Parkeerchaos en onbehoorlijk bestuur?

Sinds jaren is er een probleem met parkeergelegenheid en dus met parkeren, met name in de binnenstad. Dit probleem wordt door een groot deel van de automobilisten die; soms, regelmatig of zelfs dagelijks hiermee geconfronteerd worden, onderkend.
Deze situatie van: chaotische trottoirs, onoverzichtelijke straathoeken, hordeloop-toestanden voor voetgangers, kortom gevaarlijke en ongemakkelijke scenario’s, behoeft dringend aanpak.
Dat... en wanneer dit gebeurt, juicht vrijwel eenieder het dan ook toe.

Maar een actie zoals die in de afgelopen weken gehouden is op enkele plaatsen in de binnenstad van Paramaribo, doet toch de wenkbrauwen enigszins fronzen en enkele vragen oproepen.
Korte schets vooraf:
Locatie:
Kerkplein, de straat rondom de kerk.
Situatie:
Dagelijks werden er tussen ongeveer 8 en 14 uur, af en aan verkeerd geparkeerde auto’s weggesleept.

Genomen actie door de politie is slechts toe te juichen zou men zeggen? Echter rezen steeds meer vragen na een aantal dagen achtereen het proces te hebben geobserveerd.
Het volgende viel namelijk op:
1. De acties leken niet consequent, omdat tal van auto's die soms op nog gevaarlijker plekken stonden geparkeerd dan de weggesleepte auto’s, niet werden weggesleept.
2. Er was geen sprake van voorlichting of waarschuwing. Niet ter plekke en niet via de media. Geen wegmeubilair, geen flyers etc.
3. Tijdens de wegsleep-actie waren er telkens maar 1 of 2 sleepwagens die na het opladen van de auto’s wegreden naar de berging op Geyersvlijt. Tevens verlieten de agenten de plek tijdens het wegbrengen van de auto’s.
4. Door punt 2 en 3 reed elke nieuwe bestuurder in deze spreekwoordelijke val omdat er geen teken was van de sleep-actie. Meteen werden de nieuw ‘gelande’ voertuigen weer verwijderd door de teruggekeerde agenten van politie.
5. Dit proces herhaalde zich vele keren per dag omdat de lege parkeerplekken dus keer op keer gretig in beslag werden genomen door anderen. Een beetje ‘pur’ bruku, wer’ bruku’.

Uit bovenstaande leken simpele conclusies te trekken:
• De aanpak was helemaal niet adequaat dus niet productief en niet duurzaam. Het parkeerprobleem verminderde in het geheel niet.
• De actie veroorzaakte aanzienlijke overlast van geluid en verkeersoponthoud en van milieuvervuiling (CO2 gehalte door files), Dit alles vanwege het constante manoeuvreren en aan en afrijden van de grote sleepwagens in de al drukke straten van de binnenstad

Het uit de hand gelopen parkeerprobleem (en elk ander verkeersprobleem ) is voor een deel het gevolg van een gedoogbeleid welke opeenvolgende beleidsmakers hebben gevoerd. De redenen voor het gedogen,en de vraag of het werkelijk ‘beleid’ was, laten we voor een ander artikel dan wel voor een publieke discussie.
Feit is,dat als gevolg van deze jarenlange scheefgroei, ons verkeer (in z’n algemeenheid) ten aanzien van het naleven van de regels:
• een wanorde en wildwest van jewelste is gaan worden
• veel weggebruikers niet (meer) weten wat mag of kan noch wat wel of niet verboden is op onze wegen....dit vanwege de ongestructureerde acties.
Daaraan gepaard gaande; het op zeer grote schaal, landelijk, ontbreken van voldoende wegmeubilair, maakt dat velen op ‘goed geluk’,’met opgedane rij-ervaring’ of gewoon maar ‘happy go lucky’ door het verkeer fladderen, rijden of racen.
Dit alles brengt grote risico’s met zich mee voor de verkeersveiligheid!

Wanneer er nu na dit lang gedogen en door de vingers zien dan acties gehouden worden waarbij men op verkeerd rij- of parkeergedrag wordt gewezen zijn velen vaak verbaasd. En dat is niet altijd omdat men tijdens de rijlessen niet zo goed heeft opgelet, maar vaker nog vanwege het feit dat men vindt dat de politie ‘nu plotseling gaat bekeuren’. Dat kunnen we de verontwaardigde automobilist niet helemaal kwalijk nemen.

