Column: Kedjawen en Hosoro

'Surinaamse Kedjawenisten vieren Hosoro', kopte Starnieuws vorige week.
'Kedja-wie?', 'Hosoro-wat?'
Je denkt dat je de Surinaamse gemeenschap kent en dan ineens is er een gemeenschap van 5.000-10.000 (?) mensen waarvan je het bestaan niet vermoedde. Het laat zien hoe slecht ik onze gemeenschap ken. Ik lees verder en ontdek nog meer dingen waar ik geen weet van had.

Het is een oeroude Javaanse religie 'Kedjawen'. Tussen haakjes volgt de uitleg 'ngawi'. Oh ja, 'ngawi'. Dat was het dus (nog steeds geen idee wat het is, maar volgens Google is het een taal).
Maar dan volgt een uitleg die je nog nieuwsgieriger maakt. “Wij kijken wat wij verkeerd hebben gedaan in het afgelopen jaar, vragen vergeving en gaan het nieuwe jaar 6441 met nieuwe voornemens tegemoet”.
Het eerste gedeelte klinkt bekend uit allerlei godsdiensten. Het tweede deel - nieuwjaar 6441 – heeft het over een jaartelling die mij totaal onbekend is. 6441 jaren hebben ze al achter de rug!

Dan begint een boeiende uitleg van Soetiran Kromoredjo van de Stichting Agomo Kedjawen Suriname, een Sesepoh (ouderling). Ze zijn monotheïstisch en hun schepper heet Gusti. Dus naast Christendom, Jodendom en Islam is er een andere monotheïstische godsdienst. Fascinerend. Ze hebben een heilig boek “Djojobojo” (heeft een gezellige klank).
Dus ik weer googelen om Djojobojo te downloaden en warempel vind ik een Engelse en Nederlandse vertaling.
Daarin wordt uitgelegd dat Hosoro het nieuwjaar is voor de Kedjawen waarin Javanen voor hun zonde “die zij hebben begaan alsnog de vergiffenis aan de almachtige Gusti kunnen vragen.” Soetiran voegt daaraan toe dat iedere mens elke dag een mini-Hosoro moet hebben: ”Aan het eind van de dag moet je nagaan wat je verkeerd hebt gedaan, om de volgende dag opnieuw te starten. De bedoeling is dat je jezelf steeds opnieuw moet scheppen, een mindshift moet maken om elke dag een beter mens te worden.”
Klinkt goed. Moeten we eigenlijk allemaal doen.

Maar op het moment dat ik denk dat ik het begrijp, word ik weer helemaal in de war gebracht. Want “het hebben van ‘Djojobojo’, een profeet en openbaring onderscheidt Kedjawen(ngawi) zich van Agama Jawa (Javanisme).”
Oh jee, Agama Jawa. Wat is dat? Geen uitleg.
Geef niet. We leren het wel een keer.

Soetiran heeft me nieuwsgierig gemaakt en in zekere zin ook nederigheid bijgebracht. Er is zoveel buiten ons gezichtsveld aan levensbeschouwingen en spiritualiteit die de moeite waard is om te leren kennen. Als we boven onze eigen schutting durven te kijken, kunnen we genieten van een wereld aan inspiratiebronnen die meer opvallen door hun overeenkomsten dan door hun verschillen.

Sandew Hira