Column: Moe

Afgelopen week had ik een ongelooflijk drukke week. Ik merk dat ik roofbouw pleeg op mijn lichaam, die werd verergerd door een lichte infectie die ik in Suriname had opgelopen. Koorts en gewrichtspijnen deden me vermoeden dat ik dengue of chikungunya had opgelopen. Maar de gewrichtspijnen waren na een dag weg. De koorts bleef af en aan. Bloedonderzoek wees uit dat ik een lichte infectie had. Maar de lichte koorts put me toch uit. De ellende is dat je moet afwegen of je alle afspraken afzegt of toch maar toegeef aan de druk van de sociale strijd.

Woensdag vloog ik ’s ochtends naar Genève en ’s avonds terug naar Amsterdam. Vermoeiend allemaal. De mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties hield daar haar 28ste sessie. Islamic Human Right Commission is een NGO met een speciale waarnemersstatus bij de VN. Net als andere NGO’s organiseert zij tijdens zulke sessies zogenaamde ‘side panels’ waarvoor ze mensen uitnodigt om te spreken.

IHRC organiseerde een side panel over de effecten van de terroristische aanval in Parijs op Europa en de afzonderlijke landen. Ik was gevraagd om een analyse te presenteren over dit onderwerp. Ik gaf een statistische analyse van terroristische aanvallen in Europa tussen 1958-2015 waaruit bleek dat de overgrote meerderheid was uitgevoerd door seculiere (niet religieus geïnspireerde) groepen, zoals in Nederland de Molukkers en in Duitsland de Rote Armee Fraction. Het verschil in response van de overheid is dat ten aanzien van moslimterroristen de zaak wordt gepresenteerd als een clash of civilizations. Die foute analyse leidt tot de opbouw van een politiestaat in Europa met instemming van haar witte bevolking. Dat is in het kort mijn analyse.

Het VN-gebouw is een enorm complex. Mensen van allerlei landen lopen er rond in alle kleuren, maten en kledij. De side panels worden vooral bezocht door journalisten, andere NGO’s en mensen uit de formele delegaties van andere landen. Ik was niet lang gebleven.

Ik landde om 12.00 uur in Genève. Op de airport heb je een apparaat waar je een gratis ticket voor het openbaar vervoer in Genève kunt halen. Van 15.00-17.00 uur was de side panel. Daarna haast je je weer naar het vliegveld om op tijd terug te zijn in Den Haag.

Donderdagavond sprak ik in het Maagdenhuis, het bestuursgebouw van de Universiteit van Amsterdam dat al wekenlang bezet wordt door studenten. Een groep studenten die meedeed aan de bezetting had zich georganiseerd onder de naam University of Color. Ik was uitgenodigd om te praten over dekolonisatie van het curriculum. Het is een interessante groep jongeren die gepassioneerd discussieert over de inhoud van het universitair onderwijs. Ze zijn bezig om een eisenpakket te formuleren dat meegenomen zou moeten worden in de onderhandelingen met het collegebestuur. Ik hoop dat ze wat hebben aan de suggesties die ik gedaan heb.

Zaterdag en zondag was in Antwerpen op uitnodiging van Movement X, die opgericht is door de activist Dyab Abou Jahjah. Ik gaf een weekend cursus Decolonizing The Mind. Ik vertrok zaterdagochtend vroeg en kwam zondagavond terug.
Aan de ene kant krijg ik energie van de sociale strijd. Aan de andere krijg ik problemen als mijn lichaam niet goed functioneert.
Ik heb me voorgenomen even een time-out te nemen. Even een week niets doen en uitrusten. Het wordt me anders allemaal teveel.

Sandew Hira