Om kort te gaan:
• we weten het allemaal eigenlijk wel, dat we het vaak verkeerd doen,
• de geschreven regels zijn er,
• handhaving is een must.
• Maar het moet anders

Om tot een oplossing te komen van deze ‘ieder voor zich’ verkeerssituaties, is een integrale aanpak nodig. Het is aan de korpsleiding en de minister van JusPol, om in samenwerking met het ministerie van OW een landelijke campagne in te zetten’

Enkele oplossing ter overweging
1. Een goed voorbereide ‘parkeercampagne' starten:
Als goed voorbeeld van een eerder gehouden en succesvolle verkeerscampagne kan de autogordel campagne worden genoemd. Maanden tevoren werd er via de media en middels billboards aangekondigd dat en wat er verwacht werd van de automobilist en wat deze van de politie kon verwachten. Toen de regel officieel van kracht werd kreeg de automobilist een aanloopperiode van enkele maanden (om te wennen). In deze periode werd men gewaarschuwd als men de autogordel bij controle niet om had. In die periode werd ook weer via de media duidelijk gemaakt vanaf welke datum men zou overgaan tot beboeten van de overtreding.
Een dergelijke uitgevoerde campagne voor de aanpak van onder andere het parkeerprobleem zou zeker positief resultaat opleveren.
2. Wegmeubilair plaatsen (dit is geen suggestie maar een MUST)
3. Een parkeerwachtdienst in het leven roepen. (Er zijn voldoende ‘spookambtenaren’ die omgeschoold kunnen worden) Deze worden ingezet om handhaving te bewaken en om de parkeerterreinen te bemensen.
4. Beter gebruik maken van de al in gebruik zijnde terreinen voor parkeren door afspraken met de eigenaren. Tevens braakliggende terreinen inzetten als parkeerplaats.
5. Ondertussen moet men nieuwe mogelijkheden exploreren. Men kan deskundige bedrijven, eventueel in samenwerking met de ADEK hiervoor inschakelen. De opdracht zal luiden: innovatieve ideeën, maar realistisch en haalbaar. Internationaal zijn er tientallen haalbare ideeën op te doen. Knowhow hebben we in Suriname genoeg, en indien nodig kan er specifieke hulp worden bijgehaald.(er liggen misschien eerdere voorstellen en studies ‘in een la’?).
6. Het aanscherpen van de rijlessen. Men zou vanuit JusPol vanuit statistische gegevens kunnen aangeven bij welke verkeersregels de meeste overtredingen gemaakt worden. De auto-rijscholen moeten op grond daarvan de aandacht daarop vestigen en de praktijk- en theorielessen daarop aanpassen.

Het reeds decennia durende gedogen beleid ten aanzien van parkeren heeft een cultuur van parkeer- en verkeerschaos doen ontstaan. Dit beleid kan dus gerust ‘falend’ genoemd worden. Tijd voor een andere aanpak!!. Maar we zien dat men steeds* dezelfde onaangekondigde prik-acties houdt.
Omdat het daarom lijkt of men dit jarenlange gedogen eensklaps en zonder goede- en uitgebreide voorlichting en de benodigde randvoorwaarden (bijv. voldoende parkeergelegenheid) wil ombuigen, heeft het alles weg van onbehoorlijk bestuur.
Een dagblad ‘kopte’ van de week ‘Politie voert actie tegen foutparkeerders’...Als de gezagdragers en handhavers het beleid niet gauw duurzaam aanpakken kan men voortaan bij dit soort acties beter schrijven: ‘Politie voert fout actie tegen parkeerders’.Laten we hopen dat het niet zover komt.

Opmerking:

De gevoerde actie is bij het insturen van dit artikel inmiddels alweer beëindigd. De ‘lege’ plekken staan inmiddels weer keurig vol geparkeerd... ’zoals we het kennen’. Kortom alsof er niets gebeurd is!
Een actie van generlei nutte lijkt het, behalve natuurlijk een mooie inkomstenbron voor de korpskas en voor het sleepbedrijf.
Debby van Etten