Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 167

“Hebben jullie het gelezen, oen lees’a tori in NRC-Handelsblad: de DEA, de Amerikaanse Drugsbestrijdingsdienst; die zit nu achter Baas aan, vanwege z’n drugscontacten tijdens z’n assemblage-periode.”
“Nu al? Nu pas? Of nu weer? Wat hebben ze met die man? Steeds maken ze gratis reclame voor’em.”
“Waw! Wat een nieuws, wat een schokkend nieuws.”
“En dat hij banden had met die Rogier Khan.”
“Ooow, weer wat een nieuws! Ik sta paf van al die nieuwtjes.”
“En dat de Amerikanen gesprekken tussen Baas en Khan hebben afgetapt en een uitdraai daarvan hebben.”
“Oooow, nu val ik echt ondersteboven van die nieuwtjes van het NRC-Handelsblad. Ik wist echt niet dat die lieve Amerikanen gesprekken aftapten, ook niet van die charmante mevrouw de Braziliaanse president.”
“Ik vind het echt niet leuk hoe jullie mijn nieuwtjes zo bespotten.”
“Trek je het niet aan, oh jongste zuiplap in ons midden, als je kans ziet onze leeftijd te bereiken, zal je ook zo reageren op schokkend nieuws van jongeren.”
“Weet jij bijvoorbeeld waarom het al meteen goed klikte tussen Baas en die vorige Baas in Guyana?”
“Vanwege een betere zuid-zuid samenwerking.”
“Ach, geloof dat maar. Die zelfde Rogier was de hoofdsponser van die partij van die vorige pres van ons buurland.”
“Maar had Tjandriekapersad als Sheriff geen groen licht gegeven dat deze zelfde Rogier met een zak over z’n hoofd en een verdovend spuitje door witte mannen uit Santo werd gehaald en op de plane naar Trinidad werd gezet, zonder dat zelfs Vene, onze nationale emmerboorder, daar iets van wist?”
“En was het niet Lonnie, onze ponnie, die in z’n kinderlijke eerlijkheid deze zaak in DNA aan de grote klok hing, tot groot misbaar van velen?”
“En dat die Rogier, toen hij in Amerika weer bijkwam, tegen zijn advocaat gezegd moet hebben:’I’ll get that Chandrika, I trusted him as my coolie-brother, but he betrayed me.”
“En dat, vanaf het moment toen onze Sheriff dit hoorde, hij met ettelijke volgauto’s reed, tientallen bodyguards had en de straat waar hij woonde te Dorp hermetisch afgegrendeld werd als hij in- en uitreed.”
“Maar het was ook geen zuivere koffie met die voor ’n appel en een ei op naam van z’n ex-vrouw aangekochte Sege Bai-oso.”
“En dat hij zogenaamd niets wist van deze aankoop en z’n vrouw openbaarlijk liet vallen; ze waren in een echtscheiding, dus hij wist niets van haar handel en wandel.”
“Maar velen zien Chandrikapersad als dé volgende presidentskandidaat.”
“Da wattebout die andere, die overal multi-etnische gele kernen sticht en die ook voor president wil gaan, die is ook niet onbekend met drugstoestanden.”
“Kreeg die voor z’n bankroof en andere flagrante mensenrechtenschendende misdaden geen amnestie, omdat hij met dat stelletje ongeregeld van’em, tegen het militair regiem guerrilla had gevoed en die zogenaamde democratie had helpen terugbrengen?”
“Terwijl anderen geen amnestie mochten krijgen. Die moesten voor de rechter gesleept worden?”
“Die moeten met worrrtel en tak uitgerrroeid worrrden.”
“Dan hebben we nog ene Paul Wong Somo Pienter, die met een derde blok wil komen.”
“Maar mijn hemel, hebben we niets beters in de race naar het presidentschap, dan dit soort figuren?”
“Natuurlijk hebben we veel beters, maar dat zijn eerlijke, oprechte Surinamers, en op de een of andere manier houdt de meerderheid van het kiezersvolk niet van zulke mensen.”
“En zo een oprechte Surinamer die ordening wilde, werd enkele jaren terug door een hitman op een motorfiets voor z’n huis in koele bloede neergeschoten.”
“Maar is de hitman onlangs niet tot 18 jaar cel veroordeeld?”
“Maar hoe veroordeel je iemand tot 18 jaar cel, zonder dat er sprake is van een duidelijk omschreven motief.”
“Dat moet je aan die geweldige klassen-justitie van ons vragen hoe ze iemand wel netjes kunnen opsporen, tot in Cayenne, maar niet eens kunnen achterhalen wat het motief voor deze moord is en wie de opdrachtgever, terwijl er vanaf het begin hardnekkige geruchten circuleerden dat het.....ahum...was.”
“Wat weet jij veel! Waarom deponeer je deze info niet bij het Parket?”
“Dan wordt hij zelf aangehouden, omdat hij teveel weet.”
“Maar diezelfde geweldige rechtspraak van ons kan een journaliste die een steengoed artikel schrijft met ettelijke aanhalingen uit archiefmateriaal en een bedenkelijke vergiftiging van een architect uit de doeken doet en als onderzoeksjournalist markante vraagtekens plaatst, wel snel-snel veroordelen. Zij moet publiekelijk verklaren dat haar artikel onwaar is.”
