Column: Borrelpraat 170

“Nou, dat ging snel: Adelien hield het voor gezien.”
“Je bedoelt: ze kreeg de opdracht om het voor gezien te houden.”
“Wat was het deze keer? Gewijzigde beleidsinzichten?”
“Volgens mij was het: ’Door de financiële bomen zien we de srd’s niet meer.”
“Ja, kijk, officieel heet dat: communicatie met belanghebbenden ontbrak, betalingen verliepen traag en geen transparantie in de financiële administratie.”
“Maar deze zaken spelen al tientallen jaren.”
“En: hoe ga je betalingen verrichten als er geen geld in kas is?”
“We wilden toch niet sparen toen de goud- en de aardolieprijs zo hoog waren?”
“Het Nobama-beleid: geef maar à la dol geld uit, vooral aan populistische dingen, daarmee stemmen van minder draagkrachtige mensen trekken, en nauwelijks kijken naar inkomsten-verhogende maatregelen, want anders ga je stemmen verliezen, en binnen een paar jaar is je schatkist leeg en moet je je kredietplafond gaan verhogen.”
“Of je moet gaan shut-downen en wie lijden daar het eerst en het meest onder?”
“Poti, diezelfde minder draagkrachtigen die je met je populistisch spending beleid zo wilde zoethouden.”
“Zeggen jullie eerlijk: Wat was de beste financiële maatregel van mijn Ronald?”
“Een strenge valuta-rapportaplicht van de cambio’s naar de Centrale Bank toe, net als de handelsbanken?”
“Wahahaha, dat kon jouw Ronald niet en dat kan geen enkele regering tot nu toe gedaan krijgen, want allemaal hebben diezelfde cambio’s nodig om valuta lekker snel weg te sluizen.”
“Okay, de koers stabiel houden, dan?”
“Dat is gewoon de eerste taak van elke regering. Wie de koers, behoudens af en toe wat lichte schommelingen, niet stabiel kan houden, moet snel opduvelen.”
“Da wat is regering Ronalds beste financiële maatregel geweest?”
“Het strafbaar stellen van de minister van Financiën en de governor van de Centrale Bank als die zonder goedkeuring van het parlement het vastgestelde kredietplafond overschrijden.”
“Zie je dat mijn regering Ronald een maatregel in 's landsbelang heeft genomen?”
“Ik denk het niet. Je weet dat onze politici eerder uit enge politieke belangen dan uit landsbelang maatregelen treffen.”
“Dan welk politiek belang was met deze, steengoede maatregel gediend?”
“Ze dachten dat na Vene-1 een NDP-regering zou komen, en om die de wind uit hun te verwachten spending-beleid te nemen, werd deze wet door Front aangenomen.”
“Maar Front kwam terug, dus ze moesten zich aan hun eigen regels houden en dat deed Willem de Arrogante Zwijger zeer goed door gewoon niets extra’s uit te geven.”
“En inderdaad, toen de MMS, oftewel de Mega Money Spenders, in 2010 aan de macht kwamen, was het vanaf het begin meteen raak.”
“Wat een gedoe: stem je op die ene, krijg je vijf tot tien jaren lang het SSF-beleid, het Stil Staand Front-beleid; stem je op die andere, en nemen die het stuur van de regeringswagen over, beginnen die alvast die wagen van binnen en buiten lekker te pimpen, drukken dan het financiële gaspedaal diep in en stuiven met jankende, smokende banden slingerend de weg op, zwarte strepen achterlatend en bij elke slinger vliegt er een minister uit, terwijl de wagen zigzaggend verder stuift.”
“Was dat verkopen van een deel van onze goudvoorraad dan een manier om verhoging van dat kredietplafond te omzeilen?”
“Hoogstwaarschijnlijk wel. Want die oppositie in DNA had anders toch zo een geweldig lawaai gemaakt. Ik hoor die Yoga al tekeer gaan. Maar een beetje van je goudvoorraad verkopen kan je niet nog een keer en nog een keer blijven doen; de dekking van onze munt komt dan in gevaar.”
“Dan moet de overheid aandelen van staatsbedrijven verkopen.”
“Wie gaat zo debiel zijn om zijn geld te steken in die failliete, zieltogende landsbedrijven?”
“Nou, ik denk dat van tenminste eentje, namelijk Staatsolie, er wel zeker kopers zullen zijn.”
“Zoiets wilde de vorige BigBangSpender, die Bosje von Drankenburg, toch ook doen? Toen kreeg hij echt goed de nationale volkswoede op z’n dak.”
“Ai, zelfs de douaniers en de Chinese winkeliers liepen toen vanaf het SPA-centrum aan de Burenstraat mee met die massa-betoging.”
“Maar Bosje liet ons tenminste twee bruggen…, en een rotonde.”
“Maar de huidige big spenders lieten ons nog geen enkele brug; een paar particulieren klemmen het voor ons voor wat betreft de afronding van de brug over het Saramaccakanaaal bij Saron.”
