flink wild tekeer.”
“Als een goed politicus vangt heeft hij daar wel een kronkelig antwoord op.”
“En: liever wat slag vangen in de volksvertegenwoordiging, dan als enige in de Eurotop ‘nee’ zeggen tegen weer eens een miljardenhulp aan die gewiekste Grieken.”
“Stel dat we als Caricom nu al zo een unie hier hadden, de Cari-union met één munt, de Caru, en dat Trinidad, Barbados. Jamaica en Suriname steeds geld moesten stoppen in een bodemloos financieel gat van een of twee lidlanden, zeg Dominica en Montserrat. Zouden wij dat doen?”
“Om die Cari-union te redden, zeker. Vooral als wij de Cari-exporteurs van rijst, hout, groenten en gouden sieraden waren. Poti, maar ik zie Ashwien met Gillmore al heen en weer vliegen tussen Paramaribo en Cari-union hoofdstad Port of Spain om dit daar te regelen, en hier die kritiek te vangen.”
“Ik hoor de Yoga uit Saramacca al. Die wil nu ook corruptie, niet alleen bij de bladeren, maar tot de wortels uitroeien.”
“Jammer dat hij dat niet even hard tien jaren geleden had rondgebazuind.”
“Was hij toen niet samen met z’n vrouwelijke connectie op het commissariaat Groningen bezig weilanden enzo te verzamelen om te verkavelen, of was het een andere Yoga?”
“Ik sjeg: vul mijn glas, dan kan ik voortdrinken, anders ga ik ruzie hier maken.”
“We gaan je zo meteen ontlasten, wegens gewijzigde belijdensinzuchten.”
“Drink jij alvast minder, want je maakt vreemde woorden. Straks ga je met andere beschonkenen nog tekeer tegen politieagenten die hun werk komen doen.”
“Laat’em, hij zal morgenochtend dan in een ‘mooie’ omgeving wakker worden, met wat barstende pijnen her en der.”
”Proost, en wij rijden niet als gekken tot op de berm auto en omstander te pletter tegen een schutting.”

Rappa