Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 254
31 May 2015, 22:33
foto
Stembiljetten die piepen uit de verpakking en niet in de stemkist waren opgesloten. (Foto: Leroy Troon)


“Ik kan het gewoon niet geloven dat we nu nog geen week zijn na de dag van 25 mei.”
“Inderdaad, het lijkt weken geleden.”
“En nu pas druppelen de definitieve uitslagen binnen, wat een sloom gedoe.”
“Ik vind dat een onterechte opmerking. Dit is het gevolg van al die fouten die er door sommige stembureaus zijn gemaakt.”
“Tja, en dat komt weer door het inzetten van teveel onervaren stembureaupersoneel.”
“Gewijzigde beleidsinzichten: nieuwelingen moesten een kans krijgen.”
“Ja, maar niet op deze manier. Hebben ze geen test ondergaan om te kijken of ze wel kunnen turven, optellen en aftrekken?”
“En dat verzenden van de getelde biljetten, wat een gedoe. Uit sommige verzegelde dozen en enveloppen piepten de biljetten.”
“En bepaalde politieke leiders zaten in de afgebakende ruimte in de dozen te piepen, net zoals ze in het verleden in kleedkamers piepten.”
“Ik vind dit maar een waardeloze zuiplappendiscussie. Bij mij gaat het nu er om: wat zegt de voorlopige uitslag van deze verkiezingen ons?”
“De uitslag zegt mij dat het keizersvolk een duidelijk signaal heeft gegeven naar alle politieke partijen.”
“En wat is dat signaal, volgens jou?”
“Dat het afgelopen moet zijn met dat belabberd steel- en vreet-na-potbeleid, dat etnisch opjutgedoe en dat maar schelden op de tegenpartij zonder met jouw duidelijke beleidspunten te komen. Alle partijen hebben niet gehad wat ze wilden.”
“Inderdaad! Die ene vindt dat die meer zetels moet krijgen, die andere vindt dat die in de coalitie moet met z’n mager aantal.”
“Mooie grap. Je moet je bij de uitslag neerleggen en gaan evalueren waarom je niet meer hebt gehad. Dat moet je.”
“Inderdaad, en een paar gaan zich te buiten aan allerlei spijkers op laagwater-zoekerij. Alsof ze daarmee opeens de meerderheid zullen halen.”
“Maar door dit gekrakeel van beide kanten zal de einduitslag van de verkiezingen nog langer op zich laten wachten.”
“Misschien is dat juist de bedoeling van schimmige machten achter de schermen.”
“He? Wat heb je gedronken? Appelazijn met zoute lemmetje? Wat is dit nou weer voor onzin wat je uitkraait.”
“Kijk, luister, proef en eet: het OKB kan de verkiezingen pas bindend verklaren als het Hoofdstembureau alle uitslagen officieel bekend heeft gemaakt. Pas dan begint onverbiddelijk een klok te tikken; bij wet moeten dan binnen zoveel dagen de DNA-leden geïnstalleerd zijn, moet een voorzitter van DNA gekozen worden, moeten DNA-leden presidentskandidaten voordragen en moet er in DNA gestemd worden voor een president.”
“Wacht even, dus omdat al die stappen aan tijd gebonden zijn, probeert men nu, voordat die klok begint te tikken, wat tijd te winnen met wat objections en schijngevechten.”
“Ja, natuurlijk. Want als plan A niet gaat lukken, moet al een plan B en C klaar liggen.”
“Wat is plan A?”
“Pres en Veepee met tweederde in DNA kiezen, daarvoor worden nu al flink aftastende gesprekken tussen de grootste partijen gevoerd.”
“Ach nee, dat is niet waar. Dat is jouw wishful thinking.”
“Zuip maar door; je zal straks met een kater wakker worden. Denk je dat politieke toppers nu rustig niets zitten te doen? Men is al zelfs zover om voor te stellen dat beiden een stap terug doen, dus dat geen van beide z’n voorzitter kandidaat stelt, maar dat men gaat zoeken naar een neutrale, acceptabele figuur, een Jharap-figuur of een Ramdin-type.”
“Maar dan houdt men de kiezers die rekenen op een Chandrika of een Baas als pres voor de gek.”
“Niet echt. Daarom moet het een voor beide kanten acceptabele, niet al te politieke figuur zijn. Plus: zal dit de eerste keer zijn dat politici na een verkiezing hun kiezers in feite voor de gek houden? Nee toch?”
“En dan stelt die neutrale figuur in feite een soort technocraten-kabinet samen, dat kan rekenen op een stevige meerderheid in DNA.”