“En die hard beloofde 18.000 woningen kunnen maar niet komen; alle grond is op; in handen van speculanten.”
“Wattebout vierbaanswegen naar Zanderij en Brazilië en fly-overs en dat soort zaken?”
“Mission Impossible als je met een verziekt en corrupt ambtenarenapparaat zit.”
“Daarom is het nu de tijd van DGS, De Grote Schoonmaak.”
“Eerst drie jaren lang flink rommelen met slandsgelden, en nu de hitte van de komende verkiezing steeds duidelijker voelbaar wordt, gaan we in versneld tempo schoonmaken.”
“Tuurlijk, anders worden die 28 zetels een fata morgana.”
“Dan zijn we geleverd, want dan kunnen ze in hun eentje regeren.”
“Dat is met 28 zetels niet aan te raden, anders sta je bloot aan interne chantage. Je moet een coalitie sluiten, zodat je van 28 naar minstens 33 zetels stijgt; dan heb je 2/3 meerderheid.”
“Plus: dan kan geen enkele kleine, corrupte, kefferige todo-prasoro-coalitiepartner je chanteren. Dus geen interne en geen externe chantage.”
“Nou, dan zal er in de komende twee jaren flink wat impopulaire schoonmaak en keihard beleid van de grond moeten komen, in tegenstelling tot dat morsige poppenkastbeleid van de afgelopen drie jaren.”
“Ben ik volledig met je eens, want die morbide Ronaldclub moeten we onder geen beding terug; dat is en blijft historie.”
“Daar kunnen ze ook een film van maken: Hoe duur was batjaw en eling? Met als ondertitel: Liefde en rancune op het Groene Erf.”
“Ja, schimp maar. Je gaat zien: wij komen terug. Het is dit desastreuze big spendingbeleid dat niet meer mag terugkomen.”
“O jawel. Vandaar DGS, De Grote Schoonmaak. Kijk naar Owee en Fee; daar houdt De Don schoon schip, en het resultaat is merkbaar.”
“De Don? Wie bedoel je daarmee?”
“Ik bedoel mijn vriend Rabin met de Panama-hoed op, zoals De Don uit die ene speelfilm. Ja mang, staat hem goed. Zag je hem enkele weken terug niet op de foto te Atjoni bij dat internaat dat maar niet af kon komen?”
“En dat nu wel, ondanks een te kleine keuken en geen studie- en recreatieruimte in gebruik kan worden genomen.”
“Soms vraag ik me af welke fantasieloze ontwerpers zoiets op de tekentafel hebben geproduceerd: de kook-, de studie- en recratieplekken moeten in een internaat juist ruim aanwezig zijn.”
“En welke zogenaamde sabi-so’s hebben zo een wan-ontwerp goedgekeurd, nog wel zonder praktijklokaal; dat is de belangrijkste ruimte bij zo een school voor lager beroepsgericht onderwijs.”
”Dat is de grote ellende bij zowat al onze LBO-scholen; omdat daar kinderen uit kansarme gezinnen komen, is men vanuit die overheid niet bereid daarop in voldoende mate te investeren.”
“En juist deze groep kinderen heb je hard nodig als basis voor ons bedrijfsleven.”
“Kortzichtige, koloniale, discriminerende beleidsmakers en –uitvoerders.”
“Natte-vingerwerk, amateurisme en domme bezuinigingen. Het is toch maar bedoeld voor achterbuurt-, plattelands- en boskinderen, dus doe maar. Hai boi, we zijn echt overgeleverd aan figuren die doen alsof die gemeenschapsgelden uit hun eigen zak komen.”
“Rustig, mang! Jij zit hier met je zuiperij ook niet veel beters te doen.”
“Dan hoop ik Don Rabin del Par Mes Sar ook te zien staan bij die gebouwen-karkas op de hoek Gemenelandsweg-Wanicastraat; direct a skootbureau dat ow k’ba.”
“En onze jonge vriend op Onderwijs houdt ook daar schoon schip; terecht heeft DNA-lid, de Bouw-Fa, enkele brandende onderwijszaken aangekaart.”
“En de man op RGB oftewel Grondzaken, is ook daar bezig met het opruimen van allerlei baka-bana, zoute pienda en pleng-pleng corrupte kliekjes.”
“We hebben nog geen bijnaam voor hem; wattebout Reliegrondig.”
“En wattebout die club op Financiën?”
“Daar gaat de opruiming zo meteen beginnen; Reliegrondig neemt nu op Financiën waar, die veegt de boel daar ook schoon. Hij heeft al een quick-scan gevraagd van de stand van ´slands financiën.”
“Volgens mij zou het beter zijn als hij de boel daar eerst schoondozert, voordat een ander daar overneemt.”
“Ik ben benieuwd wie zo gek zal zijn om daar als minister te gaan overnemen.”
“Ik zeg: ik word liever minister van Alcoholische Zaken. Ober: glas vullen, met wat ijs en een schijfje lemoen. Proost op De Grote Schoonmaak.”

Rappa