“Dan zijn al die archieven en krantenberichten waar ze uit geput heeft, ook onwaar.”
“Gelukkig is ze in hoger beroep gegaan.”
“En gelukkig kon het blad in Nederland niet uit de schappen gehaald worden.”
“Eindelijk a Barcode-blad seer dya nanga drape. Uitverkocht, dankzij weer zo een gratis reclame die een ander al tot president heeft gemaakt.”
“Ik wil geen kritiek leveren op de uitspraak van een rechter, maar ik zou als magistraat wel aangedrongen hebben dat het vervolgingsapparaat met een duidelijk motief zou komen. Of worden eerbare burgers tegenwoordig zonder reden bam-bam neergeschoten?”
“Ik zeg: die luchtvaartdienstbaas moest dood, omdat hij de radar voor ons hele grondgebied wilde installeren en alle vliegveldjes in het binnenland wilde controleren. En dat mocht vanwege bepaalde boys niet doorgaan vanwege..., lees maar het boek van mijn vriend Rué H.: Blinde Muren.”
“Maar dan zijn we als bevolking goed in de greep van die drugsbaronnen.”
“Heb je het nu pas door?”
“En wij zijn echt niet het enige land waar dat zo is.”
“Intussen: terwijl het gras groeit, sterft het paard.”
“Waar heb jij het nou over?”
“Terwijl wij ons hier zitten op te winden wie president zal, gaat of moet worden, verpauperen we maar. Projecten worden afgeblazen of gaan met veel vertraging eindelijk door, zoals dat cassave-project.”
“Wat zal de Yoga van Saramacca blij zijn, of gaan ze zijn cassave niet opkopen omdat hij van de oppositie is?”
“En die moderne visrokerij is on hold, want die rookkasten uit Polen gaan niet door.”
“Mi gado, helemaal uit Polen. Waarom helemaal van daar?”
“Laat voor de helft van dat geld Surinaamse studenten van het NATIN of de Technische Faculteit een eigen tropenbestendig rookkastsysteem uitdenken en bouwen.”
“Ai, kijk hoe onze jongeren in een round-the-clock wedstrijd een goed bruikbaar computer-programma voor Telezuur hebben uitgedacht.”
“Zo verliezen we maar geld met al die buitenlandse consultants.”
“Maar nee, er wordt een nyang via vele van die consultants gemaakt, en met die import van die Poolse rommel en na drie maanden ligt toch alles kapot.”
“Is er niet zoiets gebeurd met dat splinternieuwe airco-systeem van ons Nationaal Archief? Al onze archieven liggen daar te broeien in de hitte, het personeel kan niet werken, omdat er maar geklungeld wordt aan dat airco-systeem?”
“Weet je dat gezegd is dat dat systeem van slag is geraakt door de uitlaatgassen van het verkeer? Wat voor &*^-smoes is dit? Of wat voor &^%-systeem is dit?”
“En iedereen dokt, van hoog tot laag, of verwijst je naar hottentot en hotandcold, als je hierover info wil hebben.”
“Of ze komen met de laatste mode:’We bellen u terug.”
“Ja, en nooit bellen ze terug.”
“Die man van Openbaar Groen zei aan een beller: ‘Geeft u me de naam van die grappenmaker binnen mijn organisatie die u dat gezegd heeft en nooit teruggebeld heeft. Dan pak ik die aan.”
“Goed zo, die zit samen met die Wolf goed op z’n plaats; zij hebben hart voor dit land, ze werken echt aan een schoon Suriname.”
“En ze communiceren regelmatig met het volk; ze geven het goede voorbeeld hoe je beleid moet voeren.”
“Jammer dat dit soort onbevlekte, bezielde en gedreven mensen geen minister of president kan worden.”
“Waarom kan dat niet? Als ze een Openbaar Groen Partij oprichten, m’o stem tapoe ding en via mijn netwerk motiveer ik een ieder om dat ook te doen. Dit soort mensen moeten we kiezen.”
“Ja, eindelijk iets anders dan die opgeblazen etnische bla-bla-blapartijen die alleen eliteclubjes rijker maken en dit land steeds verder doen verarmen.”
“En die man van OW, die die troep van minstens drie ministers moet opruimen, heeft zijn hart ook op de juiste plek, die weet ook goed met eerlijke medewerkers om te gaan communiceert ook open met het volk.”
“Waarom kan die geen president worden?”
“Teveel politieke bazen boven hem.”
“En die jongeman op Onderwijs, die ook de troep van zeker zes ministers, waaronder zelfs een latere president, moet opruimen. Die is ook met bezieling bezig; echt een voorbeeldfiguur.”
“Wie gaat die rommel op Financiën opruimen?”
“Niemand! Want het financieel beleid mag geen pijn doen, niets mag verhoogd worden, vooral niet voor de minst draagkrachtigen, want dat stemvee moet zoet gehouden worden. Alleen de middenklasse moet maar al de lasten in dit land dragen.”
“Wat fatalistisch, wat negatief. Er zal verandering komen.”
“Dan zullen wij dat moeten veroorzaken en niet wachten totdat het uit de hemel komt vallen, zoals het manna in de woestijn bij de Israëlieten.”
“Laat mij mijn glas met vloeibaar manna vullen, ober een rondje Red voor de heren.”

Rappa