DOE: Emancipatie, een voortdurend proces

Emancipatie is het streven naar en de ontwikkeling van gelijke rechten en zelfstandigheid voor groepen die eerst werden gediscrimineerd. Deze gelijke rechten kunnen tot uiting komen door gelijkstelling voor de wet.
www.ensie.nl/definitie/Emancipatie

Het Emancipatie proces begon vóór 1 juli 1863
Het begon in Suriname dus niet met 1 juli 1863, hoewel wij dat al tientallen jaren leren op school. En dit is misschien de reden, waarom het proces in Suriname niet richtig verloopt. Als wij verkeerde dingen leren, dan zullen wij de jeugd niet kunnen inspireren en zal de innermotivatie om je in te zetten voor wat je wil ook uitblijven. De tot slaafgemaakten hebben vanaf dag 1 laten blijken, dat zij het oneens waren met de behandeling die zij kregen en ook daadwerkelijk stappen ondernomen om te streven naar gelijke rechten. Hun stappen zijn bestempeld als opstandigheid en ze zijn ervoor vervolgd. Ze hebben door gevochten totdat met hen verdragen werden gesloten en hun recht op vrijheid en een menswaardig bestaan, met een zelfstandig ontwikkelingstraject werd erkend. Door wie? Door het wettig gezag van toen.
Laat het dus voor eens en voor altijd duidelijk zijn gelijke rechten zal niemand je schenken, als jijzelf niet aangeeft hoe je behandeld wenst te worden en daarover geen compromissen sluit.

Ieder zijn eigen verantwoordelijkheid in het emancipatie proces
Een bekend spreekwoord luidt: behandel anderen zoals jij zelf behandelt wil worden, dit geldt voor alle partijen en haalt emancipatie uit de sfeer van verwijten. Het vraagt om onderkenning, dat vrijheid ook grenzen heeft.

Het jaar 1863, was op zich een bewogen jaar. Hoewel de geruchten over de afschaffing van slavernij overal waren doorgedrongen, zijn er in dat jaar in Paramaribo nog tientallen tot slaafgemaakten veroordeeld tot zweepslagen in Paramaribo. Waarom? De meest voorkomende reden was: Vanwege brutaliteit tegen de meester. En dit allemaal volgens een vonnis van de rechter, dus op grond van de wet.
1 juli 1863, was weer zo’n moment om te zien of dit spreekwoord werkelijkheid zou worden en ja het bleek weer valse hoop. Nadat de 'vrijheid' was afgekondigd en mensen vervult van hoop dit hadden geloofd, bleek al de volgende dag , dat vrijheid niet voor iedereen hetzelfde is. Ze kwamen tot ontdekking dat De wet verschilt...zonder hen te respecteren werd voor de zogenaamde vrijen bepaald hoe zij zich zouden ontwikkelen.
Omdat wij dus op school beginnen bij een verkeerd moment om over emancipatie te praten, verloopt het proces vandaag in de 21e eeuw ook nog zo traag. Emancipatie, daar moet jij zelf actief bij betrokken zijn, je kan het dus niet gewoon krijgen op een blauwe maandag.

Emancipatie, een Nieuw perspectief
Na 38 jaar onafhankelijkheid, moet emancipatie nu toch wel meer vorm krijgen. Hoewel verschillende groepen Surinamers ten opzichte van elkaar verschillende emancipatorische routes hebben afgelegd, blijkt dat wij er nog lang niet zijn. Emancipatie heeft, zo concludeert de DOE partij, zowel een individueel als een gezamenlijk traject.
Steeds vaker dringt de vraag zich op: Wat hebben wij als Surinamers tot nu toe gedaan of juist niet gedaan om het streven naar gelijke rechten en de ontwikkeling naar zelfstandigheid te bevorderen? Waar zijn de wetten die moeten garanderen, dat overal in Suriname, vrouwen, mannen, kinderen, rijken, armen, mensen met een beperking en mensen zonder beperking een gelijkwaardige behandeling krijgen?
Wat kunnen wij over emancipatie leren uit het succes van vóór 1863? Onze voorouders hebben de doelen mede op basis van uitzonderlijk leiderschap bereikt; mannen en vrouwen hebben toen samen emancipatie vorm gegeven en de wetgever heeft zich aangepast.

De DOE partij komt tot de conclusie, dat integer leiderschap moet zorgen voor wetten, die garanderen, dat iedere Surinamer wordt meegenomen in het emancipatie proces. In Suriname behandelen leiders elkaar nog te vaak zoals zij zelf niet behandelt willen worden, dit slecht voorbeeld sijpelt overal door en stremt het emancipatie proces.
De DOE partij verklaart zich ook solidair met allen die wereldwijd stremming ervaren in hun emancipatieproces en roept beleidsmakers op wetten te maken die gelijke kansen voor een ieder waarborgen. Ook roepen wij de burgers op om betrokken te zijn en blijven bij het emancipatieproces. Geef aan hoe u behandelt wenst te worden, behandel anderen op dezelfde manier en neem geen genoegen met minder!