Grondenrechtenvraagstuk roept heftige emoties op

Het grondenrechtenvraagstuk is tijdens de begrotingsbehandeling door diverse Assembleeleden aan de orde gesteld. De conclusie is getrokken door Hugo Jabini (NDP) dat het niet gelukt is in deze regeertermijn om dit vraagstuk op te lossen. Hij haalde aan dat goede zaken benadrukt moeten worden, maar ook aangegeven dient te worden, wat niet gerealiseerd is. "Daarom wordt er nog voor vijf jaar gevraagd", zei hij. Minder vleiende opmerkingen van partijgenoot Rashied Doekhie over dat het binnenland het land zou willen opdelen, zijn niet goed overgekomen bij hem en anderen. Guno Castelen (SPA) en Ronny Asabina (BEP) stonden ook stil bij het grondenrechtenvraagstuk.


Castelen benadrukte dat er geen ongenuanceerde uitlatingen gedaan moeten worden, want dat brengt alleen maar spanningen met zich mee. Op basis van overleg moet deze zaak aangepakt worden, waarbij open en eerlijk over de belangen gesproken dient te worden. Overleg is de sleutel voor het vinden van een oplossing. Jabini haalde aan dat Suriname één en ondeelbaar is. Op basis van afspraken en internationale verdragen moeten de rechten die de in stamverband wonende mensen hebben, geëerbiedigd worden. Voorkomen moet worden dat het woongebied van de binnenlandbewoners wordt weggegeven, omdat hun rechtszekerheid niet is gegarandeerd. "Maar niemand bouwt een poort om zaken af te sluiten", stelde Jabini die vindt dat bepaalde uitspraken beledigend zijn.

Medelijden
"Ik heb medelijden met collega Jabini, om maar niet te zeggen dat hij zich heeft laten misbruiken en beetnemen. Ik kan volkomen begrip opbrengen voor het gevoel dat hem bekruipt, in die zin dat hij stank voor dank van zijn eigen partij heeft gekregen, wanneer het gaat om de aanpak van het grondenrechten-vraagstuk. Deze solidariteitsbetuiging krijgt hij wel van me. Wat hij moet beseffen is dat hij een rechtvaardige strijd voert waarvoor hij absoluut niet moe moet zijn. Simpelweg, omdat sinds mensenheugenis mensen strijden en zullen blijven strijden voor hun rechten, simpelweg omdat zonder strijd successen niet duurzaam zijn", zei Asabina.

Hij noemde Jabini "een Surinamer met lange adem". Want evengoed kon hij zwichten voor de druk vanuit zijn eigen politieke en sociale omgeving. "Daarom begrijp ik niet waarom ik soms moet vernemen dat hij iemand zou zijn met een korte lont. De doelgroep krijgt vaak hetzelfde etiket opgeplakt, in die zin dat men geen geduld en verdraagzaamheid aan de dag legt en evenmin een open mind heeft. Een rechtvaardige strijd, een strijd voor lotsverbetering, een strijd voor erkenning van een basisrecht als grondbezit vereist inspanningen en lange adem", betoogde Asabina.

Het BEP-Assembleelid merkte op dat Doekhie niet onder stoelen of banken heeft geschoven, maar open en eerlijk heeft aangegeven dat marrons en inheemsen de strijd voor erkenning van collectieve rechten mogen vergeten. “Ook binnenland-bewoners die een stuk grond in het binnenland wensen aan te vragen, moeten de gangbare en of gebruikelijke wegen bewandelen. Er zal geen plaats zijn voor collectieve rechten”, had Doekhie gezegd. Asabina zei dat zo een schrikbeeld wordt gecreëerd. In plaats dat het vraagstuk wordt aangepakt, merken wij dat groepen tegen elkaar worden aangezet en uitgespeeld.

Grondig evalueren
Degenen die zich inzetten voor de wettelijke erkenning moeten volgens Asabina ook beseffen dat het vraagstuk nimmer alleen vanuit een internationale benadering of perspectief mag wordt aangepakt. Een nationale benadering moet niet over het hoofd gezien worden, vooral als in aanmerking wordt genomen dat heel veel in stamverband levende landgenoten over individuele titels beschikken en in de gemeenschappen competitieve en succesvolle ondernemers zijn. De oplossing van het vraagstuk mag en kan geen sta in de weg zijn voor ondernemerschap in het binnenland, zei Asabina. De oplossing zit niet alleen in het afbakenen van de gronden, het is meer dan dat.

"Ik ben van mening dat het binnenland zichzelf grondig moet evalueren. Op meerdere terreinen is de behoefte en noodzaak tot zelfreflectie groot. Een oplossing die geen verbetering brengt en of zal brengen in de positie van de belanghebbenden is niet welkom. De doelgroep heeft bestaanszekerheid en rust nodig, zie daar de veelomvattendheid van de oplossing. Wat wij als samenleving nodig hebben is een rechtvaardige en duurzame oplossing. Daarom moeten we gaan voor een win-win situatie. Ik put kracht, energie en hoop uit het gegeven dat de doelgroep nog steeds voorstander is van een democratische oplossing en zich ook nooit onverzoenlijk heeft opgesteld. Ik blijf erbij, erkenning van de grondenrechten zal alleen maar overwinnaars opleveren", stelde Asabina.