Column: Wie wind zaait zal storm oogsten

Honderden doden, duizenden gewonden en het einde is nog niet in zicht. De zogenaamde Arabische lente in Egypte is in bloed gesmoord. Maar de vraag is: voor hoe lang?

In een eerdere analyse van de situatie in Egypte had ik aangegeven dat de militaire coup tegen een democratisch gekozen regering het begin zou zijn van een bloedige poging om definitief af te rekenen met de Moslim Broederschap. Afgelopen week is Egypte die fase ingegaan.

Amerika en Europa hebben de doden betreurd – ze kunnen niet veel anders - maar typerend genoeg blijven de bijbehorende stappen achterwege. Voor minder hebben Europa en Amerika boycots ingesteld en allerlei strafmaatregelen afgekondigd.

Dertig jaar lang heeft het volk van Egypte geleefd onder een door Europa en Amerika gesteunde militaire dictatuur. De Egyptenaren hebben Mubarak afgezet. De Moslim Broederschap heeft de eerste democratische verkiezingen gewonnen. Zonder een militaire coup had je grote kans dat ze de volgende verkiezingen zou verliezen. Wie daarvoor in de plaats zou komen is niet duidelijk, maar in ieder geval zullen dat politici zijn die weer via verkiezingen afgezet zouden worden. Nu gaat Egypte een periode tegemoet van scherpe repressie, beperking van de vrijheid van meningsuiting en schijnverkiezingen. Want het is onmogelijk om verkiezingen te organiseren die de Moslim Broederschap weer kan winnen. Dus moet alles op alles gezet worden om te voorkomen dat ze kan winnen, inclusief de arrestatie van de leiding. De boodschap zal zijn: je mag meedoen aan verkiezingen, maar je mag ze niet winnen.

Amerika en Europa betreuren de doden, maar als het leger erin slaagt om de Moslim Broederschap te vernietigen, zullen ze die woorden vergeten en doen wat ze dertig jaar lang gedaan hebben: coupplegers steunen die ervoor moeten zorgen dat de Pax Americana wordt gehandhaafd.

De geest is uit de fles in Egypte. Het volk van Egypte heeft twee stappen vooruit gezet en nu één stap terug. Het is niet zeker dat alles weer zal worden zoals voor de revolutie. Maar wie wind zaait, zal storm oogsten.

Sandew Hira