Column: De nachtmerrie van IS
22 Sep 2014, 08:00
foto


Bob Woodward, een bekende Amerikaanse journalist, beschrijft in zijn boek Bush at War over de effecten van 11 september op het presidentschap van George Bush junior. In een passage (p. 121) schrijft hij dat Bush een presidentieel besluit had getekend om Osama Bin Laden te laten onthoofden. Cofer Black, hoofd van de CIA counter terrorism unit, had de president gesproken en die zei: “I want his head in a box.” De man die moest zorgen voor de onthoofding van Bin Laden, ene Gary, vroeg zich af of de president serieus was. Black was overtuigd dat dat zo was en zei: “I want to take it down and show the president.”
Wie had ooit gedacht dat de rollen omgekeerd zouden worden en de onthoofding zou plaatsvinden van Amerikanen in plaats van Bin Laden? Bin Laden kreeg een kogel door zijn oog.

De wereld is geschokt door de barbaarse beelden van IS-militanten die voor de camera mensen onthoofden. Het zijn gruwelijke beelden, die alle menselijke gevoelens tarten en terecht diepe afschuw oproepen bij beschaafde mensen. Zulke beelden waren eerder door IS-achtige organisaties op internet geplaatst. Toen ging het om Syriërs die onthoofd werden in de burgeroorlog tegen Assad. Die groepen die dat deden werden echter gesteund door Obama en consorten. De Syrische oppositie waar IS en Al-Nusra Front deel van uitmaken kregen geld en logistieke steun van het Westen tegen de Syrische president Assad. Geen Obama of Cameron die zijn verontwaardiging uitsprak over zoveel barbarisme van hun toenmalige vrienden.

Waar ging het mis met IS voor het westen?
De geschiedenis herhaalt zich. In 1979 vielen de Russen Afghanistan binnen. Amerika begon een van de grootste en meest langdurige geheime programma’s van de CIA: Operation Cyclone - de steun aan fundamentalistische verzetsgroepen tegen de Russen. Het begon met US$ 30 miljoen per jaar en eindigde in de laatste jaren met US$ 630 miljoen. Toen de Russen in 1989 met een nederlaag Aghanistan verlieten, had het islamitische verzet een geweldige infrastructuur opgebouwd met Amerikaanse steun: wapens, organisatorische netwerken over de hele wereld (fundamentalistische moslims van de hele wereld die naar Afghanistan trokken voor training), communicatie, propaganda instrumenten en trainingsprogramma’s. Osama Bin Laden richtte in 1988 Al-Qaida op om dit netwerk verder vorm en inhoud te geven. IS is deel van dit netwerk.

En toen beet de gifslang in de voeten van haar hoeder. Al Qaida accepteerde de Amerikaanse dollars en steun als de bijdrage van de vijand van mijn vijand, niet als de bijdrage van mijn vriend. Toen de Russische vijand eenmaal verslagen was, keerde Osama zich tegen een oude vijand: Amerika. Het idee om in 2001 een aanslag op de Twin Towers te plegen kreeg Bin Laden van Israël, die in Libanon grote torenflats bombardeerde en daarmee honderden mensen vermoordden.

Bin Laden had nog een vijand: het Sjiitische Iran. Het netwerk van Al-Qaida is een Soennitisch netwerk dat niet alleen steun kreeg van Amerika, maar ook van Saudi Arabië en sommige Golf-staten. Saddam Hoessein was een Soenniet die de meerderheid van Sjiieten onderdrukte. Toen Amerika hem ten val bracht, wisten ze niet dat ze daarmee de deur hadden geopend voor de Sjiitische meerderheid in Irak om de macht over te nemen. Het Al Qaida netwerk trok naar Irak om de Sjiieten te bestrijden. In Syrië is dictator Assad aan het hoofd van een Sjiitische minderheid. En daar begon het Al Qaida netwerk met steun van het westen een burgeroorlog tegen Assad. Het doel: de groeiende invloed van Iran tegen te gaan.

Net als met Al Qaida herhaalt zich nu weer een geschiedenis waarin de slang bijt in de voet van de hoeder. Het Al-Qaida netwerk – inclusief IS - accepteert westerse steun tegen Sjiieten en wordt zo machtig dat ze zonder die steun zelfstandig kan opereren en zich keren tegen hun voormalige supporters.

Hoe komt de wereld in hemelsnaam uit deze enorme ellende? ISIS, IS, Al-Qaida, Al-Nusra Front, Boko Haram, Al Shabaab, Jemaah Islamiyah. Je houdt het niet meer bij. Het stikt van de fundamentalistische groepen die terreur als instrument gebruiken om een kalifaat te stichten. Een kalifaat is een islamitische staat waarin een religieuze leider de politieke leider is als opvolger (kalief=opvolger) van de profeet Mohammed.
Als je met je gezond verstand de zaak benadert, is de oplossing heel simpel: haal de voedingsbodem weg voor deze groepen en schep een consistent klimaat voor dialoog en tegen islamofobie.

Die simpele oplossing kun je samenvatten in de volgende punten:
- Los het Zionistisch probleem op: dwing Israël om de rechten van de Palestijnen te erkennen en apartheid in dat land op te heffen.
- Los het probleem van de kernwapens op met als richtlijn: alle kernwapens de wereld uit, te beginnen in het land dat als eerste kernwapens produceerde en als enige daadwerkelijk heeft gebruikt.
- Stop met de hypocrisie om dictaturen zoals in Egypte te steunen in naam van de democratie.
- Start met dialogen tussen geloofsgroepen in plaats van het stimuleren van sektarisme.

Het is simpel en heeft al direct resultaat. Alleen de aankondiging van deze principes schept een totaal nieuw klimaat om het probleem van IS aan te pakken.
Als het zo simpel is, waarom gebeurt het dan niet? Het antwoord op die vraag is helaas ook simpel. Deze oplossing staat haaks op wat het westen gedurende eeuwen heeft gepredikt en in de praktijk gebracht: manipulatie van macht, verdeel-en-heers, ouderwets kolonialisme in Israël.
Het onvermogen van het Westen om de voedingsbodem van IS weg te halen ontslaat ons niet van de verplichting om dat wel te doen. IS-achtige clubs zijn te vergelijken met fascistische organisaties. Jonge radicale moslims moeten een alternatief hebben voor deze groepen en hun legitieme woede vertalen in acties die de menselijke moraal hoog houden. Dat is nog een hele klus, maar vooruitgang en emancipatie zijn nooit gemakkelijk geweest.

Sandew Hira
Advertenties