De Nationale Kunstbeurs moet landelijk zijn

Als de Nationale Kunstbeurs (NK) een kunsttentoonstelling is en geen ‘geldbuidel’ dan moet deze NK een reizende tentoonstelling worden. De NK moet daarom een belangrijk onderdeel worden van een gedecentraliseerd cultuurbeleid. En de sponsors mogen best bescheidener zijn met hun product, want nu begint de catalogus van de NK steeds meer te lijken op het reclameboekje van enkele grote bedrijven, dan op een wegwijzer van de kunstbeurs.

Deze educatieve bescheidenheid dreigt sinds jaren overspoeld te worden door de pure ‘Business’ en dan nota bene van bedrijven die zelf geen kunstcollectie hebben en ook niet bekend zijn met kunstaankopen zoals de DSB Bank dat vroeger deed met de dichter Emanuels. En niet om nu ‘sneertjes’ uit te delen, maar grote staatsbedrijven als Telesur, EBS en Staatsolie mogen bij de DSB Bank in de leer gaan om te weten hoe je een kunstcollectie in het bedrijf moet opbouwen.

Bovendien is het algemeen bekend in Suriname, dat bijna alle kunstenaars armoede lijden en dat het studiebeurzenbeleid voor kunstzinnige beroepen bijna niet meer bestaat. Dan mogen Surinamers wel aldoor klagen over de ‘handelszucht’ van de Chinezen, maar het is China alleen die grote studiebeurzen ter beschikking stelt voor jonge talentvolle studenten en verder niemand meer. Elke knappe student in Suriname is bijna verplicht Rechten of Economie te studeren, want voor Medicijnen word je uitgeloot en voor rechten kun je bij een docente belanden en dan alleen maar ‘eentjes’ en ‘tweetjes’ krijgen, want naar het schijnt kent de ADEK geen tuchtcollege voor slechte docenten.

Kunstenaars moeten daarom bij het Minov veel harder aan de bel gaan trekken voor betere studiefaciliteiten dan nu. Tijdens de opening van de NK 2014, waren niet alleen Onderwijsminister Ashwin Adhin en Cultuur-directeur Stanley Sidoel in een goede stemming langdurig aanwezig, maar ook de oudgedienden van Cultuur zijn er elk jaar te vinden. Dus kan minister Adhin straks niet klagen over het gebrek aan deskundigen. Die zijn er genoeg, van Bhai tot Pim met daar tussenin ook nog een kunstrecensent als Carlo.

Het bestuur van de NK zal er goed aan doen om onmiddellijk na de sluiting van de NK met een beleidsplan te komen voor een gedecentraliseerd Cultuurbeleid in Suriname. Minister Adhin lijkt van goede wil en de directeur van Cultuur zal ook met plezier zo een beleidsplan willen maken. De Unesco zal met nog meer plezier zo een Cultuurconferentie willen ondersteunen en met de succesvolle Internationale Museumdag zal de SAB met zijn Rumhuis zeker willen meedoen evenals de firma Rudisa die het archeologisch onderzoek op Mariënburg langdurig van een onderdak had voorzien.


Benjamin Mitrasingh
voorzitter Stichting Cultuureducatie
oud-directeur Cultuur