Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 225

“Hai, mooi, maandag wordt het niets met die naschoolse opvang, hai, ze gaan staken, het wordt weer een lekkere chaos.”
“Daar maak je je nu al blij om, nò? Mooi fo die kinderen die niet opgevangen kunnen worden, nò? Zo gaan we dit land opbouwen, nò?”
“Ja, nee, ik bedoel, het ministerie legt reserve-leerkrachten z’n wil op door hen van 12 tot 4 te laten werken.”
“Ten eerste bestaat de term ‘reserve-leerkracht’ ambtelijk niet en ten tweede mag het ministerie de werktijden aanpassen.”
“Ik luisterde naar die Ernesto Tje-Kevalle in die 110 seconden van Stiephen; goed program was dat, met woord en wederwoord.”
“Ja, zelfs Driko van Onderwijs, onze Pineut, kwam aan het woord.”
“Maar hij ontzenuwde zowat al dat gebabbel van die Ernesto-jongen en z’n aanhang in de studio.”
“Die opbel-reactie van die oud-leerkracht vond ik goed, ze zei dat die dwarsliggende leerkrachten gewoon luilakken waren.”
“En die ene meneer die zei dat ze moesten oppassen om zomaar van 12 tot 4 niet te komen opdagen; het ministerie kan hen dan individueel schriftelijk op het matje roepen.”
“Dat kan niet, want het is een vakbondsactie.”
“Me neus! De leerkrachten kregen geen gehoor bij hun FOLS, bij DNA was het dat gebruikelijke aanhoren, ja-knikken en verder niets concreets doen, toen gingen ze naar Hooghie en sem CLO.”
“Maar Hooghie zegt ze eerst te zullen aanhoren; het is dus nog geen CLO-actie.”
“Da waarom heeft Ernesto alle leerkrachten opgeroepen zich maandag tien uur massaal te melden bij het CLO-kantoor?”
“Dat ruikt naar een sluipfasie-methode à la Groene-erf.”
“Maar dan is Steven er door de sentimentaliteiten en pseudo-juridische adviezen in geluisd om Ernesto in zijn programma de kans te geven een oproep te doen voor in feite een wilde actie; dat kan als opruiing aangemerkt worden.”
“Drieko taki: Hij voert als hoogste ambtenaar van het Minov opdrachten van de minister uit; men moet hem niet als piespaaltje gebruiken.”
“Ja, maar hij had wat beter kunnen communiceren met z’n werknemers, al betreft het maar dertig onwilligen van de driehonderd willigen.”
“Maar waarom willen die niet van 12 tot 4 werken?”
“Omdat ze studeren.”
“Maar Pineut heeft gezegd dat hij daar zeker rekening mee wil houden, maar dan moet men hem aanschrijven en de bewijzen dat men op een avondschool ingeschreven is, meesturen.”
“Maar hebben die zogenoemde 30 reserve-leerkrachten dat dan niet gedaan?”
“Pineut zei dat ze dat tot nu toe hebben geweigerd of in ieder geval nog niet hebben gedaan. Hij zei daarom tot hen: Ik wacht op jullie brief.”
“Da waarom schrijven ze die brief dan niet, zo werkt dat in het ambtelijke, niet met lawaai maken via de radio.”
“Ze maken geen lawaai; ze komen op voor hun belangen. Ze willen een betere communicatie en geen dictatuur.”
“Volgens mij kunnen ze niet aantonen dat ze verder studeren, omdat ze een ander werk doen of bijlessen geven of zoiets.”
“Ja, de Pineut zei duidelijk dat nevenberoepen niet zijn toegestaan voor ambtenaren van hun niveau.”
“Er is echt behoorlijk wat scheefgegroeid bij onderwijs; terecht eist Driko bijvoorbeeld dat de leerkrachten volgens een dresscode gekleed moeten gaan.”
”Direct willen ze kledingtoelage omdat kleding niet gratis verkrijgbaar is.”
“Straks moeten ze ijskasttoelage, omdat ijskasten ook niet gratis zijn.”
“Anderen vinden dat ze als juf schaars gekleed les mogen geven, omdat sommige ouders ook zo gekleed gaan.”
“En wattebout als men straks gaat stellen dat je pas een vaste aanstelling krijgt als je minstens twee of drie districts- of binnenlandjaren hebt gediend, zoals de oude regel zegt die nog steeds geldt?”
“Dan ga je allerlei Ernesto’s en Ernesta’s horen gillen:‘We kunnen niet, malaria en labaria gaan ons opeten, we gaan worden gekracht, bekracht en verkracht, we hebben daar geen internet en discotheken, we daar niet verder studeren, ik moet op m’n moeder van 80 letten, ik kan niet koken zonder microwave, m’n vader, verloofde of vriend wil niet dat ik ga, en dat soort luilakkerij en bang-voor-werkenopschuif.”