“Jawel, zo simpel is dat.”
“Ja, simpel in woorden, maar ga dit voorbereiden en uitvoeren!”
“Helemaal met je eens, vandaar mijn veronderstelling dat men van beide kanten wat meer tijd nodig heeft.”
“En als dit niet lukt, wat is dan plan B?”
“Naar de VVV gaan, maar dat willen de grote boys liever niet, want het is makkelijker ‘to control’ 51 DNA-leden, wat na de vorige verkiezingen gebleken is ook niet zo makkelijk te zijn, laat staan zo een 900 districts- en ressortraadsleden.”
“En dat kost veel tijd en geld om die VVV voor te bereiden en dat werkt niet in het voordeel van de zittende president, want er moet snel begonnen worden om de staatskas weer te vullen, want anders beginnen er overal ongecontroleerd koersen en prijzen te stijgen.”
“En datzelfde volk dat nu nog paars van vreugde ‘Halleluja’ juicht, schreeuwt straks dan groen van woede ‘Kruisigt hem”.
“Maar ik ben toch zo blij dat bepaalde, van arrogantie overkokende politici nu een toontje lager zingen en dat het volk aardig wat kandidaten bij voorkeur heeft gekozen, tot in Sipaliwini. De kiezers hebben hun kracht nu duidelijk ontdekt. Ze stemmen niet meer massaal en blindelings op de lijsttrekkers.”
“Maar als de NDP met V 7 gaat samenwerken, is er nauwelijks oppositie en dan doet de nieuwe coalitie wat ze wil met ons belastinggeld.”
“Je bedoelt: ...nog meer, nog erger wat ze wil met...”
“Nee, dan zit Baas weer met een hoop kleine chantage-partijtjes en daar wilde hij juist vanaf. Hij pikt gewoon de grootste uit die V 7 die hem twee derde bezorgt en de president wordt in DNA gekozen.”
“Nee, dat zal niet gebeuren, V 7 zal dat niet toestaan.”
“Ja, ja, vooral omdat ze zo hecht zijn als scherpzand. Keba boi, dan ken je de Surinaamse politiek nog niet. Om aan de macht te komen of te blijven zijn sommige politici zelfs bereid hun dochter of vrouw te ‘verkopen.”
“Vanuit de VHP is tenminste toegegeven dat er drie stromingen zijn: ja tegen NDP, nee tegen NDP, en: partijleiding doe wat je goedvindt.”
“En intussen wordt tante Jenny waarschijnlijk weer DNA-voorzitter; zij heeft tenminste van het volk gehad wat zij vroeg: ‘Geef me quorum.”
“Maar stel die acceptabele kandidaat als pres lukt niet en je krijgt in de VVV een pres van VHP en een Veepee en DNA-voorzitter van de NDP. Dan krijg je een onwerkbare situatie.”
“Echt niet. Laat men dan laten zien dat men bereid is te werken in ’s landsbelang. En is dat niet wat misschien onbewust de wil van het electoraat is? Check and balance? De DNA keurt goed, de pres tjekt en is hij eens, kondigt hij de wet af en voert de regering onder leiding van de VeePee die uit. Is hij niet eens, stuurt hij die wet terug of kondigt hij die wet gewoon niet af.”
“Baya, wie wel of geen president of vieze president of schone vicepresident of president de vieze of de schone zal worden, ik weet dat ik elke dag moet werken voor m’n brood en dat ik weet dat straks de prijzen voor stroom, water en dat soort dingen omhoog zullen gaan. Dus ik begin me daarop voor te bereiden in plaats dat ik te veel tijd ga verdoen met, of zelfs ga meedoen met dat politiek gekrakeel.”
“Gelijk heb je; laat ze elkaar bij wijze van spreken opvreten, want als ze het met elkaar eens worden, zullen wij, de bevolking, het weer zijn die het gelag zal moeten betalen.”
“Zo als dat in het verleden ook steeds is gebeurd.”
“Daarom ben ik ergens blij dat met deze verkiezingsuitslag de grote groep van politici eindelijk eens een keer een gevoelig pak slaag van de kiezers heeft gehad,”
“Ja, dat ben ik met je eens. Ze krijgen nu allemaal die ‘pai’ van een jarenlang gerommel en gefrommel, gebommel en gestommel, gepummel en gelummel in de coalitie alsook in de oppositie.”
“Ja, daar wil ik best een rondje op geven. Power voor de kiezers.”
“Een toast op proost.”

Rappa
Advertenties