“Wat een verwende generatie is dit; hoe gaan zij dit land draaien?”
“Simpel: door steeds meer te eisen voor steeds minder arbeid.”
“We zijn bang voor onze eigen ontwikkeling.”
“Net als een teenager die tiener wil blijven en bang is voor de volwassenheid.”
“Kijk bijvoorbeeld wat voor lawaai men maakt over die treinverbinding tot naar Onverdacht. Gaat men pas tevreden zijn als we de boerki-wagi weer op de Indira Ghandiweg laten rijden?”
“Hebben jullie dat animatiefilmpje op Sternews niet gezien? Het ziet er zo onwerkelijk mooi uit, zo futuristisch, zo, zo....”
“Net als toen met die Bosje-brug; daar geloofden we eerst ook niet in, dat kon gewoon niet en de oppositie die toentertijd niet verder was gekomen dan de eerste paal nabij Bruynzeel te heien, zocht allerlei redenen om het project te torpederen.”
“Zelf konden zij het niet, dus een ander mag het ook niet kunnen. Net als nu met die trein. Wat een rotmentaliteit is dat.”
“Dan was die brug te duur, dan te lang, dan te laag, dan weer te hoog, dan te smal, dan zouden we brug met brood of brood met brug eten, dan zouden we drie generaties lang zwaar moeten aflossen en al dat soort dingen.”
“Werkelijk! En kijk nu. Een heel district is tot leven gekomen dankzij die brug.”
“Maar elke ochtend zijn er files.”
“Omdat mensen niet weten hoe ze op die rotonde beneden bij de brug moeten rijden; daar zit dat verkeer vast, waardoor het zich op de brug opstapelt.”
“En hoeveel verkeersagenten zijn er elke ochtend vanaf zes uur tot acht uur om de zaak daar in ordelijke banen te leiden?”
“Maar denken jullie echt dat die trein er zal komen?”
“Je beeft nu al van angst voor de veranderingen die dat teweeg gaat brengen, nò?”
“Ik zeg jullie, net als met die Bosjebrug: twee tot drie jaren na het inwerking treden van die spoorlijn gaan we er niet meer zonder kunnen.”
“En gaan we opeens overal tramlijnen willen hebben.”
“Ja, maar denk aan die mega-nyang die bepaalde figuren gaan maken.”
“Noem ze, welke figuren?”
“Die ex-boef van OWee, Ballie-is-ser, en die Jozefdochter die die vreemde miljoenen schoolboekendeal sloot; mooie adviseurs.”
“Dat ga je niet kunnen uitsluiten: die witte man daarzo maakt, die bruine en zwarte man hierzo maken ook wat.”
“En het volk dan?”
“Dat mag treintje rijden tegen sociaal tarief; geen tjoeke-tjoeke-tjoeke, maar tjoekoe-tjoekoe-tjoek, zoals onze Sjardah Gang schreef.”
“Ay baya, van fly over naar trein tover.”
“Maar waarom zo haastig-haastig op het laatst.”
“Omdat men vier jaren lang tijd heeft verloren met allerlei politiek geklooi en Graaibrahamsen hun gang te laten gaan. Als men dit project, zoals Bosje met de bruggen,vanaf dag no.1 had aangepakt, zou men nu glansrijk zeker een groot deel van de lijn feestelijk hebben geopend.”
“Net zoals dat geklungel rond dat ziekenhuis aldaar. Staat dat levensgroot bord langs de weg er nog?”
“En nu komt elders eerst een skelet, hemeltje, ooit van zo een stunt gehoord?”
“De rest komt, mang, meteen na 25 mei als we de dertig zetels binnen hebben.”
“Volgens de Vandersandse telling of volgens de Giannizeggende telling? Tussen haakjes:Vechten die nog twee steeds met woorden?”
“Het is net zoals Hooghie in Naporama via Ahh.tv zei:’In Suriname vecht iedereen tegen iedereen.’ Gelijk heeft hij.”
“En zelfs Filipijnen werken hier lekker. Alleen wij blijven maar klagen en mopperen op dit mooie land.”
“Dat geldt niet voor mij, want ik klaag en mopper niet.”
“Tot je glas leeg is.”
“Ik ben wel kritisch op knoeiers, leugenaars en plunderaars, juist omdat ze dit mooie land naar de bliksem helpen.”
“En ik ook. En ik hou van hier en behoor niet tot die groep mensen die maar negativiteit over dit land uitstraalt, alleen omdat ze hun politiek willetje niet hebben gekregen.”
“Daarop drinken we. Leve SU, weg met de luilakken, negativisten en klagers. Leve de werkers. Proost.”
“Eh, wie betaalt dit rondje?”
“Jij tok! Yu aksi, dus yu pai.”

Rappa